Obrona wojsk polskich na linii Niemna i Szczary również nie spełniła oczekiwań. W walce z przeciwnikiem oddziały polskie poniosły duże straty i zbyt wcześnie zaczęły wycofanie na linię Bugu[4][5].
Plan polskiego Naczelnego Dowództwa zakładał, że 1. i 4 Armia oraz Grupa Poleska do 5 sierpnia będą bronić linii Narew – Orlanka oraz Leśna – Brześć, aby umożliwić przygotowanie kontrofensywy z rejonu Brześcia na lewe skrzydło wojsk Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego. Rozstrzygającą operację na linii Bug, Ostrołęka, Omulew doradzał też gen. Maxime Weygand[6].
W odpowiedzi gen. Jan Rządkowski zarządził odwrót na Ciechanowiec. Pod Wypychami i Twarogami napotkano kolumny sowieckiej 56 Dywizji Strzelców. II Brygada L-B rozbiła w Twarogach sowieckie oddziały blokujące odwrót[10].
Nocą z 1 na 2 sierpnia dywizja L-B przeszła w Ciechanowcu na zachodni brzeg Nurca[11]. Rano jej II Brygada obsadziła odcinek frontu od ujścia Nurca do Ciechanowca, a dalej po Kuczynę obronę zorganizowała I Brygada[7]. Jej miński pułk bronił przepraw koło Ciechanowca. I batalion wileńskiego ps znajdował się w Nowodworach, II batalion i sztab pułku w Wielkich Żebrach, a III batalion w Kuczynie[12].
2 sierpnia sowiecka 21 Dywizja Strzelców zaatakowała jednocześnie miński pułk strzelców broniący przeprawy w Ciechanowcu i broniony przez II batalion grodzieńskiego pułku strzelców Zaszkowo.
Grodzieński batalion odparł atak 186 pułku strzelców, ale w drugim natarciu szwadron kawalerii 21 Dywizji Strzelców przeprawił się przez Nurzec w luce między I i II batalionem grodzieńskiego ps i wykonał szarżę na tyły stanowisk polskich. Od czoła ponownie zaatakował 186 ps i zmusił II batalion do odwrotu[7].
Dowódca II Brygady L-B ppłk Kazimierz Rybicki zorganizował siłami batalionu i kompanii technicznej pułku nowogródzkiegokontratak. Przy wsparciu czterech baterii artylerii, piechota polska do wieczora odzyskała Zaszkowo[13]. Taktyczny sukces niewiele poprawił położenie grupy gen. Rządkowskiego. Sowiecka 168 Brygada Strzelców sforsowała Bug pod Grannem, a 166 BS na pokonała rzekę na wschód od ujścia Nurca i opanowała Białobrzegi. Tym samym zagrożone zostało prawe skrzydło grupy[7].
Komunikat prasowy Sztabu Generalnego z 3 sierpnia 1920 donosił[15]:
Między Narwią a Bugiem na linji Zambrowa, Jabłonki i Ciechanowca uporczywe walki. Pod Ciechanowcem w brawurowym kontrataku 1-sza dywizja Litewsko-białoruska wzięła 200 jeńców. 8 karabinów maszynowych i tabor jednego z pułków piechoty bolszewickiej.
Stefan Pomarański: Pierwsza wojna polska (1918–1920). Zbiór wojennych komunikatów prasowych Sztabu Generalnego, uzupełniony komunikatami Naczelnej Komendy we Lwowie i Dowództwa Głównego Wojska Polskiego w Poznaniu. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1920.
Wiesław Wysocki (red.): Szlakiem oręża polskiego; vademecum miejsc walk i budowli obronnych. T. 2, poza granicami współczesnej Polski. Warszawa: Wydawnictwo „Gamb”, 2005. ISBN 83-7399-050-X.
