Andreas Felder
Data i miejsce urodzenia
6 marca 1962 Solbad Hall
Klub
HSV Absam
Wzrost
183 cm
Debiut w PŚ
4 stycznia 1980 w Innsbrucku (68. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ
6 stycznia 1981 w Bischofshofen (13. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ
13 lutego 1981 w Ironwood (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ
8 grudnia 1984 w Thunder Bay
Dorobek medalowy
Inne nagrody
Andreas Felder (ur. 6 marca 1962 w Solbad Hall ) – austriacki skoczek narciarski i trener, srebrny medalista olimpijski, sześciokrotny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach, były współrekordzista świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów, zdobywca Pucharu świata w skokach, Pucharu świata w lotach i Puchar KOP.
Przebieg kariery
4 stycznia 1980 zadebiutował w zawodach Pucharu Świata w skokach , zajmując 68. miejsce. Pierwszy sukces osiągnął w lutym 1980, gdy zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów (wyprzedzili go Steve Collins oraz Władimir Bojarincew ).
W 1982 zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata w Oslo . W tamtej drużynie obok niego wystąpili Armin Kogler , Hans Wallner oraz Hubert Neuper . W 1985 na mistrzostwach świata w Seefeld zdobył srebrny medal w konkursie na normalnej skoczni, przegrywając tylko z Jensem Weißflogiem . Na tych samych mistrzostwach zdobył również srebrny medal drużynowo z Ernstem Vettorim , Güntherem Strannerem oraz Arminem Koglerem .
W 1986 zwyciężył na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz . W jednym ze skoków osiągnął 191m, czym wyrównał ówczesny rekord świata w długości skoku (w 1985 taką odległość w Planicy osiągnął Matti Nykänen ). Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie został mistrzem świata na normalnej skoczni. Na tych samych mistrzostwach zdobył też brązowy medal w konkursie drużynowym (w drużynie Austrii skakali również: Ernst Vettori , Richard Schallert oraz Franz Neuländtner ). Złoty medal w konkursie drużynowym wywalczył też na mistrzostwach świata w Val di Fiemme (razem skakali: Heinz Kuttin , Ernst Vettori i Stefan Horngacher ).
Na igrzyskach olimpijskich w Albertville zdobył srebrny medal w drużynie. Obok Feldera w skład drużyny wchodzili: Heinz Kuttin , Ernst Vettori oraz Martin Höllwarth .
W swojej karierze 51 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata. Odniósł 25 zwycięstw, 15 razy był drugi oraz 9 razy trzeci. Sześć razy stał na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, w tym raz na najwyższym stopniu w sezonie 1990/1991 . W sezonie 1984/1985 zajął drugie miejsce (za Mattim Nykänenem ). Zwyciężył w czterech konkursach z rzędu, stając się jednym z pierwszych skoczków w historii Pucharu Świata, którzy triumfowali w czterech kolejnych zawodach (wcześniej dokonali tego Ole Bremseth w 1982 i Jens Weißflog w 1984 roku). W sezonie 1985/1986 zajął trzecie miejsce, ustępując ponownie Nykänenowi oraz swojemu rodakowi Ernstowi Vettoriemu . W następnym sezonie znowu zajął trzecie miejsce (triumfował Vegard Opaas , drugi ponownie był Vettori). Kolejne trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął w sezonie 1989/1990 . Znowu wyprzedził go Vettori, a triumfatorem został Ari-Pekka Nikkola . Czwarty raz trzecie miejsce przypadło mu w sezonie 1991/1992 , który był ostatnim w jego karierze. Kryształową Kulę zdobył wówczas Toni Nieminen , a drugie miejsce zajął Werner Rathmayr . Jest jedynym skoczkiem w historii, który odniósł zwycięstwo w swoich ostatnich zawodach Pucharu Świata. 29 marca 1992 roku w Planicy pokonał Heinza Kuttina o 23,1 punktu.
