Μάχη του Κατσαρού

Μάχη των Στενών του Κατσαρού
Ελληνική Επανάσταση του 1821 Πολιορκία και η άλωση του Λάλα
Χρονολογία	27 Μαΐου 1821
Τόπος	Ορεινή Ηλεία, Στενά Κατσαρού
Έκβαση	ήττα των Ελλήνων
Αντιμαχόμενοι
Έλληνες επαναστάτες Οθωμανική αυτοκρατορία
Ηγετικά πρόσωπα
Γιώργος Γιαννιάς[1] Άγος Μουχούρνταρος
Δυνάμεις
500[2] 1.500
Απώλειες
9[1] 1.200

Η Μάχη των Στενών του Κατσαρού είναι μάχη που έγινε στην ορεινή Ηλεία κοντά στα σύνορα με την Αχαΐα στις 27 Μαΐου 1821 (με το παλιό 30 Ιουνίου) και το σημερινό Πανόπουλο, στα Κατσαρέικα χάνια τότε, στους πρόποδες του Ερυμάνθου^[1]. Την εποχή εκείνη κοντά βρισκόταν το χωριό Λάλα που ήταν το προπύργιο των Τουρκαλβανών που έσπερναν τον τρόμο σε όλη την Ηλεία και Αχαία. Ήταν μία από τις μάχες που έγιναν στα πλαίσια της Πολιορκίας του Λάλα.

Τα στενά του Κατσαρού βρίσκονται αμέσως μετά το Πανόπουλο, 1 με 2 χλμ. απόσταση. Τα διασχίζει μικρό ρέμα που χύνεται στον Λάδωνα που ξεκινά από την πηγή Κατσαρού και βρίσκονται στα 613 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας^[1].

Εκεί σήμερα έχει στηθεί μνημείο για την μάχη από τον Σύλλογο Τριταιϊτών Αχαΐας δίπλα στην εθνικό οδό προς Τρίπολη^[2].

Η μάχη

Ο Γιαννιάς είχε εμπλακεί πολλές φορές σε μάχες με τους Λαλαίους μιμούμενος τον πατέρα του και συνεχώς γύριζε στα μέρη τους και τους παρενοχλούσε^[3]. Κατά μια άλλη εκδοχή^[4] ο Γιαννιάς πήγε να εκδικηθεί τους Λαλαίους επειδή τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου είχαν συλλήσει την κοντινή Μονή Νοτενών και έμπλεξε σε άνιση μάχη.

Στις 27 Μαΐου 1821 ο Γιαννιάς έφτασε στα Κατσαρέικα χάνια με άλλους οπλαρχηγούς και με στρατό αποτελούμενο από 500 πολεμιστές όλοι από τα χωριά της περιοχής Δίβρη, Τσίπιανα, Δερβινή, Νουσά, Μοστενίτσα, Κούμανι Ηλείας, Ανδρώνι κτλ.^[2]

Κατά την διάρκεια της μάχης ο Γιαννιάς αναγκάστηκε και κλείστηκε μέσα σε ένα εκκλησάκι με λίγους συντρόφους του, στα στενά του Κατσαρού που ήταν συνοικισμός του χωριού Αντρώνι.

Η μάχη ήταν άνιση, ο Γιαννιάς σκότωσε πολλούς Τουρκαλβανούς αλλά τελείωσαν τα πολεμοφόδια^[3]. Τότε οι Τουρκαλβανοί τους πρότειναν να παραδοθούν αλλά ο Γιαννιάς αρνήθηκε κι αφού έβγαλαν τα σπαθιά τους πάλεψαν σώμα με σώμα ως ότου έπεσαν μαχόμενοι^[3]. Σύμφωνα μάλιστα με δημοτικό τραγούδι και τα εννέα παλικάρια που πέθαναν μαζί του ήταν Ντερβιναίοι.

Φωτοθήκη

• 
  Το μνημείο της μάχης, σήμερα.
• 
  Το μνημείο της μάχης, σήμερα.

Παραπομπές

1. Χ.Π. Κορύλλου-Στ. Θεοχάρη, Πεζοπορία από Πατρών είς Καλαμάς, Τυπογραφείον «Ο Κάδμος», Εν Πάτραις 1891. (επανέκδοση: εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2004. ISBN 960-8260-52-3.)
2. Παναγιώτης Θεοδ. Παπαθεοδώρου, Η Κρυόβρυση της Ηλείας, ιστορία και ζωή, Εκδόσεις Πέτρος Κούλης, Πάτρα 2003. ISBN 960-87799-0-1.
3. Φώτιος Χρυσανθόπουλος (Φωτάκος), Πελοποννήσιοι αγωνιστές του 1821. Νικηταρά απομνημονεύματα, Εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996. ISBN 960-82803-7-0.
4. Βασίλης Κ. Λάζαρης (επιμ.), Στέφανου Ν. Θωμόπουλου "Ιστορία της πόλεως Πατρών από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821". Έκδοση τέταρτη στη δημοτική γλώσσα και με βάση τα χειρόγραφα του συγγραφέα, Τόμος Β', Αχαϊκές Εκδόσεις, Πάτρα 1999. ISBN 960-7960-09-2.