Początkowo uprawiał kombinację norweską. We wrześniu i październiku 2010 wystartował w zawodach Alpen Cup. Zajmował w nich miejsca w czwartej i piątej dziesiątce[4].
W zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich zadebiutował 16 lipca 2011, zajmując 51. lokatę w konkursie FIS Cup w austriackim Villach. Dzień później zdobył pierwsze punkty, zajmując 23. miejsce. Wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2012, w których zajął 4. pozycję indywidualnie, a także zdobył złoty medal w drużynie. W tym samym sezonie zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W pierwszym występie, 17 lutego 2012 w Oslo, był 34., a pierwsze punkty zdobył dwa dni później na tej samej skoczni po zajęciu 21. miejsca[5].
Sezon 2012/2013
W 2012 wystartował w sześciu konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego. W pięciu z nich znalazł się w czołowej dziesiątce, z czego w trzech stanął na podium, a 8 września w Lillehammer odniósł zwycięstwo. Wystąpił również w Letnim Grand Prix. We wszystkich trzech startach zdobył punkty, a najwyższe w sezonie, 26. miejsce zajął w Hakubie 26 sierpnia 2012[6]. Na Mistrzostwach Niemiec 2012 zdobył złoty medal w konkursie drużynowym, w którym reprezentował Bawarię[7].
Został powołany przez trenera Wernera Schustera na inaugurujące Puchar Świata zawody w Lillehammer[8]. W swoim debiucie w Pucharze Świata po pierwszej serii zajmował pozycję lidera, a ostatecznie ukończył zawody na 5. miejscu[9]. 9 grudnia na próbie przedolimpijskiej w Krasnej Polanie po raz pierwszy w karierze stanął na podium indywidualnych zawodów najwyższej rangi, zajmując 3. miejsce ze stratą 9,7 pkt do zwycięzcy – Andreasa Koflera[10]. Tydzień później w szwajcarskim Engelbergu po raz kolejny stanął na podium, zajmując drugie miejsce. Poza tym w początkowej fazie sezonu jeszcze kilkukrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce[6]. 61. Turniej Czterech Skoczni ukończył na 9. miejscu w klasyfikacji generalnej[11].
28 lipca 2013 zajął drugie miejsce w konkursie w Hinterzarten, rozpoczynającym Letnie Grand Prix 2013. W kolejnych, rozgrywanych w sierpniu, zawodach indywidualnych odniósł dwa zwycięstwa w Wiśle i Courchevel oraz zajął trzecie miejsce w Einsiedeln. Stawał na podium również w zawodach drużynowych[14]. W tym momencie był zdecydowanym liderem klasyfikacji generalnej, z ponad stoma punktami przewagi nad drugim Kamilem Stochem[15]. W sześciu kolejnych zawodach LGP, rozgrywanych w Azji nie brał udziału[16]. W zamykającym sezon letni konkursie w Klingenthal Wellinger odniósł kolejne zwycięstwo[14] i mimo występu w mniej niż połowie konkursów wygrał cały cykl, wyprzedzając o 21 punktów Jerneja Damjana[17].
Starty w sezonie 2013/2014 Pucharu Świata rozpoczął dwukrotnym zajęciem drugiego miejsca w zawodach w Klingenthal – w konkursie mieszanym oraz indywidualnie. Po kilku słabszych wynikach po raz drugi na podium stanął 22 grudnia w Engelbergu, również zajmując drugą pozycję[14]. 16 stycznia 2014 w Wiśle odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata. W lutym w Willingen dwukrotnie zajął miejsce w pierwszej dziesiątce. Został zgłoszony do występu w zawodach skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi. 9 lutego zajął 6. pozycję w konkursie na skoczni normalnej, a 6 dni później był 45. na skoczni dużej[14]. 17 lutego zdobył złoty medal olimpijski w konkursie drużynowym, w którym reprezentował Niemcy wraz z Andreasem Wankiem, Marinusem Krausem i Severinem Freundem. Oddał w nim skoki na odległość 133 oraz 134,5 m[18].