W 39. Turnieju Czterech Skoczni zajął drugie miejsce. Zdobył Puchar KOP w sezonie 1985/1986, w sezonach 1980/1981 oraz 1986/1987 był drugi, a w sezonie 1991/1992 zajął trzecie miejsce.
Po sezonie 1991/1992 zakończył sportową karierę.
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Konkurs
Wynik
Strata
Zwycięzca
6.
12 lutego
1984
Sarajewo
Skocznia normalna indywidualnie
205,6 pkt
9,6 pkt
Jens Weißflog
28.
18 lutego
1984
Sarajewo
Skocznia duża indywidualnie
170,3 pkt
60,9 pkt
Matti Nykänen
12.
14 lutego
1988
Calgary
Skocznia normalna indywidualnie
192,1 pkt
37,0 pkt
Matti Nykänen
6.
23 lutego
1988
Calgary
Skocznia duża indywidualnie
203,9 pkt
20,1 pkt
Matti Nykänen
5.
24 lutego
1988
Calgary
Skocznia duża drużynowo[1]
577,6 pkt
56,8 pkt
Finlandia
6.
9 lutego
1992
Albertville
Skocznia normalna indywidualnie
213,5 pkt
9,3 pkt
Ernst Vettori
2.
14 lutego
1992
Albertville
Skocznia duża drużynowo[2]
642,9 pkt
1,5 pkt
Finlandia
9.
16 lutego
1992
Albertville
Skocznia duża indywidualnie
176,9 pkt
62,6 pkt
Toni Nieminen
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Konkurs
Wynik
Strata
Zwycięzca
5.
21 lutego
1982
Oslo
Skocznia normalna indywidualnie
243,9 pkt
5,4 pkt
Armin Kogler
2.
26 lutego
1982
Oslo
Skocznia duża drużynowo[3]
717,6 pkt
0,9 pkt
Norwegia
12.
28 lutego
1982
Oslo
Skocznia duża indywidualnie
229,7 pkt
28,2 pkt
Matti Nykänen
4.
26 lutego
1984
Engelberg
Skocznia duża drużynowo[4]
561,0 pkt
57,3 pkt
Finlandia
7.
20 stycznia
1985
Seefeld in Tirol
Skocznia duża indywidualnie
215,7 pkt
8,5 pkt
Per Bergerud
2.
22 stycznia
1985
Seefeld in Tirol
Skocznia duża drużynowo[5]
579,2 pkt
3,8 pkt
Finlandia
2.
26 stycznia
1985
Seefeld in Tirol
Skocznia normalna indywidualnie
216,1 pkt
9,2 pkt
Jens Weißflog
1.
15 lutego
1987
Oberstdorf
Skocznia duża indywidualnie
216,0 pkt
-
-
3.
17 lutego
1987
Oberstdorf
Skocznia duża drużynowo[6]
587,5 pkt
46,6 pkt
Finlandia
50.
20 lutego
1987
Oberstdorf
Skocznia normalna indywidualnie
178,8 pkt
45,6 pkt
Jiří Parma
18.
20 lutego
1989
Lahti
Skocznia duża indywidualnie
171,5 pkt
47,0 pkt
Jari Puikkonen
6.
22 lutego
1989
Lahti
Skocznia duża drużynowo[7]
576,5 pkt
68,5 pkt
Finlandia
9.
10 lutego
1991
Val di Fiemme
Skocznia duża indywidualnie
192,9 pkt
24,6 pkt
Franci Petek
1.
14 lutego
1991
Val di Fiemme
Skocznia duża drużynowo[8]
567,6 pkt
-
-
4.
