|
| Państwo
|
 Chorwacja
|
| Data i miejsce urodzenia
|
28 lutego 1979
Zagrzeb
|
| Wzrost
|
211 cm
|
| Gra
|
praworęczny, jednoręczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
2000
|
| Zakończenie kariery
|
2022
|
| Trener
|
Goran Dragicevic, Mirko Pehar
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
8
|
| Najwyżej w rankingu
|
14 (18 sierpnia 2008)
|
| Australian Open
|
4R (2010)
|
| Roland Garros
|
3R (2014, 2016)
|
| Wimbledon
|
QF (2009)
|
| US Open
|
4R (2016)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
2
|
| Najwyżej w rankingu
|
44 (10 kwietnia 2006)
|
| Australian Open
|
SF (2010)
|
| Roland Garros
|
2R (2004, 2011)
|
| Wimbledon
|
3R (2005)
|
| US Open
|
2R (2004, 2007, 2011)
|
|
|
| Strona internetowa
|
Ivo Karlović (ur. 28 lutego 1979 w Zagrzebiu) – chorwacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).
Kariera tenisowa
W 2000 roku rozpoczął karierę tenisową.
Początkowo grywał w turniejach z serii ITF Futures oraz ATP Challenger Tour.
W 2004 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach w konkurencji gry pojedynczej. Awansował w zawodach do 3 rundy, po wcześniejszych zwycięstwach z Andreim Pavelem i Arnaudem Clémentem. Odpadł po porażce z Carlosem Moyą.
Pierwszy finał zawodów ATP World Tour osiągnął w roku 2005 na trawiastych kortach w Londynie (Queen’s), eliminując m.in. Lleytona Hewiitta i Thomasa Johanssona. Spotkanie finałowe przegrał z Andym Roddickiem. Na początku 2006 roku Karlović odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w turnieju ATP World Tour, podczas rywalizacji deblowej w Memphis. W rundzie finałowej pokonał razem z Chrisem Haggardem Amerykanów Jamesa Blake’a i Mardy’ego Fisha.
W lutym 2007 roku Chorwat doszedł do finału w San José. Mecz o tytuł przegrał z Andym Murrayem. W kwietniu Karlović wygrał swój pierwszy turniej z cyklu ATP World Tour w singlu, podczas rywalizacji na ziemnych kortach w Houston. Po drodze wyeliminował Tommy’ego Haasa, a w finale wynikiem 6:4, 6:1 Mariano Zabaletę. Latem Chorwat triumfował w Nottingham, na nawierzchni trawiastej. W drodze po tytuł pokonał m.in. Dmitrija Tursunowa, a w rundzie finałowej Arnauda Clémenta. W październiku Karlović zwyciężył w halowych rozgrywkach w Sztokholmie, po wygranej w finale nad Thomasem Johanssonem. Tegoż samego roku osiągnął ponadto finał gry podwójnej w Indianapolis, partnerując Tejmurazowi Gabaszwilemu.
Czwarty singlowy tytuł Karlović wywalczył w czerwcu 2008 roku w Nottingham, broniąc tym samym zwycięstwa z 2007 roku. Chorwat po drodze pokonał m.in. w półfinale Gaëla Monfilsa, a w finale Fernando Verdasco. Rok później Karlović osiągnął po raz pierwszy w karierze ćwierćfinał turnieju wielkoszlemowego, podczas Wimbledonu. Wyeliminował wcześniej dwóch zawodników z czołowej „dziesiątki” rankingu, Jo-Wilfrieda Tsongę i Fernando Verdasco; przegrał z Rogerem Federerem. W połowie sierpnia 2008 roku osiągnął najwyższą pozycję rankingową – nr 14.
W styczniu 2010 roku wraz z Dušanem Vemiciem doszedł do półfinału wielkoszlemowego Australian Open. Chorwacko-serbska para pokonała po drodze m.in. debel Łukasz Kubot-Oliver Marach oraz parę Lukáš Dlouhý-Leander Paes. W tego samego roku Karlović doszedł do finału singla w Delray Beach. Spotkanie finałowe przegrał z Ernestsem Gulbisem.