Podobnie jak rok wcześniej, pod koniec sezonu 2013/14 Wellinger osiągał gorsze rezultaty. W ośmiu ostatnich konkursach indywidualnych czterokrotnie zajmował miejsca poza czołową trzydziestką. Najwyżej znalazł się na 11. miejscu, 4 marca w Kuopio[14]. 601 punktów uzyskanych w trakcie całego sezonu pozwoliło mu zająć w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 9. pozycję[11].
Podczas inaugurujących sezon 2014/2015 Pucharu Świata konkursów w Klingenthal zajął 3. miejsce indywidualnie, a wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył zwycięstwo w konkursie drużynowym[19]. Podczas drugiego weekendu w zawodach Pucharu Świata na Rukatunturi w Finlandii miał poważny upadek. W rozgrywanych przy silnym wietrze zawodach stracił równowagę w początkowej fazie lotu i spadł ze sporej wysokości na zeskok. Nie stracił przytomności, ale skocznię opuścił na noszach[21]. Zdaniem trenera reprezentacji Niemiec Wernera Schustera upadek Wellingera wynikał ze zbyt szybkiego odbicia się z progu połączonego z trudnymi warunkami na skoczni[22]. Późniejsze badania wykazały, że konieczna będzie operacja barku, którą przeprowadzono w specjalistycznej klinice w Innsbrucku[23].
W lutym 2015 Wellinger powrócił do startów. W swoich pierwszych startach po kontuzji zdobył srebrne medale w zawodach indywidualnych, a następnie drużynowych na Mistrzostwach Świata Juniorów 2015. Został powołany na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej zajął 11. miejsce, a w pozostałych nie wystąpił z powodu problemów zdrowotnych niezwiązanych z poprzednią kontuzją[19][24]. Wystartował natomiast w marcowych konkursach Pucharu Świata, zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce[19]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2014/2015 Wellinger zajął w cyklu 35. pozycję ze 137 punktami[11].
Sezon 2015/2016
Wystąpił w pięciu konkursach indywidualnych Letniego Grand Prix 2015. Zajmował w nich pozycje w pierwszej i drugiej dziesiątce, najwyższą – 4. – we wrześniu w Hinzenbach. Dwukrotnie stawał na podium w konkursach drużynowych[25]. Na Mistrzostwach Niemiec 2015 zdobył srebrny medal indywidualnie i złoty w drużynie[26][27].
Sezon 2015/2016 Pucharu Świata rozpoczął od zwycięstwa w konkursie drużynowym oraz 6. pozycji w zawodach indywidualnych w Klingenthal. W kolejnych zawodach cyklu rozgrywanych w grudniu i styczniu zajmował naprzemiennie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany indywidualnie został 10 stycznia 2016 w Willingen, zajmując 5. miejsce, zaś dzień wcześniej odniósł drugie zwycięstwo w konkursie drużynowym. W połowie stycznia wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016, zajmując 14. miejsce indywidualnie, a także zdobywając, wraz z Stephanem Leyhe, Richardem Freitagiem i Severinem Freundem, srebrny medal w zawodach drużynowych[25].
W konkursach rozgrywanych w lutym i marcu notował gorsze wyniki niż w poprzednich miesiącach. Tylko raz ukończył konkurs indywidualny w pierwszej dziesiątce (28 lutego w Ałmaty), natomiast kilkukrotnie zajmował miejsca poza trzydziestką. Nie wystąpił w kończących Puchar Świata konkursach w Planicy[25]. W całym cyklu zajął 17. pozycję z 408 punktami[11].
Sezon 2016/2017
Trzykrotnie stawał na podium zawodów indywidualnych Letniego Grand Prix 2016, zwyciężając w Hinterzarten oraz zajmując 3. miejsce w Wiśle i Hakubie. W trzech innych konkursach również zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce[28]. 351 punktów pozwoliło Wellingerowi zająć drugie miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu, ze stratą 229 punktów do Macieja Kota[17]. Podobnie jak rok wcześniej, na Mistrzostwach Niemiec 2016 zdobył srebro w zawodach indywidualnych i złoto w drużynie[29][30].