16 lutego
1991
Val di Fiemme
Skocznia normalna indywidualnie
218,4 pkt
4,5 pkt
Heinz Kuttin
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Sezon PŚ
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
razem
1979/1980
-
-
-
-
1980/1981
-
2
1
3
1981/1982
-
-
1
1
1982/1983
-
-
-
-
1983/1984
-
-
-
-
1984/1985
6
-
1
7
1985/1986
3
3
1
7
1986/1987
2
2
2
6
1987/1988
-
-
1
1
1988/1989
-
1
1
2
1989/1990
3
3
1
7
1990/1991
7
2
-
9
1991/1992
4
2
2
8
suma
25
15
11
51
Miejsca na podium chronologicznie
Lp.
Data
Miejscowość
Skocznia
Nota
Pozycja
Strata
Zwycięzca
1.
13 lutego 1981
Ironwood
Copper Peak
?
2.
?
Alois Lipburger
2.
14 lutego 1981
Ironwood
Copper Peak
?
2.
?
Alois Lipburger
3.
22 lutego 1981
Thunder Bay
Big Thunder
?
3.
?
John Broman
4.
12 marca 1982
Tauplitz /Bad Mitterndorf
Kulm
372,0 pkt
3.
13,5 pkt
Matti Nykänen
5.
8 grudnia 1984
Thunder Bay
Normal Thunder
244,6 pkt
1.
-
-
6.
9 grudnia 1984
Thunder Bay
Big Thunder
233,2 pkt
1.
-
-
7.
15 grudnia 1984
Lake Placid
MacKenzie Intervale K-90
225,5 pkt
1.
-
-
8.
16 grudnia 1984
Lake Placid
MacKenzie Intervale K-120
228,9 pkt
1.
-
-
9.
30 grudnia 1984
Oberstdorf
Schattenbergschanze
220,4 pkt
3.
15,0 pkt
Ernst Vettori
10.
3 marca 1985
Lahti
Salpausselkä
243,3 pkt
1.
-
-
11.
8 marca 1985
Falun
Lugnet
227,4 pkt
1.
-
-
12.
15 lutego 1986
Vikersund
Vikersundbakken
360,0 pkt
1.
-
-
13.
16 lutego 1986
Vikersund
Vikersundbakken
361,5 pkt
1.
-
-
14.
19 lutego 1986
Sankt Moritz
Olympiaschanze
205,6 pkt
2.
0,1 pkt
Rolf Åge Berg
15.
23 lutego 1986
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
215,7 pkt
1.
-
-
16.
16 marca 1986
Oslo
Holmenkollbakken
213,6 pkt
3.
13,9 pkt
Ernst Vettori
17.
22 marca 1986
Planica
Srednija Velikanka
224,6 pkt
2.
3,1 pkt
Matti Nykänen
18.
24 marca 1986
Planica
Bloudkova velikanka
236,8 pkt
2.
5,5 pkt
Ernst Vettori
19.
30 grudnia 1986
Oberstdorf
Schattenbergschanze
191,6 pkt
3.
4,1 pkt
Vegard Opaas
20.
10 stycznia 1987
Szczyrbskie Jezioro
MS 1970 B
222,5 pkt
2.
4,1 pkt
Vegard Opaas
21.
4 marca 1987
Örnsköldsvik
Paradiskullen
233,3 pkt
2.
0,4 pkt
Ari-Pekka Nikkola
22.
8 marca 1987
Falun
Lugnet
211,2 pkt
3.
5,4 pkt
Matti Nykänen
23.
14 marca 1987
Planica
Velikanka
398,0 pkt
1.
-
-
24.
21 marca 1987
Oslo
Holmenkollbakken
229,1 pkt
1.
-
-
25.
24 stycznia 1988
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
211,6 pkt
3.
3,4 pkt
Jens Weißflog
26.
25 marca 1989
Planica
Srednija Velikanka
207,2 pkt
2.
15,3 pkt
Jens Weißflog
27.
26 marca 1989
Planica
Bloudkova velikanka
218,0 pkt
3.
9,0 pkt
Jens Weißflog
28.
4 grudnia 1989
Thunder Bay
Normal Thunder
229,4 pkt
2.
6,0 pkt
Risto Laakkonen
29.
