Pochodził z rodziny chłopskiej. Ukończył sześć klas szkoły podstawowej w rodzinnej wsi, następnie czteroletnią szkołę w Wynohradowie. W 1942 został posłusznikiem w skicie św. Jana Chrzciciela, następnie zaś w monasterze św. Mikołaja w Izie. 17 listopada 1947 złożył wieczyste śluby mnisze przed archimandrytą Mateuszem (Wakarowem). 29 listopada 1948 arcybiskup lwowski i tarnopolskiMakary wyświęcił go na hierodiakona. W 1950 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa mukaczewskiego i użhorodzkiegoHilariona. Pracował w różnych parafiach na Zakarpaciu. W 1957 ukończył moskiewskie seminarium duchowne. Od 1968 był ihumenem, proboszczem parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Wynohradowie oraz dziekanem dekanatu wynohradowskiego.
Duchowny uważany był za hierarchię niezaangażowanego politycznie, stanowiącego przykład postępowania zgodnie z zasadami wiary. Z kolei w 1984 grupa duchownych eparchii mukaczewskiej i użhorodzkiej złożyła na niego skargę, twierdząc, iż przyczyniał się on do niskiego poziomu moralnego kapłanów eparchii[1].