Sezon 2016/2017 Pucharu Świata rozpoczął 22. miejscem w Ruce. W grudniowych zawodach indywidualnie najwyżej sklasyfikowany był na 10. pozycji w Lillehammer, do połowy stycznia zawody kończył najczęściej w drugiej i trzeciej dziesiątce. Począwszy od konkursu w Wiśle 14 stycznia 2017, gdzie był trzeci, Wellinger zaczął regularnie zajmować miejsca w ścisłej czołówce. W kolejnym tygodniu w Zakopanem zwyciężył w zawodach drużynowych i był drugi indywidualnie. 29 stycznia w Willingen odniósł drugie w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W sześciu lutowych konkursach rozgrywanych w Oberstdorfie, Sapporo i Pjongczangu był czterokrotnie drugi, raz trzeci i raz czwarty[28].
Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zdobył srebrne medale w zawodach indywidualnych zarówno na skoczni normalnej, jak i na dużej, w obu przypadkach przegrywając jedynie ze Stefanem Kraftem. W konkursie drużyn mieszanych wywalczył, wraz z Cariną Vogt, Markusem Eisenbichlerem i Svenją Würth, złoty medal, zaś drużynowy konkurs mężczyzn ukończył na 4. pozycji. Również w konkursach Raw Air 2017 stawał na podium, indywidualnie zajmując 2. miejsce w Oslo i 3. w Trondheim[28]. Przed ostatnią serią w Vikersund prowadził w konkursie i całym turnieju, ale po bardzo krótkim skoku zakończył zawody na 18., a Raw Air na 3. pozycji[31]. Podczas kończącego sezon weekendu w Planicy zajmował drugie miejsca[28]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął 4. pozycję z dorobkiem 1161 punktów, zaś Puchar Świata w lotach narciarskich 2016/2017 ukończył na 2. miejscu z 333 punktami[11].
Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zdobył złoty medal w konkursie na skoczni normalnej, w którym awansował z 5. pozycji w drugiej serii, a także srebrny na skoczni dużej, gdzie przegrał jedynie z Kamilem Stochem. W zawodach drużynowych, startując wraz z Karlem Geigerem, Stephanem Leyhe i Richardem Freitagiem, również zdobył srebrny medal. W zawodach Pucharu Świata rozgrywanych po igrzyskach uzyskiwał gorsze wyniki niż we wcześniejszych miesiącach, indywidualnie tylko raz zajmując pozycję w najlepszej dziesiątce[32]. W klasyfikacji generalnej cyklu na koniec sezonu znalazł się na 6. miejscu z 828 punktami[11].
25 listopada 2018 zajął 2. pozycję w konkursie Pucharu Świata w Ruce, a dzień wcześniej był 9. Mimo regularnych startów poza tymi zawodami w sezonie 2018/2019 Pucharu Świata nie zajął żadnych miejsc w najlepszej dziesiątce, najwyżej klasyfikowanym będąc, dwukrotnie, na 11. miejscu[35]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 18. pozycji z 371 punktami[11]. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 wystąpił jedynie w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, w którym zajął 32. miejsce[35].
Lata 2019–2021
W czerwcu 2019 podczas treningu doznał zerwania więzadła krzyżowego przedniego w prawym kolanie[36]. W wyniku tej kontuzji w sezonie 2019/2020 nie wystartował w żadnych zawodach[37]. Wczesną wiosną 2020 podczas urlopu w Australii złamał lewy obojczyk[38]. Pierwszy trening na skoczni po kontuzji odbył w połowie maja 2020[39]. W październiku 2020, reprezentując drugi zespół bawarski, zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych mistrzostw Niemiec[40].
Do startów w międzynarodowych zawodach powrócił w zimowej części sezonu 2020/2021. W listopadzie i grudniu 2020 startował w Pucharze Świata. W żadnym występie nie zdobył punktów, a najwyżej sklasyfikowany był na 32. miejscu w Engelbergu. Po niemieckich konkursach 69. Turnieju Czterech Skoczni został wycofany ze startów w cyklu. W styczniu 2021 wystąpił w Pucharze Kontynentalnym w Innsbrucku, gdzie również nie zdobył punktów, a następnie w FIS Cupie w Szczyrku, gdzie zajął 28. i 45. miejsce[41]. Ze względu na słabą formę Wellingera, w lutym 2021 trener reprezentacji Niemiec Stefan Horngacher podjął decyzję o zakończeniu przez zawodnika startów w sezonie 2020/2021[42].
