Will Smith

Will Smith
Ilustracja
Will Smith (2019)
Imię i nazwisko

Willard Christopher Smith II.

Data i miejsce urodzenia

25 września 1968
Filadelfia

Zawód

aktor, producent filmowy, raper

Współmałżonek

Sheree Zampino (1992–1995)
Jada Pinkett Smith (od 1997)

Lata aktywności

od 1985

Zespół artystyczny
DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince (1985–2013)
podpis
Strona internetowa
Smith (1986)

Will Smith, właśc. Willard Christopher Smith Jr.[1] (ur. 25 września 1968[2][3] w Filadelfii[2][3]) – amerykański aktor[2], producent filmowy[2] i raper[3]. Laureat Nagrody Akademii Filmowej, Nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej, Złotego Globu[4][5] i kilku statuetek Grammy, ale także dwóch Złotych Malin.

Pod koniec lat 80. XX wieku uzyskał umiarkowany rozgłos jako raper, działając pod pseudonimem The Fresh Prince. W 1990 zaczął występować w serialu telewizyjnym Bajer z Bel-Air, dzięki czemu jego popularność gwałtownie wzrosła. W połowie lat 90. porzucił telewizję na rzecz kina, występując w wielu filmowych blockbusterach. Był pierwszym aktorem, którego osiem kolejnych obrazów zarobiło ponad 100 mln dol. i zadebiutowało na szczycie box office’u w Stanach Zjednoczonych[6].

Młodość

Urodził się 25 września 1968 jako jedno z czwórki dzieci Willarda Carrolla Smitha i jego żony Carolyn Elaine z domu Bright[7]. Ma młodsze rodzeństwo bliźniacze, brata Harry’ego i siostrę Ellen (ur. 1971) oraz dwie starsze siostry przyrodnie (obie o imieniu Pam) z poprzednich małżeństw rodziców[8]. Jego ojciec był inżynierem i miał firmę ACRAC (ang. Air Conditioning, Refrigeration, Air Compressors) zajmującą się sprzedażą i naprawą urządzeń chłodniczych oraz handlem lodem spożywczym, a matka prowadziła biuro w firmie męża i była notariuszką w miejskim kuratorium oświaty[9][10]. Wychowywał się w domu, w którym ojciec bił matkę i dzieci[11]. Gdy miał 13 lat, jego rodzice zdecydowali się na separację, jednak rozwiedli się dopiero w 1997[12][13][14]. Z kolejnego związku ojca ma przyrodnią siostrę, Ashley[15].

Dorastał w Wynnefield w zachodniej Filadelfii[16]. Był dzieckiem o bogatej wyobraźni, a przez swój oryginalny styl bycia i ubierania się pozostawał ofiarą prześladowań wśród rówieśników[17]. Za namową babci już jako dziecko występował podczas licznych uroczystości kościelnych, poza tym uczył się gry na fortepianie i instrumentach perkusyjnych[18]. Choć wychował się w rodzinie baptystów, uczęszczał do katolickiej szkoły pw. Naszej Pani z Lourdes, gdzie odczuwał dyskryminację na tle rasistowskim i wyznaniowym[19]. W połowie ósmej klasy przerwał naukę w tej szkole, a edukację kontynuował w liceum Overbrook[20]. Wbrew powszechnej opinii, nie odrzucił propozycji stypendium na Massachusetts Institute of Technology (MIT); nigdy bowiem nie ubiegał się o przyjęcie do szkoły wyższej, mimo że włączony został do programu dla przyszłych studentów MIT[21][14]. Smith wytłumaczył tę sytuację w jednym z wywiadów mówiąc: Moja mama (...) miała przyjaciela, będącego kierownikiem przyjęć w MIT. Osiągnąłem całkiem wysokie wyniki SAT, a oni potrzebowali czarnych dzieci, więc prawdopodobnie zostałbym przyjęty, ale ja nie zamierzałem iść do college’u[22]. Jako nastolatek pracował w firmie ojca, zajmując się pakowaniem kostek lodu do worków[23].

Kariera muzyczna i filmowa

Początki kariery (1985–1995)

Smith na ceremonii rozdania nagród Emmy (1993)

Pierwsze rymy hip-hopowe napisał w wieku 12 lat[24]. Jego główną inspiracją muzyczną był Grandmaster Caz[25]. W okresie licealnym brał udział w wielu hip-hopowych bitwach freestyle’owych[26]. Następnie dołączył, posługując się pseudonimem „Fresh Prince”, do grupy Hypnotic MCs, którą tworzyli z nim: DJ Groove, Jamie Fresh, Sheihkie-D i Mark „Lord Supreme” Forrest[27].

