Neil Broad

Neil Broad

Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1966 Kapsztad
Wzrost	190 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1986
Zakończenie kariery	czerwiec 2000
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	84 (8 maja 1989)
Australian Open	2R (1989)
Roland Garros	1R (1989)
Wimbledon	2R (1990)
US Open	2R (1989)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	7
Najwyżej w rankingu	9 (9 kwietnia 1990)
Australian Open	SF (1990)
Roland Garros	2R (1989, 1992, 1995, 1997)
Wimbledon	QF (1997)
US Open	QF (1998)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie srebro Atlanta 1996 tenis ziemny (gra podwójna)

Neil Broad (ur. 20 listopada 1966 w Kapsztadzie) – brytyjski tenisista pochodzenia południowoafrykańskiego, reprezentant w Pucharze Davisa, srebrny medalista w grze podwójnej podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie (1996).

Kariera tenisowa

Karierę zawodową Broad rozpoczął w 1986 roku, a zakończył w czerwcu 2000 roku.

W grze pojedynczej triumfował w 2 imprezach rangi ATP Challenger Tour. Swoje umiejętności skupił głównie na grze podwójnej, w której zwyciężył w 7 turniejach kategorii ATP World Tour oraz osiągnął 17 finałów. W turniejach wielkoszlemowych najdalej doszedł w styczniu 1990 roku, podczas Australian Open, gdzie tworzył parę z Garym Mullerem. Zawodnicy zostali wyeliminowani w półfinale przez Pietera Aldricha i Daniego Vissera.

Broad jest również zdobywcą srebrnego medalu podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Partnerem deblowym Broada był Tim Henman, a pojedynek o złoty medal Brytyjczycy przegrali z Australijczykami Toddem Woodbridge’em oraz Markiem Woodforde’em.

W Pucharze Davisa zadebiutował w lutym 1992 roku przeciwko Francji w 1 rundzie grupy światowej. Ostatni występ Broada w Pucharze Davisa miał miejsce w lutym 2000 roku podczas rywalizacji z Czechami w 1 rundzie grupy światowej. Łącznie w reprezentacji zagrał w 11 pojedynkach deblowych, z których 4 wygrał.

W rankingu gry pojedynczej Broad najwyżej był na 84. miejscu (8 maja 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej na 9. pozycji (9 kwietnia 1990).

Finały w turniejach ATP Challenger Tour

Gra pojedyncza (2–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	10 lipca 1988	Dublin	Dywanowa	Tobias Svantesson	7:6, 4:6, 6:3
Zwycięzca	2.	24 lipca 1988	Johannesburg	Twarda	Piet Norval	3:6, 6:4, 6:4

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra podwójna (7–17)

Legenda Wielki Szlem (0–0) Igrzyska olimpijskie (0–1) Tennis Masters Cup (0–0) ATP Masters Series (0–2) ATP Championship Series (0–3) ATP World Series (7–11)

Wygrane według nawierzchni Twarda (3–4) Ceglana (3–5) Trawiasta (0–3) Dywanowa (1–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Zwycięzca	1.	8 stycznia 1989	Adelaide	Twarda	Stefan Kruger	Mark Kratzmann Glenn Layendecker	6:2, 7:6
Finalista	1.	16 lipca 1989	Newport	Trawiasta	Stefan Kruger	Patrick Galbraith Brian Garrow	6:2, 5:7, 3:6
Zwycięzca	2.	30 lipca 1989	Waszyngton	Twarda	Gary Muller	Jim Grabb Patrick McEnroe	6:7, 7:6, 6:4
Finalista	2.	18 lutego 1990	Toronto	Dywanowa (hala)	Kevin Curren	Patrick Galbraith David Macpherson	6:2, 4:6, 3:6
Finalista	3.	12 sierpnia 1990	Cincinnati	Twarda	Gary Muller	Mark Kratzmann Darren Cahill	6:7, 2:6
Finalista	4.	30 września 1990	Bazylea	Twarda (hala)	Gary Muller	Stefan Kruger Christo Van Rensburg	6:4, 6:7, 3:6
Zwycięzca	3.	7 października 1990	Tuluza	Twarda (hala)	Gary Muller	Michael Mortensen Michiel Schapers	7:6, 6:4
Zwycięzca	4.	9 lutego 1992	Mediolan	Dywanowa (hala)	David Macpherson	Sergio Casal Emilio Sánchez	5:7, 7:5, 6:4
Finalista	5.	25 października 1992	Lyon	Dywanowa (hala)	Stefan Kruger	Jakob Hlasek Marc Rosset	1:6, 3:6
Finalista	6.	25 kwietnia 1993	Seul	Twarda	Gary Muller	Jan Apell Peter Nyborg	7:5, 6:7, 2:6
Finalista	7.	13 czerwca 1993	Londyn (Queen’s)	Trawiasta	Gary Muller	Todd Woodbridge Mark Woodforde	7:6, 3:6, 4:6
Finalista	8.	12 czerwca 1994	Florencja	Ceglana	Greg Van Emburgh	Jon Ireland Kenny Thorne	6:7, 3:6
Zwycięzca	5.	14 sierpnia 1994	San Marino	Ceglana	Greg Van Emburgh	Jordi Arrese Renzo Furlan	6:4, 7:6
Finalista	9.	2 października 1994	Palermo	Ceglana	Greg Van Emburgh	Tom Kempers Jack Waite	6:7, 4:6
Finalista	10.	30 lipca 1995	Amsterdam	Ceglana	Wayne Arthurs	Marcelo Ríos Sjeng Schalken	6:7, 2:6
Finalista	11.	21 kwietnia 1996	Barcelona	Ceglana	Piet Norval	Luis Lobo Javier Sánchez	1:6, 3:6
Finalista	12.	23 czerwca 1996	Nottingham	Trawiasta	Piet Norval	Mark Petchey Danny Sapsford	7:6, 6:7, 4:6
Finalista	13.	28 lipca 1996	Atlanta	Twarda	Tim Henman	Todd Woodbridge Mark Woodforde	4:6, 4:6, 2:6
Finalista	14.	6 października 1996	Lyon	Dywanowa (hala)	Piet Norval	Jim Grabb Richey Reneberg	2:6, 1:6
Finalista	15.	11 maja 1997	Hamburg	Ceglana	Piet Norval	Luis Lobo Javier Sánchez	3:6, 6:7
Finalista	16.	8 marca 1998	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Piet Norval	Jacco Eltingh Paul Haarhuis	6:7, 3:6
Zwycięzca	6.	2 sierpnia 1998	Umag	Ceglana	Piet Norval	Jiří Novák David Rikl	6:1, 3:6, 6:3
Zwycięzca	7.	20 września 1998	Bournemouth	Ceglana	Kevin Ullyett	Wayne Arthurs Alberto Berasategui	7:6, 6:3
Finalista	17.	21 lutego 1999	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Peter Tramacchi	David Adams John-Laffnie de Jager	7:6, 3:6, 4:6

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-07-09]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-07-09]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-07-09]  (ang.).