10 grudnia 1989
Lake Placid
MacKenzie Intervale K-90
229,1 pkt
3.
7,5 pkt
Ari-Pekka Nikkola
30.
16 grudnia 1989
Sapporo
Miyanomori
214,6 pkt
2.
13,7 pkt
Risto Laakkonen
31.
17 stycznia 1990
Zakopane
Wielka Krokiew
204,0 pkt
2.
3,0 pkt
Jens Weißflog
32.
4 marca 1990
Lahti
Salpausselkä
217,5 pkt
1.
-
-
33.
7 marca 1990
Örnsköldsvik
Paradiskullen
115,5 pkt
1.
-
-
34.
17 marca 1990
Raufoss
Lønnbergbakken
218,2 pkt
1.
-
-
35.
1 grudnia 1990
Lake Placid
MacKenzie Intervale K-90
226,5 pkt
1.
-
-
36.
8 grudnia 1990
Thunder Bay
Normal Thunder
224,7 pkt
1.
-
-
37.
9 grudnia 1990
Thunder Bay
Big Thunder
213,7 pkt
1.
-
-
38.
31 grudnia 1990
Oberstdorf
Schattenbergschanze
202,0 pkt
2.
1,9 pkt
Jens Weißflog
39.
1 stycznia 1991
Garmisch-Partenkirchen
Große Olympiaschanze
204,3 pkt
1.
-
-
40.
6 stycznia 1991
Bischofshofen
Paul-Ausserleitner-Schanze
225,8 pkt
1.
-
-
41.
12 stycznia 1991
Oberhof
Hans-Renner-Schanze
225,2 pkt
2.
8,3 pkt
Dieter Thoma
42.
2 marca 1991
Lahti
Salpausselkä
217,6 pkt
1.
-
-
43.
3 marca 1991
Lahti
Salpausselkä
214,9 pkt
1.
-
-
44.
1 stycznia 1992
Garmisch-Partenkirchen
Große Olympiaschanze
218,5 pkt
1.
-
-
45.
4 stycznia 1992
Innsbruck
Bergisel
213,9 pkt
3.
15,1 pkt
Toni Nieminen
46.
17 stycznia 1992
Sankt Moritz
Olympiaschanze
214,1 pkt
1.
-
-
47.
19 stycznia 1992
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
231,1 pkt
1.
-
-
48.
25 stycznia 1992
Oberstdorf
Heini-Klopfer-Skiflugschanze
367,0 pkt
2.
2,5 pkt
Werner Rathmayr
49.
26 stycznia 1992
Oberstdorf
Heini-Klopfer-Skiflugschanze
364,0 pkt
2.
1,0 pkt
Werner Rathmayr
50.
1 marca 1992
Lahti
Salpausselkä
199,5 pkt
3.
43,5 pkt
Toni Nieminen
51.
29 marca 1992
Planica
Bloudkova velikanka
237,8 pkt
1.
