Gross-Titlis-Schanze
Gross-Titlis-Schanze – duża skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K125 i rozmiarze HS140, zlokalizowana w szwajcarskim Engelbergu, na północnym stoku szczytu Titlis (3238 m n.p.m.), na wysokości 1180 m n.p.m., otwarta w 1971 r. Nie jest wyposażona w igelit.
W skład kompleksu, oprócz Gross-Titlis-Schanze, wchodziły również obiekty: K-62 (Klein-Titlis-Schanze z 1964 r.), K-36 (Bubenschanze z 1967 r.) i K-10[1].
Historia
Engelberg był jedną z pierwszych miejscowości w Szwajcarii, które posiadały skocznię narciarską. W jej tworzeniu i rozwoju od początku uczestniczył miejscowy klub narciarski - złożony w 1903 r. - Sport-Club Engelberg. Pierwszy tutejszy konkurs, w którym wzięło udział 10 skoczków, odbył się w 1904 r. w obecności niewielkiej liczby widzów. W tym samym roku generalne zgromadzenie klubu przyznało kredyt 133 franków i 50 czarnych koni na budowę nowej skoczni – Saindrainschanze, otwartej w 1907 r.[1] Po zaledwie kilku latach okazało się, że obiekt jest przestarzały. Dlatego na początku lat 20. XX wieku zdecydowano o budowie nowej skoczni na zboczach góry Titlis. 4 lata po otwarciu obiektu rozegrano na nim zawody, podczas których zginął jeden ze skoczków, a kilku zostało rannych, dlatego cała konstrukcja została po raz pierwszy poddana przebudowie. Dodatkowo reaktywowano Sandrainschanze. Z biegiem lat jednak żadna z nich nie odpowiadała obowiązującym standardom. W związku z tym, w 1964 r. oddano do użytku średnią skocznię K-62 Klein-Titlis-Schanze, a w 1971 r. dużą Gross-Titlis-Schanze. Zaczęto organizować na niej międzynarodowe zawody[1], jednak w 1983 r. Międzynarodowa Federacja Narciarska (FIS) uznała, że obiekt ponownie nie spełnia wymogów. Z tego powodu w 1984 r. skocznia po raz kolejny została zmodernizowana. Od tego czasu na Gross-Titlis-Schanze regularnie odbywają się zawody Pucharu Świata. Od 2016 r. obiekt posiada sztuczne oświetlenie[2]. Konkursy w Engelbergu już od lat są ostatnimi zawodami Pucharu Świata przed świętami Bożego Narodzenia i Turniejem Czterech Skoczni. W marcu 2016 r. rozpoczęła się przebudowa skoczni. Jej koszt wyniósł 2,9 milionów franków szwajcarskich, a objęła ona m.in. podniesienie progu o 2 metry i cofnięcie go o 4 metry, montaż torów lodowych TopSpeed (pierwsze na świecie tory podświetlane modułami LED), przystosowanie do obecnych standardów FIS oraz instalację nowego, bardziej wydajnego systemu oświetlenia. Przebudowa zakończyła się w październiku 2016 r. Rozmiar przebudowanego obiektu wynosi 140 metrów. Pierwsze zawody po modernizacji przeprowadzono w dniach 17–18 grudnia 2016, z czego pierwszy konkurs odbył się przy sztucznym oświetleniu[2].
Parametry skoczni
Dane sprzed przebudowy w 2016 r.[3]:
- Punkt konstrukcyjny: 125 m
- Wielkość skoczni (HS): 137 m
- Długość rozbiegu: 123 m
- Nachylenie progu: 10,5°
- Wysokość progu: 3,2 m
- Nachylenie zeskoku: 34°
Dane po przebudowie w 2016 r.[4]:
- Punkt konstrukcyjny: 125 m
- Wielkość skoczni (HS): 140 m
- Długość rozbiegu: 99 m
- Nachylenie progu: 11,0°
- Wysokość progu: 3,15 m
- Nachylenie zeskoku: 37,8°/34,8°/32,2°
Rekordziści skoczni
Lp.