Profesjonalną działalność muzyczną rozpoczął jako MC w formacji hip-hopowej DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince, którą utworzył z Jeffreyem „DJ Jazzy Jeffem” Townesemturntablistą i producentem[28]. Początkowo występowali m.in. na imprezach osiedlowych i piknikach charytatywnych, a w 1986 zagrali swój pierwszy koncert na dużej scenie (na Wynne Ballroom w Wynnefield)[29]. Po wygranej Townesa na turnieju Battle for World Supremacy zaczęli regularnie występować w klubach nocnych w Filadelfii, zagrali także koncerty w Delaware i Atlantic City[30]. Z czasem dołączył do nich beatboxer Clarence „Ready Rock C” Holmes[31]. W marcu 1986 wydali pod szyldem nowo powstałej wytwórni Word-Up Records Dany Goodmana swój debiutancki singiel z humorystycznymi piosenkami „Just One of Those Days” i „Girls Ain’t Nothing but Trouble”; drugi z utworów stał się radiowym przebojem[32]. Latem nagrali debiutancki album pt. Rock the House, zagrali kilka koncertów z LL Cool J-em i Whodinim oraz wyruszyli w pierwszą ogólnokrajową trasę koncertową, na której supportowali grupy Public Enemy i 2 Live Crew; trasę zakończyli późnym latem 1988 po zagraniu niemal 200 koncertów[33]. W międzyczasie podpisali kontrakt z Russellem Simmonsem z Def Jam Recordings oraz umowę dystrybucyjną z wytwórnią Jive Records, która w marcu 1987 wydała ponownie wydała Rock the House[34]. Album dotarł do 83. miejsca na amerykańskiej liście sprzedaży Billboard 200 i rozszedł się w nakładzie ponad 500 tys. egzemplarzy, za co duet odebrał certyfikat złotej płyty[35]. Jesienią 1987 rozpoczęli w londyńskim studiu Jive Records sesję nagraniową na kolejny album[36]. Dwypłytowy He’s the DJ, I’m the Rapper wydali w marcu 1988 i promowali go singlami: „Brand New Funk” i „Parents Just Don't Understand[36]. Z krążkiem dotarli do czwartego miejsca na liście Billboard 200 i uzyskali za niego status potrójnej platynowej płyty za sprzedaż w ponad 3 mln egzemplarzy[37]. W 1988 wygrali pierwszą nagrodę Grammy w kategorii muzyki rapowej, otrzymując statuetkę za najlepsze wykonanie utworu rapowego („Parents Just Don’t Understand”); zbojkotowali jednak galę wręczenia nagród z powodu nieemitowania części rapowej w telewizji[38]. W 1989 zdobyli dwie American Music Awards za wygraną w kategoriach: Ulubiony artysta rap/hip-hopowy i Ulubiony album rap/hip-hopowy (za He's the DJ, I'm the Rapper)[39]. Jesienią 1989 wydali trzeci album pt. And in This Corner…, który nagrywali w Compass Point Studio na Bahamach i który promowali singlem „I Think I Can Beat Mike Tyson”[40]. W ramach promocji wyruszyli w kolejną trasę koncertową, podczas której coraz częściej dochodziło do konfliktów w zespole, co ostatecznie zakończyło się odejściem „Ready Rocka”[41]. Duet przechodził również kryzys popularności, który doprowadził do zakończenia działalności zespołu[42].

Wraz z początkami kariery prowadził rozrzutny styl życia i nie wywiązywał się z opłat związanych z podatkiem dochodowym[43][44]. W konsekwencji Internal Revenue Service wycenił jego dług względem państwa na kwotę 2,8 milionów dolarów, zajmując część dochodu aktora oraz jego prywatnych posesji[44]. W 1989 Smith został aresztowany pod zarzutem czynnej napaści i uszkodzenia ciała oraz udziału w zmowie przestępczej, której w rzeczywistości dokonał jego wspólnik, Charlie Mack, atakując Williama Hendricksa, promotora muzycznego zaprzyjaźnionego z Danem Goodmanem[45]. W 1990 był bliski bankructwa[46]. Przełomem w jego sytuacji finansowej okazało się podpisanie kontraktu z telewizją NBC i rola w sitcomie Bajer z Bel-Air, którą otrzymał dzięki wsparciu Quincy’ego Jonesa[47]. Serial odniósł duży sukces komercyjny i na dobre zapoczątkował karierę aktorską Smitha[48]. On sam stwierdził, że jego celem było stanie się „największą gwiazdą filmową na świecie”[49], dlatego – wraz z przyjacielem, producentem filmowym Jamesem Lassiterem — dokładnie studiował wspólne cechy największych hitów kasowych w historii[13][50]. Jednocześnie pracował nad czwartym albumem Jazzy Jeff & The Fresh Prince pt. Homebase[51]. Płytę promowali singlem „Summertime”, który dotarł do pierwszego miejsca na liście Hot R&B/Hip-Hop i czwartego na liście Hot 100, a także przyniósł duetowi nagrodę Grammy za najlepsze wykonanie utworu rapowego[52]. Za album uzyskali certyfikat platynowej płyty oraz American Music Awards dla ulubionego albumu rap/hip-hopowego[53].