Piąty singlowy tytuł tenisista chorwacki wywalczył po pięciu latach, w lipcu 2013 roku w Bogocie. W finale pokonał Alejandro Fallę.
W lutym 2014 roku Karlović doszedł do finału turnieju w Memphis, w którym uległ Keiemu Nishikoriemu. W maju przegrał w meczu mistrzowskim zawodów w Düsseldorfie wynikiem 2:6, 6:7(4) z Philippem Kohlschreiberem. W lipcu zanotował kolejny finał singlowy – w Newport przegrał 3:6, 7:6(4), 6:7(3) z Lleytonem Hewittem. W tym samym miesiącu Karlović był uczestnikiem finału w Bogocie, w którym uległ Bernardowi Tomiciowi.
Kolejne singlowe zwycięstwo Chorwat osiągnął w lutym 2015, po wygranej w Delray Beach z Donaldem Youngiem 6:3, 6:3. W czerwcu Karlović został mistrzem gry podwójnej w ’s-Hertogenbosch wspólnie z Łukaszem Kubotem. Debel ten pokonał w finale Pierre’a-Huguesa Herberta i Nicolasa Mahuta. W lipcu ponownie osiągnął finał w Newport, lecz tym razem uległ w nim 6:7(5), 7:5, 6:7(2) Rajeevowi Ramowi.
W sezonie 2016 Karlović został zwycięzcą dwóch turniejów, w Newport oraz Los Cabos. Był także w finale zawodów w Waszyngtonie.
Od roku 2000 Karlović jest reprezentantem Chorwacji w Pucharze Davisa. Do końca 2016 rozegrał dla zespołu 27 meczów (singiel i debel), z których w 13 wygrywał.
Karlović jest najwyższym zawodnikiem w gronie stu najlepszych tenisistów od wprowadzenia rankingu światowego w 1973 – mierzy 211 cm. Potężnemu wzrostowi zawdzięcza nieprzeciętne możliwości serwisowe. 19 czerwca 2015 roku, podczas turnieju w Halle, ustanowił rekord świata w liczbie zaserwowanych asów w meczu do dwóch wygranych setów, serwując 45 asów i pokonując Tomáša Berdycha 7:5, 6:7(8), 6:3[1]. Karlović jako drugi tenisista w historii przekroczył liczbę 10 000 zaserwowanych asów. Miało to miejsce podczas turnieju w Montrealu w 2015 roku w zwycięskim meczu drugiej rundy przeciwko Milosowi Raonicowi[2]. Karlović był też rekordzistą w prędkości serwisu[3].
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
|
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
|
ATP International Series /
ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (8–11)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
| Finalista
|
1.
|
12 czerwca 2005
|
Londyn (Queen’s)
|
Trawiasta
|
 Andy Roddick
|
6:7(7), 6:7(4)
|
| Finalista
|
2.
|
18 lutego 2007
|
San José
|
Twarda (hala)
|
 Andy Murray
|
7:6(3), 4:6, 6:7(2)
|
| Zwycięzca
|
1.
|
15 kwietnia 2007
|
Houston
|
Ceglana
|
 Mariano Zabaleta
|
6:4, 6:1
|
| Zwycięzca
|
2.
|
23 czerwca 2007
|
Nottingham
|
Trawiasta
|
 Arnaud Clément
|
3:6, 6:4, 6:4
|
| Zwycięzca
|
3.
|
12 października 2007
|
Sztokholm
|
Twarda (hala)
|
 Thomas Johansson
|
6:3, 3:6, 6:1
|
| Zwycięzca
|
4.
|
22 czerwca 2008
|
Nottingham
|
Trawiasta
|
 Fernando Verdasco
|
7:5, 6:7(4), 7:6(8)
|
| Finalista
|
3.
