PROFILBARU.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	23 kwietnia 1927
Miejscowość	Moskwa
Miejsce	Sobór Objawienia Pańskiego
Konsekrator	Sergiusz (Stragorodski)
Konsekrowani biskupi
Aleksander (Pietrowski)	30 października 1932
Współkonsekrowani biskupi
Pitirim (Swiridow)	25 grudnia 1941

Sergiusz
	Aleksiej Griszyn
	Arcybiskup gorkowski i arzamaski
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1899 ; Szemoziero
Data i miejsce śmierci	14 października 1943 ; Moskwa
Miejsce pochówku	Cmentarz Wwiedieński
	Arcybiskup gorkowski i arzamaski
Okres sprawowania	1942–1943
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia gorkowska i arzamaska
Śluby zakonne	przed 1914
Diakonat	do 1914
Prezbiterat	6 maja 1914
Chirotonia biskupia	23 kwietnia 1927
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sergiusz, imię świeckie Aleksiej Nikołajewicz Griszyn (ur. 31 stycznia^?/12 lutego 1899 w Szemozierze, zm. 14 października 1943 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. We wczesnej młodości stracił ojca. Ukończył seminarium duchowne w Pietrozawodsku. Następnie, jako wyróżniający się uczeń, otrzymał stypendium na naukę w Petersburskiej Akademii Duchownej. Na trzecim roku studiów teologicznych złożył w Ławrze św. Aleksandra Newskiego wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Sergiusz. 6 maja 1914 został wyświęcony na hieromnicha, zaś w roku następnym, po uzyskaniu dyplomu Akademii, został skierowany na front I wojny światowej jako kapelan pułkowy.

Funkcję kapelana sprawował do 1917, w którym został wyznaczony na przełożonego monasteru Narodzenia Matki Bożej i św. Pafnucego w Borowsku i podniesiony do godności ihumena. Zadanie kierownika wspólnoty monastycznej pełnił do 1925. Dwa lata później, 23 kwietnia 1927 w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie, miała miejsce jego chirotonia na biskupa sierpuchowskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Należał od tej pory do najbliższych współpracowników locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego metropolity Sergiusza, którego poznał, jako wykładowcę, jeszcze w czasie studiów w Akademii.

3 kwietnia 1928 wyznaczony na biskupa ołonieckiego i pietrozawodskiego, jednak już po miesiącu został przeniesiony do eparchii połtawskiej. W 1932 przeniesiony ponownie do eparchii kijowskiej. Po dwóch latach sprawowania urzędu został przeniesiony ponownie, obejmując tym samym katedrę charkowską. Od października 1934 do lutego 1935 był biskupem wyszhorodzkim.

W 1935 objął zarząd eparchii włodzimierskiej i suzdalskiej. W roku następnym został aresztowany razem z grupą innych duchownych i uwięziony w łagrze w obwodzie pskowskim. Uwolniony po zmianie polityki władz stalinowskich wobec Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, otrzymał tytuł biskupa możajskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Razem z metropolitą Sergiuszem został jednak ewakuowany z Moskwy do Uljanowska. W 1942 skierowano go natomiast do eparchii gorkowskiej z tytułem arcybiskupa gorkowskiego i arzamaskiego. W momencie obejmowania przez niego obowiązków struktury eparchii były niemal całkowicie zniszczone przez prześladowania okresu wielkiego terroru, w samym mieście Gorki działała jedna cerkiew. Arcybiskup Sergiusz zaangażował się w zbiórkę pieniędzy na potrzeby wojskowe, apelując do wiernych o przekazywanie ofiar na rzecz Armii Czerwonej.

W 1943 przybył do Moskwy na Sobór Biskupów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, w czasie którego nagle zachorował na zapalenie płuc i zmarł. 16 października w cerkwi św. Mikołaja w Moskwie-Chamownikach odbyła się ceremonia pogrzebowa.