Zebrał przychylne recenzje dzięki roli oszusta Paula Poitiera w filmie Szósty stopień oddalenia (1993), ekranizacji spektaklu Johna Guare'a o tym samym tytule; za występ w produkcji zainkasował 300 tys. dol[54]. W tym czasie odrzucił propozycję zagrania w filmie Osiem głów w torbie (1997), za co oferowano mu 10 mln dol[55]. Następnie wystąpił jako detektyw Mike Lowrey w ciepło przyjętej przez widzów komedii Bad Boys (1995) z Martinem Lawrence’em[56]. W 1996 zakończył pracę nad Bajerem z Bel-Air, kręcąc ostatni, szósty sezon serialu[57].

Przełom w karierze filmowej (1996–2000)

Smith (1999)

Zagrał kapitana Stevena Hillera, jedną z głównych ról w filmie Dniu Niepodległości (1996), który stał się drugim najbardziej dochodowym obrazem w historii ówczesnego box office’u wszech czasów – zarobił łącznie 817 mln dol[58][59]. Jeszcze większy sukces kasowy osiągnął dzięki występowi w roli w filmie Stevena Spielberga Faceci w czerni, który przyniósł twórcom 850 mln dol. zysku[60]. Obraz promował tytułową piosenką[61], która znalazła się na szczycie list przebojów w kilku regionach na całym świecie, m.in. w Wielkiej Brytanii[62], oraz przyniosła mu nagrodę Grammy za najlepszy występ hip-hopowy[63]. Płyta ze ścieżką dźwiękową do filmu rozeszła się w ponad 5 mln egzemplarzy[64].

Latem 1997 kontynuował solową karierę muzyczną, wydając singiel „Just Cruisin'”. Utwór, wraz z „Men in Black”, umieścił później na swoim debiutanckim albumie pt. Big Willie Style, z którym dotarł do pierwszej dziesiątki amerykańskiej listy Billboard 200 i uzyskał dziewięciokrotną platynę certyfikowaną przez Recording Industry Association of America[65]. Trzeci singiel z albumu „Gettin 'Jiggy wit It”, wydany w 1998, stał się pierwszym numerem Smitha na liście Billboard Hot 100[66].

Po sukcesie Facetów w czerni wystąpił u boku Gene Hackmana w filmie Wróg publiczny. (1998). Następnie odrzucił propozycję roli Neo w serii Matrix na rzecz filmu Bardzo dziki zachód (1999). Pomimo rozczarowania związanego z komercyjnym wynikiem Bardzo dzikiego zachodu, Smith przyznał, że nie żałuje swojej decyzji, dodając, iż występ Keanu Reevesa jako Neo był zdecydowanie lepszy, niż to, co on sam mógłby pokazać w tej roli[67].

Sukces międzynarodowy (od 2001)

Smith (2009)

W 2000 rozpoczął pracę nad tytułową rolą w filmie biograficznym Ali (2001) o Muhammadzie Alim; jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć odbył kilkumiesięczne treningi bokserskie i wytrzymałościowe[68]. Za rolę w tym obrazie otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara (dla najlepszego aktora pierwszoplanowego)[69]. W 2004 znalazł się na liście 40 najbogatszych osób w Stanach Zjednoczonych, które nie ukończyły 40. roku życia[70]. W 2005 został wpisany do Księgi rekordów Guinnessa, jako że w ciągu 24 godzin obecny był na rekordowych trzech premierach filmowych[71]. Za główną rolę w filmie W pogoni za szczęściem (2006) uzyskał swoją drugą w karierze nominację do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego[72].

W kwietniu 2007 został określony przez tygodnik „Newsweek” mianem najbardziej wpływowego aktora w Hollywood[73]. 10 grudnia 2007 pozostawił odcisk swojej dłoni i stopy przed Grauman’s Chinese Theatre na Hollywood Boulevard[74]. Cztery dni później premierę miał kolejny film z jego udziałem, Jestem legendą[75]. Jeden z recenzentów napisał, że sukces komercyjny obrazu „ugruntował pozycję Smitha jako najbardziej dochodowej postaci w Hollywood”[76]. Sukces kasowy osiągnął również kolejny film ze Smithem w roli głównej – Hancock (2008), który przyniósł twórcom 600 mln dol. przychodu[72]. W 2008 magazyn „Forbes” uznał Smitha za najlepiej zarabiającego aktora na świecie, z rocznym dochodem powyżej 80 mln dol[77]. W programie Barbary Walters, który 4 grudnia 2008 wyemitowała telewizja ABC, Smith przedstawiony został jako jedna z dziesięciu najbardziej fascynujących postaci 2008[78]. Prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama przyznał, że jeśli kiedykolwiek powstanie film o jego życiu, chciałby, aby w jego rolę wcielił się Smith[79]. Obama powiedział również, że rozmawiał ze Smithem o możliwości nakręcenia obrazu o wyborach z 2008, jednak nie może to nastąpić przed końcem jego prezydentury[79].