|
Dzień
|
Rok
|
Zawodnik
|
Odległość
|
Zawody
|
Uwagi
|
1.
|
2 marca
|
1980
|
Anton Innauer
|
115,0 m
|
Puchar Świata
|
|
2.
|
25 stycznia
|
1981
|
Per Bergerud
|
119,5 m
|
Puchar Świata
|
|
3.
|
26 lutego
|
1984
|
Matti Nykänen
|
120,5 m
|
Mistrzostwa Świata
|
|
4.
|
17 lutego
|
1985
|
Jens Weißflog
|
121,0 m
|
Puchar Świata
|
|
5.
|
17 lutego
|
1985
|
Ladislav Dluhoš
|
123,0 m
|
Puchar Świata
|
|
6.
|
17 lutego
|
1985
|
Jens Weißflog
|
124,0 m
|
Puchar Świata
|
|
7.
|
11 lutego
|
1990
|
Andi Rauschmeier
|
124,0 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
8.
|
15 stycznia
|
1995
|
Roberto Cecon
|
125,5 m
|
Puchar Świata
|
|
9.
|
15 stycznia
|
1995
|
Andreas Goldberger
|
125,5 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
10.
|
15 stycznia
|
1995
|
Christian Moser
|
125,5 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
11.
|
15 stycznia
|
1995
|
Espen Bredesen
|
125,5 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
12.
|
15 stycznia
|
1995
|
Dieter Thoma
|
126,5 m
|
Puchar Świata
|
|
13.
|
15 stycznia
|
1995
|
Andreas Goldberger
|
127,0 m
|
Puchar Świata
|
|
14.
|
14 stycznia
|
1996
|
Christof Duffner
|
127,5 m
|
Puchar Świata
|
|
15.
|
14 stycznia
|
1996
|
Reinhard Schwarzenberger
|
127,5 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
16.
|
14 stycznia
|
1996
|
Andreas Goldberger
|
127,5 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
17.
|
3 stycznia
|
1999
|
Bjørn Einar Romøren
|
132,5 m
|
Puchar Kontynentalny
|
|
18.
|
15 grudnia
|
2001
|
Stephan Hocke
|
134,0 m
|
Puchar Świata
|
|
19.
|
15 grudnia
|
2001
|
Veli-Matti Lindström
|
134,0 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
20.
|
15 grudnia
|
2001
|
Alan Alborn
|
137,0 m
|
Puchar Świata
|
|
21.
|
15 grudnia
|
2001
|
Simon Ammann
|
137,0 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
22.
|
20 grudnia
|
2003
|
Sigurd Pettersen
|
137,5 m
|
Puchar Świata
|
|
23.
|
18 grudnia
|
2004
|
Jakub Janda
|
139,0 m
|
Puchar Świata
|
|
24.
|
18 grudnia
|
2004
|
Janne Ahonen
|
141,0 m
|
Puchar Świata
|
|
25.
|
20 grudnia
|
2009
|
Simon Ammann
|
141,0 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
26.
|
27 grudnia
|
2011
|
Jaka Hvala
|
142,5 m
|
Puchar Kontynentalny
|
rekord nieoficjalny[5]
|
27.
|
21 grudnia
|
2013
|
Jan Ziobro
|
141,0 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
28.
|
19 grudnia
|
2014
|
Anders Bardal
|
141,0 m
|
Puchar Świata – kwalifikacje
|
wyrównanie rekordu
|
29.
|
20 grudnia
|
2015
|
Peter Prevc
|
142,0 m
|
Puchar Świata
|
|
30.
|
18 grudnia
|
2016
|
Kamil Stoch
|
143,5 m
|
Puchar Świata
|
|
31.
|
18 grudnia
|
2016
|
Domen Prevc
|
144,0 m
|
Puchar Świata
|
|
32.
|
16 grudnia
|
2018
|
Ryōyū Kobayashi
|
144,0 m
|
Puchar Świata
|
wyrównanie rekordu
|
33.
|
18 grudnia
|
2020
|
Kamil Stoch
|
146,0 m
|
Puchar Świata – trening
|
rekord nieoficjalny[5]
|
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
|