|
28 lutego 2010
|
Delray Beach
|
Twarda
|
 Ernests Gulbis
|
2:6, 3:6
|
| Zwycięzca
|
5.
|
21 lipca 2013
|
Bogota
|
Twarda
|
 Alejandro Falla
|
6:3, 7:6(4)
|
| Finalista
|
4.
|
16 lutego 2014
|
Memphis
|
Twarda (hala)
|
 Kei Nishikori
|
4:6, 6:7(0)
|
| Finalista
|
5.
|
24 maja 2014
|
Düsseldorf
|
Ceglana
|
 Philipp Kohlschreiber
|
2:6, 6:7(4)
|
| Finalista
|
6.
|
13 lipca 2014
|
Newport
|
Trawiasta
|
 Lleyton Hewitt
|
3:6, 7:6(4), 6:7(3)
|
| Finalista
|
7.
|
20 lipca 2014
|
Bogota
|
Twarda
|
Bernard Tomic
|
6:7(5), 6:3, 6:7(4)
|
| Zwycięzca
|
6.
|
22 lutego 2015
|
Delray Beach
|
Twarda
|
Donald Young
|
6:3, 6:3
|
| Finalista
|
8.
|
19 lipca 2015
|
Newport
|
Trawiasta
|
Rajeev Ram
|
6:7(5), 7:5, 6:7(2)
|
| Zwycięzca
|
7.
|
17 lipca 2016
|
Newport
|
Trawiasta
|
 Gilles Müller
|
6:7(2), 7:6(5), 7:6(12)
|
| Finalista
|
9.
|
24 lipca 2016
|
Waszyngton
|
Twarda
|
Gaël Monfils
|
7:5, 6:7(6), 4:6
|
| Zwycięzca
|
8.
|
13 sierpnia 2016
|
Los Cabos
|
Twarda
|
Feliciano López
|
7:6(5), 6:2
|
| Finalista
|
10.
|
18 czerwca 2017
|
’s-Hertogenbosch
|
Trawiasta
|
Gilles Müller
|
6:7(5), 6:7(4)
|
| Finalista
|
11.
|
5 stycznia 2019
|
Pune
|
Twarda
|
 Kevin Anderson
|
6:7(4), 7:6(2), 6:7(5)
|
Gra podwójna (2–1)
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
| Turniej |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
2021 |
Wygrane turnieje |
Bilans w turnieju
|
| Australian Open
|
–
|
2R
|
1R
|
1R
|
1R
|
3R
|
2R
|
4R
|
1R
|
3R
|
1R
|
1R
|
2R
|
1R
|
3R
|
3R
|
2R
|
2R
|
–
|
0 / 17
|
16–17
|
| French Open
|
–
|
1R
|
1R
|
2R
|
2R
|
1R
|
1R
|
–
|
1R
|
1R
|
–
|
3R
|
1R
|
3R
|
2R
|
1R
|
2R
|
–
|
–
|
0 / 14
|
8–14
|
| Wimbledon
|
3R
|
4R
|
1R
|
1R
|
1R
|
1R
|
QF
|
–
|
2R
|
2R
|
–
|
1R
|
4R
|
2R
|
1R
|
2R
|
2R
|
NH
|
–
|
0 / 15
|
17–15
|
| US Open
|
3R
|
1R
|
2R
|
1R
|
1R
|
3R
|
1R
|
–
|
3R
|
1R
|
2R
|
2R
|
2R
|
4R
|
1R
|
–
|
1R
|
1R
|
1R
|
0 / 17
|
13–17
|
| Bilans spotkań
|
4–2
|
4–4
|
1–4
|
1–4
|
1–4
|
4–4
|
5–4
|
3–1
|
3–4
|
3–4
|
1–2
|
3–4
|
5–4
|
6–4
|
3–4
|
3–3
|
3–4
|
1–2
|
0–0
|
0–1
|
54–63
|
- W latach 2000–2002 nie zakwalifikował się do turnieju wielkoszlemowego.
Przypisy
Bibliografia
_(20604377386).jpg)
