ابوالفتح علی بن محمد بُستی از شاعران سده چهارم هجری قمری است. زادگاه او را شهر بُستسیستان میدانند. او به زبان عربی تسلط کامل داشت. از نتایج طبع او، دو دیوان شعر به جای ماندهاست. وفات وی را به سال ۴۰۱ ق ثبت کردهاند.
نویسنده کتاب دورنمایی از فرهنگ ایرانی و اثر جهانی آن، این شعر را بهعنوان نمونهای از اندیشه و قلم این شاعر سیستانی در نوشته خویش آوردهاست.