Arnaud Clément

Arnaud Clément

Arnaud Clément (Australian Open 2012)
Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1977 Aix-en-Provence
Wzrost	173 cm
Gra	praworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1996
Zakończenie kariery	19 czerwca 2012
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	10 (2 kwietnia 2001)
Australian Open	F (2001)
Roland Garros	4R (2003)
Wimbledon	QF (2008)
US Open	QF (2000)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	12
Najwyżej w rankingu	8 (28 stycznia 2008)
Australian Open	F (2008)
Roland Garros	SF (2001)
Wimbledon	W (2007)
US Open	QF (2006)

Arnaud Marcel Maurice Clément (ur. 17 grudnia 1977 w Aix-en-Provence) – francuski tenisista, finalista Australian Open 2001 w grze pojedynczej, zwycięzca Wimbledonu 2007 w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Występy w gronie tenisistów zawodowych Clément rozpoczął w 1996 roku.

W 1999 roku po raz pierwszy wystąpił w finale turnieju rangi ATP World Tour, w Marsylii, przegrywając jednak decydujący mecz z rodakiem Fabrice'em Santoro; dotarł także do IV rundy US Open. Rok później odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe. W finale turnieju w Lyonie pokonał Patricka Raftera. Awansował także do ćwierćfinału US Open. Największy sukces w karierze singlowej odniósł w styczniu 2001 roku, docierając do finału Australian Open (pierwszy Francuz od czasu Jeana Borotry w 1928), pokonując po drodze m.in. Rogera Federera, Grega Rusedskiego, Jewgienija Kafielnikowa i Sébastiena Grosjeana. Clément w pojedynku przeciwko Grosjeanowi obronił piłkę meczową. W spotkaniu finałowym Francuz nie sprostał Andre Agassiemu^[1]. Wynik uzyskany w Australian Open zapewnił mu wysokie miejsce w rankingu światowym – w styczniu 2001 był na pozycji wicelidera rankingu sezonu bieżącego Champions Race, a w klasyfikacji obejmującej wyniki z ostatnich 12 miesięcy – na pozycji nr 10.

W kolejnych latach, w roku 2003 dotarł do finałów turniejowych w ’s-Hertogenbosch i Lyonie oraz wygrał turniej w Metzu, pokonując w finale Fernando Gonzáleza; w ’s-Hertogenbosch dotarł do finału również w 2002 roku. Trzeci w karierze turniej Clément wygrał w lutym 2006 roku w Marsylii, pokonując w finale Mario Ančicia, a w kolejnych miesiącach wygrał rozgrywki w Waszyngtonie. W meczu o tytuł pokonał Andy’ego Murraya. Kolejny turniejowy finał osiągnął w sezonie 2007 w Nottingham, gdzie poniósł porażkę w finale z Ivo Karloviciem). W 2008 roku Francuz doszedł do ćwierćfinału Wimbledonu. Pojedynek o dalszą rundę przegrał z Rainerem Schüttlerem. Dwa lata później, w styczniu 2010 roku, Clément doszedł do finału turnieju w Auckland, jednak pojedynek finałowy przegrał z Johnem Isnerem.

Clément miał w swoim dorobku wiele sukcesów deblowych. Do jego największych osiągnięć zalicza się wygranie Wimbledonu w 2007 roku. Wspólnie z rodakiem Michaëlem Llodrą zostali rozstawieni w turnieju z nr 10. W meczu finałowym para Clément–Llodra pokonała Boba i Mike Bryanów 6:7(5), 6:3, 6:4, 6:4^[2]. Ponadto Clément to finalista deblowego Australian Open z 2008 roku. W parze z Llodrą mecz finałowy przegrali 5:7, 6:7(4) z duetem Jonatan Erlich–Andy Ram. Łącznie w rozgrywkach ATP World Tour w grze podwójnej wygrał 12 turniejów oraz 10 razy grał w finałach. Najwyżej sklasyfikowany w indywidualnym rankingu deblistów Francuz był pod koniec stycznia 2008 na 8. miejscu.

