W gronie tenisistów zawodowych Johansson występował w latach 1994–2009[1].
Pierwsze zwycięstwo turniejowe rangi ATP World Tour odniósł w 1997 roku, wygrywając turniej halowy w Kopenhadze; tydzień później powtórzył sukces, triumfując w Petersburgu. Rok później osiągnął dwa finały, w Rotterdamie (porażka w finale z Janem Siemerinkiem) i Sztokholmie (porażka z Toddem Martinem). W 1999 roku wygrał rozgrywki rangi ATP Masters Series w Montrealu, a w 2000 roku w Sztokholmie. W sezonie 2001 ponownie wygrał dwa turnieje tydzień po tygodniu (oba na nawierzchni trawiastej), najpierw w Halle, a potem w Nottingham.
Największy sukces w karierze Szwed odniósł w styczniu 2002 roku, wygrywając wielkoszlemowyAustralian Open. Johansson pokonał w drodze po tytuł m.in. Czecha Jiříego Nováka, a w finale okazał się lepszy od Rosjanina Marata Safina[2]. Sukces w Australii pozwolił mu m.in. na udział w turnieju Tennis Masters Cup w Szanghaju w listopadzie 2002 roku (był rezerwowym i zastąpił w jednym meczu Andre Agassiego). Zanotował także znaczący awans w rankingach światowych, w czerwcu 2002 był notowany na pozycji nr 7. na świecie; w klasyfikacji ATP Race, obejmującej wyniki tylko z bieżącego roku, zaraz po Australian Open 2002 wyszedł na krótko na pozycję lidera (28 stycznia 2002).
Rok 2003 był głównie okresem w karierze Johanssona, kiedy leczył kontuzje; w 2004 roku zwyciężył ponownie w Sztokholmie, wygrywając w finale z Andre Agassim. Ponadto doszedł do finału w Nottingham (przegrana z Paradornem Srichaphanem). W lipcu 2005 roku, po dotarciu do półfinału wielkoszlemowego Wimbledonu, powrócił do czołowej dziesiątki rankingu światowego. W październiku t.r. wygrał po raz kolejny halowy turniej w Petersburgu, pokonując w finale Niemca Nicolasa Kiefera. W sezonie 2006 osiągnął finał w Petersburgu (porażka z Mario Ančiciem), a w 2007 roku w Sztokholmie (porażka z Ivo Karloviciem).
W roku 1998 zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa, podczas meczu półfinałowego z reprezentacją Hiszpanii; przyczynił się tym samym do końcowego zwycięstwa Szwecji t.r, chociaż w meczu finałowym przeciwko Włochom nie wystąpił. Łącznie w tych rozgrywkach zagrał w 34 meczach – 18 wygrał i 16 przegrał.
W sezonie 2008 był w składzie reprezentacji Szwecji, która wygrała drużynowy puchar świata. W finale Szwedzi pokonali zespół Rosji 2:1[4]. Johansson wystąpił w 4 meczach singlowych (2 wygrał i 2 przegrał) oraz 1 zwycięskim pojedynku deblowym.