W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, zajmując głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. W listopadowych zawodach cyklu najwyżej klasyfikowany był na 7. miejscu (w Ruce), w grudniowych – na 6. (w Engelbergu i Oberstdorfie), a w styczniowych – na 4. (w Bad Mitterndorf)[47]. 11 lutego 2023 w Lake Placid odniósł pierwsze po ponad pięcioletniej przerwie zwycięstwo w zawodach indywidualnych Pucharu Świata[50]. Dzień później zajął na tej samej skoczni 2. lokatę, a 18 lutego w Râșnovie po raz kolejny zwyciężył[47].
W kolejnych tygodniach wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Zdobył na nich srebrny medal w zawodach indywidualnych na skoczni normalnej, a także złoto w konkursie drużyn mieszanych, w którym wystąpił wraz z Seliną Freitag, Karlem Geigerem i Kathariną Althaus. Indywidualnie na skoczni dużej był 13., a w drużynie męskiej zajął 5. pozycję. W marcu 2023 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w otwierających Raw Air 2023 zawodach w Oslo[47]. Sezon 2022/2023 PŚ ukończył ostatecznie na 7. lokacie w klasyfikacji generalnej z 902 punktami[11].
Zdobył punkty we wszystkich konkursach Pucharu Świata 2023/2024, z reguły kończąc zawody w pierwszej dziesiątce. Na podium po raz pierwszy stanął w drugim konkursie sezonu w Ruce, gdzie był 3. W grudniu 2023 dwukrotnie zajął 2. pozycję w Lillehammer, a także był 3. w Klingenthal. 72. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął od zwycięstwa w Oberstdorfie. Następnie zajął 3. lokatę w Garmisch-Partenkirchen, a zarówno w Innsbrucku, jak i w Bischofshofen był 5. Cały turniej ukończył na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej. W styczniu 2024 stawał na podium Pucharu Świata w Wiśle, gdzie był 3., a także w Zakopanem, gdzie zajął 2. pozycję[51].
Pod koniec stycznia wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024. Zdobył na nich srebrny medal w zawodach indywidualnych, a także brązowy w drużynie, w której wystąpił wraz Piusem Paschke, Karlem Geigerem i Stephanem Leyhe. Po mistrzostwach stawał na podium Pucharu Świata rzadziej niż w pierwszej połowie sezonu. W lutym zrobił to dwukrotnie dwukrotnie – w Willingen, gdzie zwyciężył, oraz w Sapporo, gdzie zajął 3. lokatę. W marcu na podium stanął raz, zajmując 2. pozycję w Lahti[51]. Sezon 2023/2024 Pucharu Świata zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1488 punktami, o 661 za zwycięzcą, Austriakiem Stefanem Kraftem[11].
↑W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Wellinger uzyskał w nich 126 m i notę 106,9 pkt.Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15].
C. Hugot Logo Rechtsform Gründung 1897 Auflösung 1899 oder 1901 Sitz Paris, Frankreich Leitung Charles-Ferdinand Hugot Branche Automobilindustrie Hugot von 1897 Hugot von 1898 C. Hugot war ein Hersteller von Automobilen aus Frankreich.[1][2][3] Inhaltsverzeichnis 1 Unternehmensgeschichte 2 Fahrzeuge 3 Literatur 4 Weblinks 5 Einzelnachweise Unternehmensgeschichte Der Konstrukteur Charles-Ferdinand Hugot gründete 1897 das Unternehmen in Paris und begann mit dem Bau vo...
Валерій Тезійович Пятницький Валерій Пятницький у 2014Народився 19 квітня 1962(1962-04-19) (61 рік)с. Мотовилівка, Фастівський район, Київська областьКраїна УкраїнаМісце проживання КиївДіяльність політик, державний діяч, економістAlma mater Київський державний університет ім....
Partido de la Nación Tailandesa Unidaพรรครวมไทยสร้างชาติ Presidente Prayut Chan-o-chaSecretario/a general Akanat PromphanLíder Peeraphan SalirathaviphakFundación 31 de marzo de 2021Escisión de Partido Palang PracharatIdeología Nacionalismo tailandésNacionalconservadurismoMilitarismoMonarquismoPosición Derecha a extrema derecha[1]Sede Bangkok, Tailandia[2]País TailandiaCámara de Representantes 36/500Sitio web unitedthaination.or.th&#...
