W 1957, na bazie Grupy Manewrowej i Samodzielnego Oddziału Zwiadowczego, sformowano 22 Oddział WOP[a]. Sztab i sekcję polityczną sformowano w oddziale dopiero w 1958[b].
Zgodnie z etatem czasu „P” nr 354/5, na dzień 1 sierpnia 1957 Oddział liczył 386 żołnierzy, a etat czasu „W” nr 0354/14 przewidywał 804 żołnierzy[1].
W 1959 nadano 26 Oddziałowi nazwę: 22 Białostocki Oddział WOP[c]. W 1961 dowództwo posiadało kryptonim Piramida.
W 1962 wprowadzono nowy plan mobilizacyjny PM–62. Zakładał on na wypadek wojny znaczne rozwiniecie jednostki. Zgodnie z etatem czasu „P”, na dzień 1 lipca 1965 Oddział liczył 527 żołnierzy, a etat czasu „W” przewidywał 1738 żołnierzy[2]. W ramach zadań mobilizacyjnych oddział formował od nowa 3 zapasowy batalion WOP o stanie 583 żołnierzy i rozformowywał Szkołę Samochodową WOP[2].
Do 1 grudnia 1968 przeformowano 22 Białostocki Oddział WOP z etatu 354/24 na etat 33/14 o stanie osobowym 527 wojskowych i 19 pracowników cywilnych[d].
Grzegorz Goryński. Plany mobilizacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza okresu zimnej wojny – zadania na rzecz MON. „Biuletyn Historyczny Muzeum Marynarki Wojennej”. 36/2021, 2021. Gdynia: Muzeum Marynarki Wojennej. ISSN0137-5539.
Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.