W latach 2000–2010 Clément reprezentował Francję w Pucharze Davisa. W 2001 był podstawowym singlistą zespołu narodowego i przyczynił się do końcowego sukcesu Francji, chociaż w meczu finałowym z Australią, na nawierzchni trawiastej, nie wystąpił. Miał także swój wkład w awans do finału Pucharu Davisa w 2002 oraz 2010 roku, gdzie grał głównie jako deblista.

Pomimo swojego nie najwyższego wzrostu Clément grę opierał głównie na przygotowaniu kondycyjnym, dobrej pracy nóg i precyzji minięć. Należały do niego dwa rekordy związane z długością meczu tenisowego; w I rundzie French Open z 2004 roku zmierzył się z Fabrice’em Santoro i uległ mu ostatecznie 4:6, 3:6, 7:6, 6:3, 14:16. Mecz trwał 6 godzin i 33 minuty i był rozgrywany przez dwa dni – walkę na korcie przerwał zmierzch. W trakcie spotkania Clément nie wykorzystał dwóch piłek meczowych^[3]. Innym długim pojedynkiem z udziałem Francuza był mecz przeciwko Marcowi Rossetowi w ramach rozgrywek Pucharu Davisa z kwietnia 2001 roku. Clément wygrał mecz 6:3, 3:6, 7:6, 6:7, 15:13 po 5 godzinach i 46 minutach, Francja pokonała Szwajcarię ostatecznie 3:2, a jesienią sięgnęła po trofeum.

Dnia 19 czerwca 2012 roku, po odpadnięciu w I rundzie kwalifikacji do Wimbledonu z Kennym de Schepperem Clément zakończył tenisową karierę.

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (4–7)

Legenda Wielki Szlem (0–1) Igrzyska olimpijskie (0–0) Tennis Masters Cup / ATP World Tour Finals (0–0) ATP Masters Series / ATP World Tour Masters 1000 (0–0) ATP International Series Gold / ATP World Tour 500 (0–0) ATP International Series / ATP World Tour 250 (4–6)

Wygrane według nawierzchni Twarda (3–3) Ceglana (0–0) Trawiasta (0–3) Dywanowa (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	7 lutego1999	Marsylia	Twarda (hala)	Fabrice Santoro	3:6, 6:4, 4:6
Zwycięzca	1.	12 listopada 2000	Lyon	Dywanowa (hala)	Patrick Rafter	7:6(2), 7:6(5)
Finalista	2.	28 stycznia 2001	Australian Open, Melbourne	Twarda	Andre Agassi	4:6, 2:6, 2:6
Finalista	3.	23 czerwca 2002	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Sjeng Schalken	6:3, 3:6, 2:6
Finalista	4.	22 czerwca 2003	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Sjeng Schalken	3:6, 4:6
Zwycięzca	2.	5 października 2003	Metz	Twarda (hala)	Fernando González	6:3, 1:6, 6:3
Finalista	5.	12 października 2003	Lyon	Dywanowa (hala)	Rainer Schüttler	5:7, 3:6
Zwycięzca	3.	19 lutego 2006	Marsylia	Twarda (hala)	Mario Ančić	6:4, 6:2
Zwycięzca	4.	6 sierpnia 2006	Waszyngton	Twarda	Andy Murray	7:6(3), 6:2
Finalista	6.	23 czerwca 2007	Nottingham	Trawiasta	Ivo Karlović	6:3, 4:6, 4:6
Finalista	7.	16 stycznia 2010	Auckland	Twarda	John Isner	3:6, 7:5, 6:7(2)

Gra podwójna (12–10)

Legenda Wielki Szlem (1–1) Igrzyska olimpijskie (0–0) Tennis Masters Cup / ATP World Tour Finals (0–0) ATP Masters Series / ATP World Tour Masters 1000 (2–0) ATP International Series Gold / ATP World Tour 500 (0–0) ATP International Series / ATP World Tour 250 (9–9)