This article does not cite any sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Prince of Piedmont – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (March 2023) (Learn how and when to remove this template message) The topic of this article may not meet Wikipedia's general notability guideline. Please help to demonstrate the notability of the topic by citing re...
Een kiezelkuil in het Savelsbos: Grindgroeve Savelsbos Bospad met linden Het Savelsbos (Limburgs: Savelsbösj) is een 6 km lange, vaak smalle gordel van hellingbossen op de (vaak steile) oostelijke maasdalhelling oostelijk en zuidoostelijk van Maastricht en gelegen tussen de dorpen Cadier en Keer, Gronsveld, Eckelrade, Sint Geertruid, Moerslag en Rijckholt. De oppervlakte bedraagt ca 240 ha.[1] Het bos kent zeer steile, vaak eroderende hellingen met hoogteverschillen van 70 m tot...
American basketball player (born 1989) Colton IversonFree agentPositionCenterPersonal informationBorn (1989-06-29) June 29, 1989 (age 34)Aberdeen, South Dakota, U.S.Listed height7 ft 0 in (2.13 m)Listed weight255 lb (116 kg)Career informationHigh schoolYankton (Yankton, South Dakota)College Minnesota (2008–2011) Colorado State (2012–2013) NBA draft2013: 2nd round, 53rd overall pickSelected by the Indiana PacersPlaying career2013–presentCareer history2013–...
2010 documentary film CUBA: Defending Socialism, Resisting Imperialism is a documentary film produced by Rock Around the Blockade in 2010. The film consists of a series of interviews with various Cuban workers including farmers, a healthcare worker, a lawyer and an economist as well as footage of May Day in Cuba. It was filmed during the 50th anniversary of the Cuban Revolution in Havana and Pinar del Río, Cuba. The film also includes interviews with Rock around the Blockade activists based ...
ألساندرو مانزوني (بالإيطالية: Alessandro Manzoni) معلومات شخصية اسم الولادة (بالإيطالية: Alessandro Francesco Tommaso Antonio Manzoni)[1] الميلاد 7 مارس 1785(1785-03-07)ميلانو الوفاة 22 مايو 1873 (88 سنة)ميلانو سبب الوفاة التهاب السحايا الإقامة ميلانو مواطنة مملكة إيطاليا (17 مارس 1861–22 مايو 1873)م...
هذه المقالة بحاجة لصندوق معلومات. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة صندوق معلومات مخصص إليها. خريطة توضح أعمار التضاريس السطحية المُختلفة على القمر حسب المقياس الزمني القمري. ففي المجموعة الأولى (الفوهات) يُشير حرف a إلى الفترة النكتارية وb إلى الإمبرية وc إلى الإراتوسث
Italian long-distance runner Yemaneberhan CrippaCrippa in 2022Personal informationNational teamItaly: 10 caps (2018–2020)Born (1996-10-15) 15 October 1996 (age 27)[1]Dessie, Wollo, Ethiopia[1]Height1.74 m (5 ft 9 in)[1]Weight53 kg (117 lb)[1]SportCountryItalySportAthleticsEvent(s)Long-distance runningCross country runningClubValsugana TrentinoFiamme Oro PadovaCoached byMassimo PegorettiMarco Borsari (2007–2011)Achievements...
Racial and multi-ethnic group This article possibly contains original research. Please improve it by verifying the claims made and adding inline citations. Statements consisting only of original research should be removed. (October 2022) (Learn how and when to remove this template message) White people in the United KingdomGeographic distribution of White people in the United Kingdom (2011)Total populationWhite: Total – 55,073,552 (87.2%) (2011)[1] of which White British – 51,736,...
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Giovanni Pesaro – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (June 2013) (Learn how and when to remove this template message) Giovanni PesaroDoge of VeniceIn office1658–1659Preceded byBertuccio ValierSucceeded byDomenico II Contarini Personal detailsBorn1 Se...
