Eparchia czernihowska (Patriarchat Moskiewski)

Eparchia czernihowska

Чернігівська єпархія

Sobór Trójcy Świętej w Czernihowie
Państwo	Ukraina
Obwód	czernihowski
Siedziba	Czernihów ul. Tołstoho 92e[1]
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Sobór	Świętej Trójcy
Biskup diecezjalny	metropolita czernihowski i nowogrodzko-siewierski Ambroży (Polikopa)
Biskup pomocniczy	biskup lubecki Nikodem (Pustowhar)
Dane statystyczne
Liczba klasztorów	5
Położenie na mapie obwodu czernihowskiego Czernihów
Położenie na mapie Ukrainy Czernihów
51°28′38,8″N 31°16′49,8″E
Strona internetowa

Eparchia czernihowska – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita czernihowski i nowogrodzko-siewierski Ambroży (Polikopa)^[1], zaś funkcję katedry pełni sobór Trójcy Świętej w Czernihowie^[2].

Eparchia czernihowska na tle podziału administracyjnego UKP PM

Eparchia czernihowska kontynuuje tradycję administratury o tej samej nazwie funkcjonującej w strukturach metropolii kijowskiej Patriarchatu Konstantynopolitańskiego, działającej od przełomu X i XI w. do końca XV stulecia. Reaktywowana w 1657, eparchia weszła w 1685 do Patriarchatu Moskiewskiego razem z całą metropolią kijowską^[3]. Od 1799 do 1803 eparchia nosiła nazwę małorosyjskiej – czernihowskiej, następnie przyjęła ponownie nazwę pierwotną^[4].

Struktury eparchii zostały niemal całkowicie zniszczone w czasie masowych prześladowań prawosławnych w ZSRR w latach 30. XX wieku^[4]. Część świątyń zwrócono Kościołowi prawosławnemu dopiero po agresji niemieckiej na ZSRR^[4]. W latach 1959–1989 biskupi czernihowscy byli równocześnie locum tenens eparchii sumskiej^[4]. W latach 80. XX wieku, razem ze zmianami politycznymi w ZSRR, rozpoczęło się odbudowywanie struktur administratury^[4].

Eparchii podlega pięć klasztorów^[1]:

• monaster św. Jerzego w Danewce, żeński
• monaster Narodzenia Matki Bożej w Domnicy, męski
• Jelecki Monaster Zaśnięcia Matki Bożej, żeński
• monaster św. Laurentego Czernihowskiego w Beresoczu, żeński
• monaster Przemienienia Pańskiego w Nowogrodzie Siewierskim, męski

Biskupi czernihowscy

• Łazarz (Baranowicz), 1657–1692
• Teodozjusz (Połonicki-Uglicki), 1692–1696
• Jan (Maksymowicz), 1697–1712
• Antoni (Stachowski), 1713–1721
• Irodion (Żurakowski), 1722–1734
• Hilarion (Rogalewski), 1735–1738
• Nikodem (Skrebnicki), 1738–1740
• Antoni (Czernowski), 1740–1742
• Ambroży (Dubnewycz), 1742–1750
• Herakliusz (Komarowski), 1752–1761
• Cyryl (Laszewecki), 1761–1770
• Teofil (Ihnatowicz), 1770–1788
• Hieroteusz (Malicki), 1788–1796
• Wiktor (Sadkowski), 1796–1803
• Michał (Diesnicki), 1803–1818
• Szymon (Kryłow-Płatonow), 1818–1820
• Laurenty (Bakszewski), 1820–1831
• Włodzimierz (Użynski), 1831–1836
• Paweł (Podlipski), 1836–1859
• Filaret (Gumilewski), 1859–1866
• Warłaam (Dienisow), 1866–1871
• Nataniel (Sawczenko), 1871–1875
• Serapion (Majewski), 1876–1882
• Beniamin (Bykowski), 1882–1893
• Sergiusz (Sokołow), 1893
• Antoni (Sokołow), 1893–1911
• Bazyli (Bogojawleński), 1911–1917
• Pachomiusz (Kiedrow), 1917–1930
• Stefan (Procenko), 1932–1936
• Szymon (Iwanowski), 1942–1944
• Borys (Wik), 1945–1947
• Paisjusz (Obrazcow), 1947
• Jakub (Zaika), 1948–1953
• Arseniusz (Kryłow), 1953–1954
• Guriasz (Jegorow), 1954–1955
• Andrzej (Suchenko), 1955–1961
• Ignacy (Demczenko), 1962
• Pankracy (Kaszperuk), 1962
• Teodozjusz (Prociuk), 1962–1964
• Nestor (Tuhaj), 1964–1969
• Włodzimierz (Sabodan), 1969–1973
• Antoni (Wakaryk), 1973–2003
• Ambroży (Polikopa), od 2003

Przypisy

1. Черниговская и Новгород-Северская епархия
2. Свято-Троицкий кафедральный Собор
3. A. Mironowicz, Metropolia kijowska w strukturze patriarchatu konstantynopolitańskiego (988–1685) [w:] red. A. Mironowicz, U. Pawluczuk, P. Chomik, Autokefalie Kościoła prawosławnego w Polsce, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2006, ISBN 978-83-7431-062-8
4. Historia eparchii na jej oficjalnej stronie. [dostęp 2011-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-27)].