عبدالغنی نابلسی (۱۶۴۱م- ۱۷۳۱م) فقیه حنفی و صوفی سوری بود که از بزرگان حنفی روزگارش (شیخ) به‌شمار می‌رفت و آثار گوناگونی در تصوف و بررسی فقهی نگاشت.[۱]
تالیفات
از آثار وی تعطیر الانام[۲] به فارسی ترجمه شده است.
- إیضاح المقصود من وحدة الوجود
- الحضرة الأنسیة فی الرحلة القدسیة
- تعطیر الأنام فی تعبیر المنام
- دیوان الدواوین
- فضائل الشهور والأیام
- أسرار الشریعة
- التعبیر فی تفسیر الأحلام
- منظومة أسماء الله الحسنی
- الفتح الربانی والفیض الرحمانی
- خمرة الحان ورنة الألحان شرح رسالة الشیخ أرسلان
- الوجود الحق والخطاب الصدق
- ذخائر المواریث فی الدلالة علی مواضع الحدیث
- إیضاح الدلالات فی سماع الآلات
- رائحة الجنّة شرح إضاءة الدجنّة
- رشحات الأقلام شرح کفایة الغلام
- الكوكب الساري في حقيقة الجزء الاختياري
درگذشت
نابلسی در سال ۱۱۴۳ قمری در دمشق درگذشت و در همان‌جا مدفون گشت.
منابع
