Pankracy (Kaszperuk)

Pankracy

Petro Kaszperuk
Biskup czernihowski
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1890 Szepetówka
Data i miejsce śmierci	13 lipca 1972 Równe
Miejsce pochówku	Rejon krzemieniecki
Biskup czernihowski
Okres sprawowania	1962
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	21 czerwca 1914
Diakonat	1918
Prezbiterat	1921
Chirotonia biskupia	28 kwietnia 1946

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	28 kwietnia 1946
Konsekrator	Jan (Sokołow)
Współkonsekratorzy	Nestor (Sidoruk), Borys (Wik)
Współkonsekrowani biskupi Nifont (Sapożkow) styczeń 1947

Pankracy, imię świeckie Petro Kaszperuk (ur. 12 listopada^?/24 listopada 1890 w Szepetówce, zm. 13 lipca 1972 w Równem) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, Ukrainiec z pochodzenia.

Życiorys

Po ukończeniu dwuklasowej szkoły w 1910 wstąpił jako posłusznik do Ławry Poczajowskiej. 21 czerwca 1914 złożył wieczyste śluby mnisze przed jej przełożonym, archimandrytą Paisjuszem, przyjmując imię Pankracy. W 1918 arcybiskup wołyński i żytomierski Eulogiusz wyświęcił go na hierodiakona. Trzy lata później przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa krzemienieckiego Dionizego. W tym samym roku rozpoczął naukę teologii na dwuletnim kursie w seminarium duchownym w Krzemieńcu. Od 1924 do 1939 był katechetą w siedmioklasowej szkole w Poczajowie. W 1935 otrzymał godność archimandryty.

Od 1942 do 1944 kierował kursami teologicznymi prowadzonymi przy Ławrze Poczajowskiej. W 1943 otrzymał godność jej namiestnika, którą sprawował przez trzy lata, do wyświęcenia na biskupa kamieniecko-podolskiego i proskurowskiego. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 28 kwietnia 1946 z udziałem konsekratorów: metropolity kijowskiego Jana, biskupów mukaczewskiego Nestora i czernihowskiego Borysa. Urząd biskupa kamienieckiego sprawował do 1948. Został następnie przeniesiony na katedrę wołyńską, której ordynariuszem był przez kolejne cztery lata. W 1952 przeniesiony ponownie, tym razem do eparchii lwowskiej, otrzymując równocześnie godność arcybiskupią. W 1956 ponownie objął zarząd eparchii wołyńskiej. Sześć lat później odszedł w stan spoczynku. Nadal mieszkał w Równem.

16 listopada 1962, cztery miesiące po przeniesieniu w stan spoczynku, został wyznaczony na biskupa czernihowskiego i nieżyńskiego. 20 listopada tego samego roku nominacja ta została odwołana z powodu choroby hierarchy.

Pankracy (Kaszperuk) zmarł w 1972 w Równem i został pochowany na cmentarzu mnichów Ławry Poczajowskiej.

Bibliografia

• Biogram w bazie informacji o prawosławiu rosyjskim