Wygrane według nawierzchni Twarda (7–7) Ceglana (1–0) Trawiasta (1–1) Dywanowa (3–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Zwycięzca	1.	16 kwietnia 2000	Casablanca	Ceglana	Sébastien Grosjean	Lars Burgsmüller Andrew Painter	7:6(4), 6:4
Finalista	1.	14 października 2001	Lyon	Dywanowa (hala)	Sébastien Grosjean	Daniel Nestor Nenad Zimonjić	1:6, 2:6
Zwycięzca	2.	17 lutego 2002	Marsylia (1)	Twarda (hala)	Nicolas Escudé	Julien Boutter Maks Mirny	6:4, 6:3
Finalista	2.	11 stycznia 2004	Adelaide	Twarda	Michaël Llodra	Bob Bryan Mike Bryan	5:7, 3:6
Zwycięzca	3.	14 marca 2004	Indian Wells	Twarda	Sébastien Grosjean	Wayne Black Kevin Ullyett	6:3, 4:6, 7:5
Zwycięzca	4.	17 października 2004	Metz	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Ivan Ljubičić Uros Vico	6:2, 7:6(8)
Zwycięzca	5.	31 października 2004	Petersburg	Dywanowa (hala)	Michaël Llodra	Dominik Hrbatý Jaroslav Levinský	6:3, 6:2
Finalista	3.	16 stycznia 2005	Sydney	Twarda	Michaël Llodra	Mahesh Bhupathi Todd Woodbridge	3:6, 3:6
Finalista	4.	6 lutego 2005	Mediolan	Dywanowa (hala)	Jean-François Bachelot	Daniele Bracciali Giorgio Galimberti	7:6(8), 6:7(6), 4:6
Finalista	5.	19 czerwca 2006	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Chris Haggard	Martin Damm Leander Paes	1:6, 6:7(3)
Zwycięzca	6.	29 października 2006	Lyon	Dywanowa (hala)	Julien Benneteau	František Čermák Jaroslav Levinský	6:2, 6:7(3), 10-7
Zwycięzca	7.	5 listopada 2006	Paryż	Dywanowa (hala)	Michaël Llodra	Fabrice Santoro Nenad Zimonjić	7:6(4), 6:2
Zwycięzca	8.	18 lutego 2007	Marsylia (2)	Twarda (hala)	Michaël Llodra	Mark Knowles Daniel Nestor	7:5, 4:6, 10-8
Zwycięzca	9.	7 lipca 2007	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Michaël Llodra	Bob Bryan Mike Bryan	6:7(5), 6:3, 6:4, 6:4
Zwycięzca	10.	7 października 2007	Metz (1)	Twarda (hala)	Michaël Llodra	Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski	6:1, 6:4
Finalista	6.	14 października 2007	Sztokholm	Twarda (hala)	Michaël Llodra	Jonas Björkman Maks Mirny	4:6, 4:6
Finalista	7.	26 stycznia 2008	Australian Open, Melbourne	Twarda	Michaël Llodra	Jonatan Erlich Andy Ram	5:7, 6:7(4)
Zwycięzca	11.	5 października 2008	Metz (2)	Twarda (hala)	Michaël Llodra	Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski	5:7, 6:3, 10-8
Zwycięzca	12.	22 lutego 2009	Marsylia (3)	Twarda (hala)	Michaël Llodra	Julian Knowle Andy Ram	3:6, 6:3, 10-8
Finalista	8.	27 września 2009	Metz	Twarda (hala)	Michaël Llodra	Colin Fleming Ken Skupski	6:2, 4:6, 5-10
Finalista	9.	1 listopada 2009	Lyon	Twarda (hala)	Sébastien Grosjean	Julien Benneteau Nicolas Mahut	4:6, 6:7(6)
Finalista	10.	7 lutego 2010	Zagrzeb	Twarda (hala)	Olivier Rochus	Jürgen Melzer Philipp Petzschner	6:3, 3:6, 8-10

Przypisy

1. American wins second consecutive Australian Open title. sportsillustrated.cnn.com, 8 lutego 2001. [dostęp 2012-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-29)]. (ang.).
2. Clement, Llodra stun Bryan brothers in Wimbledon doubles final. sports.espn.go.com, 8 lipca 2007. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).
3. Jim Halley: Santoro, Clement make history with six-hour match at French Open. usatoday.com, 25 maja 2004. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-13]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-08-13]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-08-13]  (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000367229961
• VIAF: 231017625
• GND: 1330653203
• BnF: 146240066
• SUDOC: 087441381

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 94218