Zeferino José Pinto Zeferino José PintoZeferino em foto da revista Branco e Negro (1897) Nascimento c. 1836Porto Portugal Morte 13 de agosto de 1904Porto Portugal Nacionalidade português Principais trabalhos A mesa na Sala dos Retratos no Palácio da Bolsa no Porto Prémios Menção honrosa na Exposição Universal de Paris (1867) Área Entalhe, Escultura Zeferino José Pinto (Porto, São Nicolau, c. 1836 - Porto, São Nicolau, 13 de agosto de 1904[1]) foi um artista e entalhador...
Constituency of the Andhra Pradesh Legislative Assembly, India BapatlaConstituency for the Andhra Pradesh Legislative AssemblyLocation of Bapatla Assembly constituency within Andhra PradeshConstituency detailsCountryIndiaRegionSouth IndiaStateAndhra PradeshDistrictBapatlaLS constituencyBapatlaEstablished1951Total electors183,917ReservationNoneMember of Legislative Assembly15th Andhra Pradesh Legislative AssemblyIncumbent Kona Raghupathi PartyYSR Congress PartyElected year2019 Bapatla Assembly...
Roger Charles Louis GuilleminPemenang Penghargaan 1975 - Roger C.L. GuilleminLahir11 Januari 1924 (umur 99)Dijon, PrancisKebangsaanPrancisWarga negaraAmerika SerikatDikenal atasNeurohormonPenghargaanNational Medal of Science, Penghargaan Nobel dalam Fisiologi atau KedokteranKarier ilmiahBidangBiologi, NeurologiInstitusiBaylor College of Medicine Roger Charles Louis Guillemin (lahir 11 Januari 1924) menerima National Medal of Science pada tahun 1976 dan Penghargaan Nobel dalam Fisiologi a...
Provincial electoral district in Newfoundland and Labrador, CanadaPlacentia—St. Mary's Newfoundland and Labrador electoral districtPlacentia—St. Mary's in relation to other districts in NewfoundlandCoordinates:47°14′56″N 53°35′13″W / 47.249°N 53.587°W / 47.249; -53.587Provincial electoral districtLegislatureNewfoundland and Labrador House of AssemblyMHA Sherry Gambin-WalshLiberalDistrict created1995First contested1996Last contested2021...
Argentine cyclist Eugenio GretPersonal informationBorn9 August 1901 Eugenio Gret (born 9 August 1901, date of death unknown) was an Argentine cyclist. He competed in two events at the 1924 Summer Olympics.[1] References ^ Eugenio Gret Olympic Results. sports-reference.com. Archived from the original on 23 September 2013. Retrieved 17 January 2014. External links Eugenio Gret at Olympedia This biographical article relating to Argentine cycling is a stub. You can help Wikipedia by expan...
Sinfonía n.º 101 Segundo movimiento. Arreglo para orquesta de cámara. ¿Problemas al reproducir este archivo? La Sinfonía n.º 101 en re mayor, Hoboken 1/101 es la novena de las doce llamadas Sinfonías de Londres, compuestas por Joseph Haydn. Es popularmente conocida como El reloj por el ritmo de tic-tac del segundo movimiento. Composición, estreno y recepción Haydn completó la sinfonía en 1793 o en 1794, y la compuso para su segunda visita a Londres (1794-1795). La obra fue estrenad...
2005 French filmThe Ex-Wife of My LifeFilm posterDirected byJosiane BalaskoWritten byJosiane BalaskoProduced byJosiane BalaskoLouis BeckerStarringKarin ViardThierry LhermitteJosiane BalaskoCinematographyPascal GennesseauxEdited byClaudine MerlinMusic byMark RussellProductioncompanyICE3Distributed byWarner Bros.Release date 2 February 2005 (2005-02-02) Running time95 minutesCountryFranceLanguageFrenchBudget$8.2 millionBox office$6.8 million[1] The Ex-Wife of My Life or L...
Slang terms used in the Royal Air Force A party of riggers working on the tailplane of a Supermarine Spitfire during World War II The Royal Air Force (RAF) developed a distinctive slang which has been documented in works such as Piece of Cake and the Dictionary of RAF slang.[1] The following is a comprehensive selection of slang terms and common abbreviations used by Royal Air Force from before World War II until the present day; less common abbreviations are not included. The slang o...
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
