W 1997 według magazynu „Empire” znalazł się na 36 miejscu listy „100 najlepszych gwiazd filmowych wszech czasów”[1]. W 2018 zdobył Złoty Glob dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym za podwójną rolę Emmita Stussy „Króla parkingów Minnesoty” i jego młodszego brata Raya w Fargo[2]. Był też nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu za występ w Moulin Rouge! (2001) i Połowie szczęścia w Jemenie (2011)[3].
McGregor był zaangażowany w działalność charytatywną i od 2004 był ambasadorem UNICEF. W 2013 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego w randze Oficera (OBE) za zasługi dla teatru i dobroczynności[4]. W 2016 otrzymał nagrodę humanitarną BAFTA[5].
Życiorys
Rodzina i edukacja
Urodził się w Perth[6] w Szkocji jako syn Carol Diane McGregor (z domu Lawson) i Jamesa Charlesa Stewarta „Jima” McGregora[7][8]. Jego matka była nauczycielką w Crieff High School i Kingspark School w Dundee, a ojciec przez wiele lat był nauczycielem fizyki pracującym w prywatnej szkole Morrison’s Academy, gdzie Ewan uczył się od dzieciństwa, podobnie jak jego starszy brat Colin (ur. 1969), który został pilotem Panavia Tornado i Royal Air Force[1].
Po ukończeniu szkoły Morrison’s Academy w wieku 16 lat pracował jako asystent w Perth Theatre i uczył się na wydziale dramatu w Fife College w Kirkcaldy[9]. Mając 18 lat przeniósł się do Londynu, aby studiować aktorstwo Guildhall School of Music and Drama, gdzie spotkał się z Jude’em Law i Naveenem Andrewsem[10].
Początki kariery
Pół roku przed ukończeniem szkoły otrzymał główną rolę szeregowego Micka Hoppera, który kończy służbę krajową jako tłumacz rosyjskich dokumentów, w sześcioczęściowym miniserialu muzycznym Dennisa Pottera przygotowanym dla Channel 4Szminka na twoim kołnierzyku (Lipstick on Your Collar, 1993)[10]. Niedługo potem zagrał Juliana Sorela, młodego chłopaka o niezwykłej wrażliwości i doskonałej pamięci, w telewizyjnej adaptacji powieści StendhalaCzerwone i czarne – BBCSzkarłatne i czarne (Scarlet and Black, 1993) z Rachel Weisz. Jego prawdziwy debiut filmowy to rola Alvareza w komediodramacie Billa ForsythaByć człowiekiem (Being Human, 1993) u boku Robina Williamsa. Rola Alexa Law, bezczelnego i próżnego, samozwańczego dziennikarza „hakera” w czarnej komedii Danny’ego Boyle’aPłytki grób (Shallow Grave, 1994) przyniosła mu nagrodę magazynu „Empire”[10]. W brytyjskim dramacie Lazurowy dynamit (Blue Juice, 1995) z Seanem Pertwee i Catherine Zeta-Jones został obsadzony w roli wypalonego handlarza narkotyków i dziennikarza Deana Raymonda[11].
Rozwój kariery
Zagrał biseksualnego młodego angielskiego tłumacza Jeromego, którego uwodzi młoda Japonka, w dramacie erotycznym Petera GreenawayaPillow Book (1996)[12][13]. W komedii muzycznej Emma (1996) na podstawie powieści Jane AustenEmma z Gwyneth Paltrow wystąpił jako Frank Churchill, syn pana Westona (James Cosmo) z pierwszego małżeństwa. Za kreację antybohatera narkomana Marka „Renta Boya” Rentona w ekranizacji książki Irvine WelshaTrainspotting (1996) w reżyserii Danny’ego Boyle’a został uhonorowany szkocką nagrodą Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej i Telewizyjnej w Glasgow i nagrodą magazynu „Empire”, a także był nominowany do MTV Movie Awards 1997 w kategorii najlepsza rola przełomowa. Wkrótce pojawił się w popularnych hollywoodzkich serialach telewizyjnych: HBOOpowieści z krypty (1996) i NBCOstry dyżur (1997)[14]. W komediodramacie Pocałunek węża (The Serpent’s Kiss) był młodym holenderskim architektem krajobrazu Meneerem Chrome. W dreszczowcu Nocna zmiana (Nightwatch, 1997) z Nickiem Nolte jako student prawa Martin Bells podejmuje pracę jako nocny stróż w kostnicy, gdzie zaczynają być popełniane zbrodnie. Za występ jako fatalny kochanek z klasy robotniczej Robert Lewis w komedii kryminalnej fantasy Życie mniej zwyczajne (A Life Less Ordinary, 1997) otrzymał kolejną nagrodę magazynu „Empire” i nominację do MTV Movie Awards 1998 w kategorii najlepsza scena taneczna (z Cameron Diaz). W dramacie muzycznym Todda HaynesaIdolu (1998)[15] z Christianem Bale zagrał rolę gwiazdy rocka, Curta Wilda, postać wzorowaną na Iggy Popie[16], muzy i potencjalnego kochanka gwiazdora glam rocka Briana Slade’a (Jonathan Rhys Meyers)[17].
