ابوبکر محمد ظاهری (نسب:ابوبکر محمد بن داوود ظاهری اصفهانی) (۸۶۸-۹۱۰) فقیه، ادیب، شاعر و کاتب بغدادی در نیمهٔ دوم سدهٔ سوم قمری بود.[۱]
زندگی
ابتدا نزد پدرش داوود بن علی درس خواند که او رئیس وقت مذهب ظاهری بود؛[۱] مذهبی که پیروانش به ظاهرِ نص قرآن و حدیث پایبند بودند. اصفهانی پس نزد احمد بن یحیی شیبانی شاگردی کرد. در شانزده سالگی جانشین پدرش در ریاست مذهب و تدریس شد.[۱]
.jpg)
