| Państwo
|
 Argentyna
|
| Data i miejsce urodzenia
|
5 lipca 1967
Buenos Aires
|
| Wzrost
|
185 cm
|
| Gra
|
praworęczny
|
| Status profesjonalny
|
1984
|
| Zakończenie kariery
|
1995
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
1
|
| Najwyżej w rankingu
|
57 (18 maja 1992)
|
| Australian Open
|
1R (1987, 1992)
|
| Roland Garros
|
4R (1991)
|
| Wimbledon
|
1R (1990, 1992)
|
| US Open
|
1R (1992)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
5
|
| Najwyżej w rankingu
|
37 (15 sierpnia 1988)
|
| Australian Open
|
2R (1991, 1992)
|
| Roland Garros
|
3R (1991)
|
| Wimbledon
|
1R (1990)
|
| US Open
|
2R (1990)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Christian Carlos Miniussi Ventureira (ur. 5 lipca 1967 w Buenos Aires) – argentyński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Barcelony (1992) w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą był w latach 1984–1995.
W grze pojedynczej Miniussi odniósł 1 triumf w zawodach rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 1 finale.
W grze podwójnej doszedł do 10 finałów turniejów rangi ATP World Tour, z których w 5 zwyciężył.
W 1992 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. Z konkurencji singlowej odpadł w 1 rundzie wyeliminowany przez Fabrice’a Santoro. W rozgrywkach deblowych zdobył brązowy medal wspólnie z Javierem Franą. Mecz o udział w finale Argentyńczycy przegrali z Niemcami Borisem Beckerem i Michaelem Stichem[1].
Miniussi w latach 1986–1992 reprezentował Argentynę w Pucharze Davisa. Zagrał w 1 przegranym pojedynku singlowym oraz 11 deblowych, z których w 4 triumfował.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 57. miejscu (18 maja 1992), a w klasyfikacji gry podwójnej na 37. pozycji (15 sierpnia 1988).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
|
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
|
ATP International Series /
ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (1–1)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
| Zwycięzca
|
1.
|
10 listopada 1991
|
São Paulo
|
Twarda
|
 Jaime Oncins
|
2:6, 6:3, 6:4
|
| Finalista
|
2.
|
9 lutego 1992
|
Maceió
|
Ceglana
|
 Tomás Carbonell
|
6:7(12), 7:5, 2:6
|
Gra podwójna (5–5)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
| Zwycięzca
|
1.
|
2 marca 1985
|
Buenos Aires
|
Ceglana
|
Martín Jaite
|
Eduardo Bengoechea
 Diego Pérez
|
6:4, 6:3
|
| Finalista
|
1.
|
27 września 1987
|
Barcelona
|
Ceglana
|
Javier Frana
|
 Miloslav Mečíř
Tomáš Šmíd
|
1:6, 2:6
|
| Finalista
|
2.
|
8 maja 1988
|
Monachium
|
Ceglana
|
Alberto Mancini
|
 Rick Leach
Jim Pugh
|
6:7, 1:6
|
| Zwycięzca
|
2.
|
22 maja 1988
|
Florencja
|
Ceglana
|
Javier Frana
|
 Claudio Pistolesi
 Horst Skoff
|
7:6, 6:4
|
| Finalista
|
3.
|
31 lipca 1988
|
Bordeaux
|
Ceglana
|
Diego Nargiso
|
 Joakim Nyström
Claudio Panatta
|
1:6, 4:6
|
| Zwycięzca
|
3.
|
14 sierpnia 1988
|
Saint-Vincent
|
Ceglana
|
Alberto Mancini
|
Paolo Canè
 Balázs Taróczy
|
6:4, 5:7, 6:3
|
| Finalista
|
4.
|
2 października 1988
|
Palermo
|
Ceglana
|
Alberto Mancini
|
 Carlos di Laura
Marcelo Filippini
|
2:6, 0:6
|
| Zwycięzca
|
4.
|
24 września 1989
|
Barcelona
|
Ceglana
|
Gustavo Luza
|
Sergio Casal
Tomáš Šmíd
|
6:3, 6:3
|
| Finalista
|
5.
|
4 sierpnia 1991
|
San Marino
|
Ceglana
|
Diego Pérez
|
Jordi Arrese
Carlos Costa
|
3:6, 6:3, 3:6
|
| Zwycięzca
|
5.
|
12 lipca 1992
|
Båstad
|
Ceglana
|
Tomás Carbonell
|
Christian Bergström
Magnus Gustafsson
|
6:4, 7:5
|
Przypisy
Bibliografia
| Złoci medaliści |
|
|---|
| Srebrni medaliści |
|
|---|
| Brązowi medaliści |
|
|---|