Smith (2016)

19 sierpnia 2011 potwierdzono, że Smith wrócił po kilku latach przerwy do studia nagraniowego, gdzie wraz z producentem La Marem Edwardsem pracuje nad nowym albumem muzycznym[80]. W 2012 premierę miał pierwszy od czterech lat film z udziałem Smitha – Faceci w czerni III. W tym samym roku pracowano nad filmem The Last Pharaoh, w którym Smith zagrał główną rolę – faraona Taharki[81]. Był pomysłodawcą i współproducentem filmu 1000 lat po Ziemi (2013), w którym zagrał także główną rolę i wystąpił u boku młodszego syna, Jadena[82]. Obraz sci-fi zebrał chłodne recenzje i poniósł porażkę komercyjną[83]. W 2017 zasiadł w jury konkursu głównego na 70. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes[84]. W maju 2018 wraz z Nickim Jamem i Erą Istrefi nagrali utwór „Live It Up”, oficjalną piosenkę Mistrzostw świata w piłce nożnej w Rosji. We wrześniu z okazji swoich 50. urodzin wykonał skok na bungee do Wielkiego Kanionu, co było transmitowane na żywo na kanale „Yes Theory” na YouTubie[85]; Will Smith: The Jump w pierwsze 48 godzin od premiery odnotował ponad 17,5 mln wyświetleń[86].

W marcu 2022 na 94. ceremonii wręczenia Oscarów odebrał nagrodę dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę w filmie King Richard. Zwycięska rodzina. Podczas gali spoliczkował prowadzącego ceremonię Chrisa Rocka, który żartował z żony Smitha, Jady[87][88][89]. Smith przeprosił później Rocka za swoją reakcję[90][91].

Życie prywatne

Smith z żoną i dziećmi na koncercie w Oslo z okazji wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla w 2009

W latach 80. spotykał się z Melanie Parker[92]. Następnie związał się z Tanyą Moore[93]. W 1992 poślubił Sheree Zampino, z którą rozwiódł się już trzy lata później[94]. Mają syna Willarda Christophera „Treya” Smitha III (ur. 1992)[95], który w 1998 pojawił się w wideoklipie do piosenki ojca „Just the Two of Us”. 31 grudnia 1997 poślubił aktorkę Jadę Pinkett, z którą ma dwoje dzieci: Jadena Christophera Syre'a (ur. 1998) oraz Willow Camille Reign (ur. 2000)[96]. Jaden zagrał syna Willa w filmie W pogoni za szczęściem (2006)[97], a Willow wcieliła się w rolę córki aktora w obrazie Jestem legendą (2007). Jako wzór, z którego czerpie w wychowaniu własnych dzieci, Smith wymienia swojego ojca: Patrzę na mojego tatę i to, jak wiele wysiłku wkładał, by wykarmić i ubrać czwórkę dzieci, i do tego wciąż znajdował czas, by spędzać z nami swój czas[98].

Posiada prywatne rezydencje na Star Island w Miami Beach, w Los Angeles, Filadelfii oraz w Sztokholmie[99].

Wraz z bratem Harrym Smithem jest właścicielem firmy Treyball Development Inc.[100].

W 2008 wsparł finansowo kampanię prezydencką Demokraty Baracka Obamy[101]. 11 grudnia 2009 wraz z żoną poprowadzili w Oslo koncert z okazji wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla, którą otrzymał Obama[102].

W dzieciństwie należał do Kościoła Baptystów[103]. W jednym z wywiadów przyznał, że studiował wiele religii, w tym scjentologię, wypowiadając się o niej w pozytywnym świetle: Myślę, że wiele idei scjentologii jest wspaniałych i rewolucyjnych, a zarazem nie-religijnych[104][105]. Dodał: 98% scjentologów jest takich samych, jak ci, którzy hołdują Biblii... Nie uważam, że jeśli ktoś zamiast słowa „duch” używa określenia „thetan”, zmienia się jego właściwa definicja[106]. Jednocześnie zaprzeczył, jakoby miał być członkiem Kościoła Scjentologicznego, mówiąc: Jestem chrześcijaninem. Studiuję wszystkie religie i szanuję wszystkich ludzi oraz wszystkie życiowe drogi[107]. W 2007 przekazał 1,3 mln dol. na cele charytatywne, z czego 450 tys. dol. trafiło do dwóch organizacji chrześcijańskich, natomiast 122 tys. dol. zostały przekazane organizacjom scjentologicznym; pozostałe środki przeznaczono na m.in. meczet w Los Angeles, kościoły i szkoły chrześcijańskie, a także Icchak Rabin Memorial Center w Izraelu[108]. Wraz z żoną założył w Calabasas prywatną szkołę podstawową New Village Leadership Academy, która wzbudziła kontrowersje ze względu na wykorzystanie Study Tech, metody nauczania, stworzonej przez L. Rona Hubbarda, założyciela Kościoła Scjentologicznego[109].

Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Willa Smitha.

Filmografia

 Osobny artykuł: Filmografia Willa Smitha.

Przypisy

  1. Will Smith [online], TVGuide.com [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  2. a b c d Will Smith | Biography, Movie Highlights and Photos [online], AllMovie [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  3. a b c Will Smith | Biography, Albums, Streaming Links [online], AllMusic [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  4. Jen Juneau, Nicholas Rice, Phil Boucher, Will Smith Wins Best Leading Actor at 2022 BAFTA Awards for Role in King Richard [online], PEOPLE.com [dostęp 2022-03-28] (ang.).
  5. Will Smith wins best actor Oscar for King Richard [online], the Guardian, 28 marca 2022 [dostęp 2022-03-28] (ang.).
  6. WEEKEND ESTIMATES: 'Hancock' Delivers $107M 5-Day Opening, Giving Will Smith a Record Eighth Consecutive $100M Grossing Movie!. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-06)].
  7. Smith i Manson 2021 ↓, s. 16, 19, 22.
  8. Smith i Manson 2021 ↓, s. 7, 21–22, 31.
  9. Smith i Manson 2021 ↓, s. 16–21, 29, 50, 66, 79.
  10. Where there's a Will, there's a way – Taipei Times [online], www.taipeitimes.com, 9 sierpnia 2004 [dostęp 2021-03-22].
  11. Smith i Manson 2021 ↓, s. 15, 26—34, 73.
  12. Smith i Manson 2021 ↓, s. 74–75, 317–318.
  13. a b The Legend of Will Smith. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-01)].
  14. a b Will Smith. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-29)].
  15. Smith i Manson 2021 ↓, s. 318.
  16. Smith i Manson 2021 ↓, s. 23.
  17. Smith i Manson 2021 ↓, s. 36–45.
  18. Smith i Manson 2021 ↓, s. 61–63.
  19. Smith i Manson 2021 ↓, s. 24, 65–68.
  20. Smith i Manson 2021 ↓, s. 69, 87.
  21. I, Robocop, „Wired”, ISSN 1059-1028 [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  22. Reader’s Digest: Official Site to Subscribe & Find Great Reads [online], Reader's Digest [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  23. Smith i Manson 2021 ↓, s. 79–80.
  24. Smith i Manson 2021 ↓, s. 86.
  25. Smith i Manson 2021 ↓, s. 84.
  26. Smith i Manson 2021 ↓, s. 93–94.
  27. Smith i Manson 2021 ↓, s. 101.
  28. Smith i Manson 2021 ↓, s. 112–114, 127.
  29. Smith i Manson 2021 ↓, s. 117.
  30. Smith i Manson 2021 ↓, s. 129.
  31. Smith i Manson 2021 ↓, s. 169.
  32. Smith i Manson 2021 ↓, s. 126–129, 141–144.
  33. Smith i Manson 2021 ↓, s. 144, 161.
  34. Smith i Manson 2021 ↓, s. 155–158.
  35. Smith i Manson 2021 ↓, s. 161.
  36. a b Smith i Manson 2021 ↓, s. 163–165.
  37. Smith i Manson 2021 ↓, s. 172.
  38. Smith i Manson 2021 ↓, s. 172–173.
  39. Smith i Manson 2021 ↓, s. 174.
  40. Smith i Manson 2021 ↓, s. 195–199, 203.
  41. Smith i Manson 2021 ↓, s. 200–203.
  42. Smith i Manson 2021 ↓, s. 205–209.
  43. Smith i Manson 2021 ↓, s. 182, 190–191, 210–211.
  44. a b Wywiad Steve’a Krofta z Willem Smithem w programie CBS 60 Minutes z 2 grudnia 2007 roku.
  45. Smith i Manson 2021 ↓, s. 216–218.
  46. Smith i Manson 2021 ↓, s. 212.
  47. Smith i Manson 2021 ↓, s. 235–238.
  48. Smith i Manson 2021 ↓, s. 248–249.
  49. Smith i Manson 2021 ↓, s. 269.
  50. Smith i Manson 2021 ↓, s. 270–271.
  51. Smith i Manson 2021 ↓, s. 258.
  52. Smith i Manson 2021 ↓, s. 260–262.
  53. Smith i Manson 2021 ↓, s. 262.
  54. Smith i Manson 2021 ↓, s. 282–287.
  55. Smith i Manson 2021 ↓, s. 281–282.
  56. Smith i Manson 2021 ↓, s. 306–307, 314.
  57. Smith i Manson 2021 ↓, s. 316–317.
  58. Independence Day [online], Box Office Mojo [dostęp 2021-03-22].
  59. Smith i Manson 2021 ↓, s. 324.
  60. Smith i Manson 2021 ↓, s. 336, 340–341.
  61. Smith i Manson 2021 ↓, s. 337–338.
  62. WILL SMITH | full Official Chart History | Official Charts Company [online], www.officialcharts.com [dostęp 2020-04-14].
  63. Smith i Manson 2021 ↓, s. 354.
  64. Smith i Manson 2021 ↓, s. 341.
  65. Gold & Platinum [online], RIAA [dostęp 2020-04-14] (ang.).
  66. Smith i Manson 2021 ↓, s. 353.
  67. Smith Has No Matrix Regrets [online], Contactmusic.com, 28 lutego 2005 [dostęp 2021-03-22].
  68. Smith i Manson 2021 ↓, s. 360–385.
  69. Smith i Manson 2021 ↓, s. 388.
  70. Rich Kids: 40 Richest Under 40. [dostęp 2022-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)].
  71. Daniel Saney, Will Smith in Guinness Book of Records [online], Digital Spy, 23 lutego 2005 [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  72. a b Smith i Manson 2021 ↓, s. 406.
  73. Sean Smith, Will Smith: Hollywood's most powerful actor? [online], Newsweek, 15 kwietnia 2007 [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  74. 微信抢红包-[安全购彩平台] [online], www.hhworlds.com [dostęp 2021-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-17].
  75. Will Smith: He is a legend. [dostęp 2021-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-10)].
  76. Box Office Guru Wrapup: Will Smith Rescues Industry With Explosive Opening For I Am Legend. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-03)].
  77. In Pictures: Hollywood's Best-Paid Actors – Forbes.com [online], archive.is, 26 kwietnia 2013 [dostęp 2021-03-22].
  78. Barbara Walters Gets Up Close with 2008's Most Fascinating People
  79. a b In the movie of Obama's life, he'd pick Will Smith to star. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-11)].
  80. Will Smith making a new album? A producer says yes [online], EW.com [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  81. Jim Slotek, Kevin Williamson
  82. Smith i Manson 2021 ↓, s. 422–426.
  83. Smith i Manson 2021 ↓, s. 426.
  84. Smith i Manson 2021 ↓, s. 462.
  85. Smith i Manson 2021 ↓, s. 487–495.
  86. Will Smith’s Bungee Jump Stunt Generates 17.5M YouTube Views [online], hollywoodreporter.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  87. Will Smith hits Chris Rock on Oscars stage [online], bbc.com [dostęp 2024-04-26].
  88. Will Smith hit Chris Rock on Oscars telecast | CNN [online], cnn.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  89. Will Smith Slaps Chris Rock In The Face On Oscars Stage [online], deadline.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  90. Will Smith Apologizes to Chris Rock for Slapping Him at Oscars [online], rollingstone.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  91. Will Smith apologizes for slapping Chris Rock at the Oscars, calling it "unacceptable and inexcusable" – CBS News [online], cbsnews.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  92. Smith i Manson 2021 ↓, s. 97–99, 148–150, 176–182, 191, 214.
  93. Smith i Manson 2021 ↓, s. 192, 223–224.
  94. Smith i Manson 2021 ↓, s. 276, 289–295, 310–311.
  95. Smith i Manson 2021 ↓, s. 276.
  96. Smith i Manson 2021 ↓, s. 298–299, 326–327, 342, 353, 432–433.
  97. Smith i Manson 2021 ↓, s. 403–404.
  98. Becoming ... Will Smith. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-02)].
  99. Hail to the chief: Mr Will Smith shall go to Washington [online], Mail Online [dostęp 2021-03-22].
  100. Treyball Development [online], www.treyballdevelopment.com [dostęp 2021-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-09].
  101. Will Smith’s Federal Campaign Contribution Report. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-21)].
  102. The Nobel Peace Prize Concert. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-26)].
  103. Bob Strauss, Will Smith on power, dogs and Cruise [online], Chron, 16 grudnia 2007 [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  104. Will Smith Turns Down Tom Cruise's Scientology Bid | Hollywood.com [online], archive.is, 29 czerwca 2012 [dostęp 2021-03-22].
  105. Blender – All Things Blender, All In One Place [online], Blender [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  106. Celebrity News: Latest Celeb News & Celebrity Gossip [online], Us Weekly [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  107. Will and Jada not Scientologists – Entertainment News | Breaking News | Celebrity Gossip – MSN Entertainment UK [online], web.archive.org, 8 kwietnia 2008 [dostęp 2021-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2008-04-08].
  108. Will Smith Gives $1.3 Million to Charities
  109. What Goes on Inside Will Smith, Jada Pinkett-Smith's School? [online], ABC News [dostęp 2021-03-22] (ang.).

Bibliografia

  • Will Smith, Mark Manson, Will, Michał Jóźwiak, Michał Strąkow (tłum.), Wydawnictwo Insignis, 2021, ISBN 978-83-66873-30-8.

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Iranian freestyle wrestler Mohammad Sadegh FirouzpourMohammmad Sadegh at 2021 Islamic Solidarity GamesPersonal informationNative nameمحمدصادق فیروزپورFull nameMohammad Sadegh Firouzpour BandpeyNationalityIranianBornJuybar, Mazadaran, IranSportCountry IranSportWrestlingWeight class74 kgEvent(s)Freestyle Medal record Men's Freestyle wrestling Representing  Iran World Cup 2022 Coralville Team World U23 Championships 2022 Pontevedra 74 kg 2021 Belgrade 74 ...

 

For other places with the same name, see Opole (disambiguation). Place in Opole Voivodeship, PolandOpoleFrom top, left to right: View of Old TownSaint Sebastian SquareSolaris CenterMarket SquareCathedral FlagCoat of armsBrandmarkOpoleShow map of Opole VoivodeshipOpoleShow map of PolandOpoleShow map of EuropeCoordinates: 50°40′N 17°56′E / 50.667°N 17.933°E / 50.667; 17.933CountryPolandVoivodeshipOpoleCountycity countyEstablished8th centuryTown rights1217Governme...

 

Гленн Теодор Сиборгангл. Glenn Theodore Seaborgшвед. Glenn Teodor Sjöberg Имя при рождении англ. Glen Theodore Seaborg Дата рождения 19 апреля 1912(1912-04-19)[1][2][…] Место рождения Иш­пе­минг[d], Маркетт, Мичиган, США Дата смерти 25 февраля 1999(1999-02-25)[1][2][…] (86 лет) Место смерти Ла­фай­етт[d], ...

Voreppe Kommun Vapen Land  Frankrike Region Auvergne-Rhône-Alpes Departement Isère Arrondissement Grenoble Kanton Voiron Koordinater 45°18′N 5°38′Ö / 45.300°N 5.633°Ö / 45.300; 5.633 Yta 28,65 km²[1] Folkmängd 9 514 (2020-01-01)[2] Befolkningstäthet 332 invånare/km² Postnummer 38340 INSEE 38565 Geonames 2967695 OSM-karta 85956 Kommunens läge i regionen Auvergne-Rhône-Alpes i Frankrike Kommunens läge i regionen Auvergne-Rhôn...

 

Gong Renteng si Kangkung sedang berada di tengah kegiatan revitalisasi lagu-lagu kuno grup gong renteng Si Kangkung di Keraton Kacirebonan pada tanggal 6 Agustus 2014.Grup gong renteng Si Kangkung berasal dari desa Suranenggala Kidul, kabupaten Cirebon Gong renteng Cirebon (bahasa Indonesia: gamelan Renteng Cirebon) merupakan satu set alat musik yang terdiri atas bonang dan lainnya yang dipergunakan untuk kepentingan dakwah Islam di Cirebon, berapa nama gong renteng yang berasal dari wilayah ...

 

El texto que sigue es una traducción incompleta. Si quieres colaborar con Wikipedia, busca el artículo original y finaliza esta traducción.Copia y pega el siguiente código en la página de discusión del autor de este artículo: {{subst:Aviso traducción incompleta|Tren de cercanías en América del Norte}} ~~~~ New Jersey Transit tiene una red extensa de Cercanías desde Nueva Jersey hasta Nueva York y Filadelfia Un tren Metra en Chicago. Un tren GO Transit en la línea Lakeshore West en...

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (أبريل 2019) بيفرلي سانت جون معلومات شخصية تاريخ الميلاد سنة 1919  تاريخ الوفاة 18 مايو 2017 (97–98 سنة)  مواطنة الولايات المتحدة  الحياة العملية المهنة شاعرة،  وكاتِ

 

Село Ізабелювпол. Izabelów Координати 51°10′08″ пн. ш. 20°25′32″ сх. д. / 51.168890000027772658° пн. ш. 20.42556000002777949° сх. д. / 51.168890000027772658; 20.42556000002777949Координати: 51°10′08″ пн. ш. 20°25′32″ сх. д. / 51.168890000027772658° пн. ш. 20.42556000002777949° сх. д. ...

 

2010 video gameVanquishDeveloper(s)PlatinumGames[a]Publisher(s)SegaDirector(s)Shinji MikamiProducer(s)Atsushi InabaJun YoshinoAtsushi Kurooka (PC)Designer(s)Masaaki YamadaShigenori NishikawaJunichi OkaHiroki KatoProgrammer(s)Kiyohiko SakataShuichiro ChiboshiArtist(s)Naoki KatakaiYusuke KanWriter(s)Hiroki KatoJean Pierre KellamsComposer(s)Erina NiwaMasafumi TakadaMasakazu SugimoriPlatform(s)PlayStation 3, Xbox 360, Windows, PlayStation 4, Xbox OneRelease October 19, 2010 PlayStation 3,...

رامون غونزاليس فالنسيا   معلومات شخصية الميلاد 24 مايو 1851  الوفاة 3 أكتوبر 1928 (77 سنة)   بامبلونا  [لغات أخرى]‏  مواطنة كولومبيا  الحياة العملية المدرسة الأم جامعة هارفارد  المهنة سياسي  الحزب حزب المحافظين الكندي  اللغات الإسبانية  تعديل مصدري - تع

 

Le jeu de quilles de six en Aquitaine *  Inventaire du patrimoine culturelimmatériel en France Domaine Jeux Lieu d'inventaire Nouvelle-AquitaineLandesPyrénées-AtlantiquesBéarnHaute-Garonne * Descriptif officiel Ministère de la Culture (France) modifier  Le jeu de quilles au maillet est un jeu traditionnel gascon qui a été réhabilité comme jeu d’équipe et non comme jeu d’argent, dès 1973 par des initiations et des concours amateurs. Le jeu de quilles de six/quill...

 

  لمعانٍ أخرى، طالع البيت الأعوج (توضيح). البيت المائل Crooked House غلاف الرواية من طبعة الأجيال معلومات الكتاب المؤلف أجاثا كريستي البلد المملكة المتحدة اللغة الإنجليزية الناشر شركة دود وميد تاريخ النشر 1949 النوع الأدبي رواية تحقيق التقديم عدد الصفحات 211 (النسخة الإنجليزية)

Political party in Nigeria This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: People's Redemption Party – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (March 2014) (Learn how and when to remove this template message) People's Redemption Party ChairpersonAlhaji Falalu BelloFounded1978 (1978)HeadquartersAbuja...

 

22nd Government of Kingdom of Italy Depretis V government22nd Cabinet of ItalyDate formed25 May 1883Date dissolved30 March 1884People and organisationsHead of stateUmberto IHead of governmentAgostino DepretisTotal no. of members10Member partyHistorical LeftHistoryPredecessorDepretis IV CabinetSuccessorDepretis VI Cabinet The Depretis V government of Italy held office from 25 May 1883 until 30 March 1884, a total of 310 days, or 10 months and 5 days.[1] Government parties The governmen...

 

Roman Catholic sanctuary on Mount Gargano, Apulia, Italy The Sanctuary of Saint Michael the Archangel. A part of the tower is visible on the right. The octagonal tower (campanile) of the Sanctuary of Saint Michael the Archangel. Statue of Saint Michael overlooking the entrance of the Sanctuary. The Sanctuary of Saint Michael the Archangel (Italian: Santuario di San Michele Arcangelo) is a Roman Catholic shrine on Mount Gargano, Italy, part of the commune of Monte Sant'Angelo, in the province ...

2022 Iranian filmConjugal VisitFilm posterDirected byOmid ShamsWritten byOmid Shams Bahman Ark Ali SarahangProduced byAmir BananStarringParinaz Izadyar Hootan ShakibaCinematographyBahram DehghaniDistributed byShayesteh FilmRelease datesFebruary 1, 2022 (FIFF)January 4, 2023 (Iran)Running time120 minutesCountryIranLanguagePersian Conjugal Visit (Persian: ملاقات خصوصی, romanized: Molāqāt Xosusi, lit. 'Private Meeting') is a 2022 Iranian romantic drama film direct...

 

Deze lijst geeft een overzicht van schilderijen van Frans Hals. Zijn werken zijn meestal portretten van mensen uit Haarlem, maar hij heeft ook reizigers naar Haarlem geschilderd, en een schuttersstuk in Amsterdam. Afbeelding Titel Datering Formaat ID Eigendom, collectie Locatie Portret van Jacobus Hendricksz Zaffius 1606-1611 54,5 × 41 cm OSI-511/486 Frans Halsmuseum Haarlem Portret van een onbekende vrouw c. 1611 94,2 × 71,1 cm 267 (pendant 38.6) Devonshire Collection Chatsworth House, Der...

 

Carbon arc welding (CAW) is a process which produces coalescence of metals by heating them with an arc between a non-consumable carbon (graphite) electrode and the work-piece. It was the first arc-welding process developed but is not used for many applications today, having been replaced by twin-carbon-arc welding and other variations. The purpose of arc welding is to form a bond between separate metal pieces. In carbon-arc welding a carbon electrode is used to produce an electric arc between...

2006 single by GodsmackThe EnemySingle by Godsmackfrom the album IV ReleasedOctober 31, 2006Recorded2005Genre Heavy metal alternative metal Length4:07LabelRepublic/UniversalSongwriter(s)Sully ErnaProducer(s)Sully Erna, Andy JohnsGodsmack singles chronology Shine Down (2006) The Enemy (2006) Good Times Bad Times (2007) The Enemy is a song by American rock band Godsmack and the last single from their album IV. After its release in October 2006, the song landed at number four on the Mainstream R...

 

Hospital in Zhongshan, Taipei, Taiwan Hospital in Taipei, TaiwanMackay Memorial Hospital馬偕紀念醫院GeographyLocationZhongshan, Taipei, TaiwanCoordinates25°03′31″N 121°31′21″E / 25.058737°N 121.522371°E / 25.058737; 121.522371OrganisationTypeGeneralAffiliated universityPresbyterian Church in TaiwanServicesBeds1,200 (Taipei Main Hospital)HistoryOpened1880LinksWebsitemmh.org.twListsHospitals in Taiwan Mackay Memorial Hospital (Chinese: 馬偕紀念...

 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!