Jego debiutem na dużej imprezie międzynarodowej był występ na mistrzostwach świata w Falun w 1974, gdzie zajął piąte miejsce na normalnej skoczni. W 1976 podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku zajął 14. miejsce na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie był dziesiąty[1]. W indywidualnych startach na mistrzostwach świata Lahti zajął szóste miejsce na dużej skoczni oraz piętnaste na średniej skoczni. Na tych samych mistrzostwach wspólnie z Jarim Puikkonenem, Penttim Kokkonenem i Tapio Räisänenem zajął drugie miejsce w nieoficjalnym konkursie drużynowym. W tym samym sezonie zajął dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej 26. Turnieju Czterech Skoczni; był to najlepszy wynik Törmänena w historii jego startów w TCS.
Największy sukces w karierze odniósł na igrzyskach w Lake Placid w 1980, gdzie zdobył złoty medal na dużej skoczni. Na tych samych igrzyskach zajął 8. miejsce na skoczni normalnej[1]. Startował także podczas mistrzostw świata w Oslo, gdzie zajął 22. na skoczni normalnej. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1979/1980, kiedy to zajął 19. miejsce w klasyfikacji generalnej.
W latach 1976, 1977, 1979 i 1980 zdobywał mistrzostwo Finlandii na średniej skoczni. Od 1988 był członkiem zarządu Fińskiej Federacji Narciarskiej. W 1992 został przewodniczącym Komitetu Skoków Narciarskich i Kombinacji Norweskiej, a w latach 1993–2002 był wiceprezydentem Fińskiej Federacji Narciarskiej. W 2004 został prezesem Komitetu Skoków Narciarskich FIS.