Użyczył głosu w dwóch filmach animowanych: Roboty (2005) Chrisa Wedge’a i Carlosa Saldanhy jako Radek Dekiel – robot obdarzony talentem tworzenia wynalazków i Szeregowiec Dolot (2005) jako szeregowiec Franek Dolot. Odrzucił propozycję zagrania Bonda w Casino Royale[21]. Kolejne filmy, w których przyjął główną rolę, tj. sensacyjny dreszczowiec fantastycznonaukowy Michaela BayaWyspie (2005) w podwójnej roli jako Tom Lincoln i Lincoln Six-Echo z Scarlett Johansson oraz dreszczowiec psychologiczny Marca ForsteraZostań (Stay, 2005) jako psychiatra Sam Foster z Naomi Watts, zebrały mieszane recenzje od krytyków i w Ameryce nie odniosły sukcesu[22][23]. W komediodramacie Burza hormonów (Scenes of a Sexual Nature, 2006) zagrał homoseksualnego Bylly’ego[24].
Od czerwca 2005 do kwietnia 2007 w Piccadilly Theatre w Londynie występował w roli Sky’a Mastersona w musicalu Faceci i laleczki (Guys and Dolls) z Jane Krakowski[25], za którą otrzymał nagrodę LastMinute.com dla najlepszego aktora za rolę w 2005[26]. W 2006 był nominowany do Laurence Olivier Award jako najlepszy aktor musicalowy[27]. Od grudnia 2007 do lutego 2008 występował jako Iago w Otellu w Donmar Warehouse obok Chiwetela Ejiofora w roli tytułowej i Kelly Reilly jako Desdemony[28]. W maju 2008 zagrał tę rolę w BBC Radio 3[28].
Jako zapalony motocyklista wziął udział w kilku wyprawach motocyklowych razem ze swoim przyjacielem Charleyem Boormanem i ich kamerzystą Claudiem Von Planta. Pierwsza z nich miała miejsce w 2004 roku. Od połowy kwietnia do końca lipca McGregor i Boorman podróżowali z Londynu do Nowego Jorku poprzez Unię Europejską, Ukrainę, Rosję, Kazachstan, Mongolię, Syberię i Kanadę na motocyklach BMW R1150GS Adventure, pokonując dystans 30 395 km. Wyprawa ta była bazą dla serialu telewizyjnego i książki pod wspólnym tytułem Long Way Round. Podczas podróży McGregor i jego współtowarzysze odwiedzili trzy ośrodki UNICEF-u na Ukrainie, w Kazachstanie i Mongolii. Podobny charakter miały dwie kolejne wyprawy: Long Way Down (2007) oraz Long Way Up (2020).
W 2007 razem z Boormanem udał się w następną daleką motocyklową wyprawę – z miejscowości John o’ Groats w północnej Szkocji do Kapsztadu w Republice Południowej Afryki i przy okazji odwiedził ośrodki UNICEF-u. W 2004 został Ambasadorem ONZ i odwiedził różne ośrodki UNICEF-u, m.in. te, które pomagają dzieciom chorującym na AIDS w Afryce.
Życie prywatne
Podczas pracy przy brytyjskim serialu Kavanagh QC poznał Eve Mavrakis, francuską producentkę filmową greckiego pochodzenia, którą poślubił 22 lipca 1995 we Francji[35]. Mają cztery córki: Clarę Mathilde (ur. 1996), Esther Rose (ur. 2001), Anouk (ur. 2011) oraz Jamiyan (ur. 2001 w Mongolii), adoptowaną w kwietniu 2006. 28 maja 2017 rozstał się z żoną i związał się z młodszą o 14 lat aktorką Mary Elizabeth Winstead, którą poznał na planie trzeciego sezonu serialu Fargo[36]. 19 stycznia 2018 złożył wniosek o rozwód z Mavrakis, powołując się na różnice charakteru[37].
Jako fan talentu Daniela Day-Lewisa[38] rozważał zakończenie kariery, ponieważ uświadomił sobie, że nigdy nie będzie tak dobry, jak swój idol[39].
Filmografia
Aktor
1989–1996: Opowieści z krypty (Tales from the Crypt) jako Ford (gościnnie)
1993: Czerwone i czarne (Scarlet and Black) jako Julien Sorel
1993: Szminka na twoim kołnierzyku (Lipstick on Your Collar) jako szeregowy Mick Hopper
1993: Być człowiekiem (Being Human) jako Alvarez
1993: Family Style jako Jimmy
1994: Doggin’ Around jako Tom Clayton
1994: Ostry dyżur (ER) jako Duncan Stewart (gościnnie)