-
-
Sezon 1979/1980
punkty
-
-
-
68
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
0
Sezon 1980/1981
punkty
-
-
72
13
-
-
-
-
-
2
2
-
-
21
3
-
-
31
31
28
50
32
27
14
60
Sezon 1981/1982
punkty
18
85
-
34
21
-
-
25
6
-
5
5
12
10
12
3
5
4
29
10
11
21
71
Sezon 1982/1983
punkty
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
37
15
7
24
19
24
10
Sezon 1983/1984
punkty
29
29
27
12
5
17
8
34
-
24
10
-
-
6
28
15
11
6
27
18
5
6
22
25
75
Sezon 1984/1985
punkty
1
1
1
1
3
11
9
10
-
13
11
13
5
-
9
1
24
1
4
13
26
198
Sezon 1985/1986
punkty
-
-
12
42
-
36
29
10
19
36
6
18
10
7
30
1
1
2
30
1
20
49
3
2
2
170
Sezon 1986/1987
punkty
25
4
8
8
24
3
12
14
41
10
2
9
-
-
18
-
2
3
1
14
8
1
177
Sezon 1987/1988
punkty
40
19
29
12
-
-
22
24
6
64
-
7
11
3
-
-
64
45
-
-
38
Sezon 1988/1989
punkty
27
27
13
34
26
34
13
24
43
20
-
-
22
38
-
11
6
-
2
3
56
Sezon 1989/1990
punkty
8
2
15
3
2
15
17
24
9
20
-
-
2
4
6
64
13
5
39
1
1
7
1
4
4
236
Sezon 1990/1991
punkty
1
12
1
1
8
26
2
1
13
1
2
6
19
1
1
12
15
25
12
5
18
21
260
Sezon 1991/1992
punkty
4
14
-
-
18
1
3
11
29
1
1
2
2
9
3
11
9
6
16
31
1
218
Legenda
1 2 3 4–10 11–15 poniżej 15 – – zawodnik nie wystartował
Sezon 1991/1992
1
1
Legenda
1 2 3 poniżej 3
- – zawodnik nie wystartował
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Kariera trenerska
Andreas Felder po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1992–1997 pracował w reprezentacji Austrii w skokach narciarskich , a w latach 1995–1997 był w niej trenerem głównym[9] [10] . Od 1997 do 2000 prowadził reprezentację Niemiec w kombinacji norweskiej [9] . Od 2000 do 2006 trenował reprezentację Austrii w kombinacji [9] . W latach 2014–2018 był trenerem kadry kobiet Austrii[10] . Od kwietnia 2018 do marca 2020 prowadził kadrę mężczyzn reprezentacji Austrii.
Sukcesy podopiecznych Feldera w Austrii w latach 1995–1997 oraz w latach 2018–2020 (chronologicznie)
Przypisy
↑ Skład drużyny: Ernst Vettori , Heinz Kuttin , Günther Stranner i Andreas Felder
↑ Skład drużyny: Heinz Kuttin , Ernst Vettori , Martin Höllwarth i Andreas Felder
↑ Skład drużyny: Hans Wallner , Hubert Neuper , Armin Kogler i Andreas Felder
↑ Skład drużyny: Armin Kogler , Richard Schallert , Ernst Vettori i Andreas Felder
↑ Skład drużyny: Andreas Felder, Armin Kogler , Günther Stranner i Ernst Vettori
↑ Skład drużyny: Ernst Vettori , Richard Schallert , Franz Neuländtner i Andreas Felder
↑ Skład drużyny: Andreas Felder, Werner Haim , Ernst Vettori i Franz Neuländtner
↑ Skład drużyny: Heinz Kuttin , Ernst Vettori , Stefan Horngacher i Andreas Felder
↑ a b c Andreas Felder wird neuer Coach der ÖSV-Skispringer [online], kurier.at, 20 kwietnia 2018 [dostęp 2019-03-22] (niem. ) .
↑ a b Skispringen: Andreas Felder ist neuer Cheftrainer der „Adler” [online], kleinezeitung.at, 20 kwietnia 2018 [dostęp 2019-03-22] (niem. ) .
Linki zewnętrzne
Osiągnięcia i nagrody
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Indywidualnie
Skocznia normalna indywidualnie
Skocznia duża indywidualnie
Drużynowo
2010: Tyrol (Kofler , Poppinger , Fettner , Schlierenzauer )
2011: Styria (Schabereiter , Loitzl , Pfannenstill , Zauner )
2012: Górna Austria (Diethart , S.Hayböck , M.Hayböck , Schiffner )
2013
2014
2015: Górna Austria (Schiffner , Steiner , Diethart , M.Hayböck )
2016: Tyrol (Kofler , Tollinger , Aigner , Fettner )
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża drużynowo
Skocznia normalna drużynowo
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia normalna drużynowo
Skocznia normalna drużynowo
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Identyfikatory zewnętrzne: