PROFILBARU.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	17 czerwca 1823
Miejscowość	Petersburg
Konsekrator	Serafin (Głagolewski)

Ambroży
	Aleksiej Moriew
	Biskup penzeński
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data urodzenia	1785
Data śmierci	15 października 1854
	Biskup penzeński
Okres sprawowania	1835–1854
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia penzeńska
Śluby zakonne	1806
Prezbiterat	1816
Chirotonia biskupia	17 czerwca 1823
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ambroży, imię świeckie Aleksiej Iwanowicz Moriew (ur. 1785, zm. 3 października^?/15 października 1854) – rosyjski biskup prawosławny.

Był synem kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w Twerze, a następnie seminarium przy Ławrze św. Aleksandra Newskiego w Petersburgu. W 1806 złożył wieczyste śluby mnisze. W 1813 został prefektem seminarium duchownego w Nowogrodzie, od 1816 był także archimandrytą monasteru św. Antoniego Rzymianina w Nowogrodzie. W 1822 został przeniesiony na stanowisko rektora seminarium duchownego w Orle.

17 czerwca 1823 został wyświęcony na biskupa orenburskiego i ufimskiego. W swojej eparchii zwracał szczególną uwagę na wykształcenie duchowieństwa, powołał do życia pierwsze jednowiercze placówki duszpasterskie. Po pięciu latach przeniesiony na katedrę wołyńską. Jako biskup wołyński zajmował się reorganizacją życia w Ławrze Poczajowskiej, rok wcześniej odebranej bazylianom i zwróconej mnichom prawosławnym. Aby zapewnić szybkie wykorzenienie unickich tradycji z monasteru, biskup Ambroży poprosił biskupów kijowskiego i czernihowskiego o skierowanie do Poczajowa mnichów z podległych im klasztorów^[1]. W 1832 został biskupem niżnonowogrodzkim, zaś w 1835 – biskupem penzeńskim. Jego przeniesienie na mniej prestiżową katedrę było efektem bezpodstawnego usunięcia ze stanu duchownego grupy diakonów, a następnie krytyki decyzji Synodu odwołującej jego postanowienia. W Penzie biskup Ambroży pozostawał pod tajnym nadzorem policyjnym. Zmarł w 1854.

Przypisy

↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 402–404. ISBN 978-83-227-2672-3.