Scarlett Ingrid Johansson
22 listopada 1984 Nowy Jork
aktorka, scenarzystka, piosenkarka
Ryan Reynolds (2008−2011; rozwód)Romain Dauriac (2014–2017; rozwód)Colin Jost (od 2020)
od 1994
Scarlett Ingrid Johansson (ur. 22 listopada 1984 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna, scenarzystka oraz piosenkarka.
Przełomowe okazały się dla niej role w Manny i Lo (1996), gdzie zagrała pierwszą główną rolę, oraz w Zaklinaczu koni (1998), w którym zagrała u boku Roberta Redforda. Od tamtej pory zagrała m.in. w filmach Sofii Coppoli, Petera Webbera, Briana De Palmy czy Luca Bessona. Wystąpiła w trzech filmach Woody’ego Allena oraz w kilku produkcjach franczyzy Filmowego Uniwersum Marvela jako Natasha Romanoff / Czarna Wdowa. Za swoje role została wyróżniona m.in. nagrodami: BAFTA, Tony, Gotham czy Saturn oraz była czterokrotnie nominowana do Złotych Globów.
Wydała dwa albumy studyjne: Anywhere I Lay My Head (2008) i Break Up (2009), który nagrała z Pete’em Yornem.
Jest zaangażowana społecznie i politycznie. W latach 2005–2014 była ambasadorką organizacji humanitarnej Oxfam. Brała udział w kampaniach prezydenckich, popierając kandydatów Partii Demokratycznej: Johna Kerry’ego i Baracka Obamę.
Powszechnie uznawana jest za jedną z najseksowniejszych kobiet na świecie w rankingach sporządzanych przez magazyny, takie jak Playboy czy Esquire.
Urodziła się 22 listopada 1984 w Nowym Jorku[1][2]. Jej ojciec, architekt Karsten Johansson, pochodzi z Danii i jest synem Ejnera Johanssona, pisarza, scenarzysty i reżysera. Matka, Melanie Sloan jest producentką filmową, która wywodzi się z żydowskiej rodziny o polsko-białoruskich korzeniach[2][3][4][5]. Dziadkowie ze strony matki wyemigrowali z Polski do USA przed II wojną światową. Natomiast Saul, dziadek stryjeczny zginął ze swoją rodziną w getcie warszawskim[6]. Jej rodzice rozwiedli się, kiedy miała 13 lat[2]. Ma starszą siostrę Vanessę, również aktorkę, a także starszego brata Adriana, brata-bliźniaka Huntera, przyrodniego brata Christiana (z pierwszego małżeństwa jej ojca) oraz adoptowaną siostrę, Fenan Sloan[7]. Jest blisko związana ze swoją babcią, Dorothy Sloan[8]. Posiada zarówno amerykańskie, jak i duńskie obywatelstwo[9]. Jest żydówką, ale obok Chanuki obchodzi także Boże Narodzenie[4][10].
Uczęszczała do 41. Szkoły Publicznej w Greenwich Village na Manhattanie[11]. Ćwiczyła aktorstwo od dziecka, stojąc przed lustrem[12]. Kształcenie w kierunku aktorstwa rozpoczęła w wieku ośmiu lat w szkole aktorskiej Lee Strasberga oraz w Professional Children’s School na Manhattanie, którą ukończyła w 2002[12][13][14]. Jako dziecko uczyła się również stepowania[15].
Od 2001 do 2002 spotykała się z Jackiem Antonoffem, z którym uczyła się w Professional Children’s School. Później spotykała się z m.in. z Jaredem Leto i Joshem Hartnettem[14]. W 2007 zaczęła się spotykać z Ryanem Reynoldsem, którego poślubiła we wrześniu 2008[16][17]. W lipcu 2011 para się rozwiodła[18]. W listopadzie 2012 zaczęła się spotykać z Romainem Dauriacem, właścicielem agencji reklamowej[19], z którym ma córkę Rose Dorothy (ur. 2014)[20] i którego poślubiła w październiku 2014 w Philipsburgu, w Montanie, jednak już we wrześniu 2017 się rozwiedli[21][22]. Od grudnia 2017 jest w związku z aktorem Colinem Jostem, z którym zaręczyła się w maju 2019[23] i którego poślubiła w październiku 2020[24].
Karierę aktorską rozpoczęła od występów w reklamach[14]. Mając osiem lat, zadebiutowała w spektaklu Sophistry obok Ethana Hawka, wystawianym w Playwright’s Horizons na off-Broadwayu[14][25]. Na ekranie zadebiutowała w 1994 w filmie Małolat[14]. Pierwszą jej główną rolą była postać Amandy w filmie Manny i Lo (1996), gdzie zagrała obok Aleksy Palladino i swojego brata bliźniaka, Huntera[25][26]. Za tę rolę została nominowana do Independent Spirit Awards za najlepszą główną rolę żeńską[14]. Później zagrała mniejsze role, m.in. w filmach: Randka na moście (1996), Alex – sam w domu (1997) i Skok w miłość (1997)[27][28].
Przełomem w jej karierze okazała się rola u boku Roberta Redforda w Zaklinaczu koni (1998)[29][30], za którą otrzymała nagrodę YoungStar Award oraz zyskała uznanie krytyków[31]. W 2001 wystąpiła w Ghost World, za który została wyróżniona nagrodą przez Toronto Film Critics Association[31][32]. W 2003 wystąpiła w filmach Między słowami Sofii Coppoli oraz Dziewczyna z perłą Petera Webbera[14][31][33][34]. Za obie te role była nominowana do Złotych Globów i nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej, która przyznała jej statuetkę za rolę Charlotte w filmie Coppoli[14][33].
W 2004 zagrała w trzech filmach: Egzamin dojrzałości, W doborowym towarzystwie i Lokatorka[14][27][35], a za ten ostatni otrzymała swoją trzecią nominację do Złotego Globu[14]. Również w 2004 zasiadła w jury konkursu głównego na 61. MFF w Wenecji[36].
W lipcu 2005 wystąpiła po raz pierwszy u Woody’ego Allena w filmie Wszystko gra[37], w którym przejęła rolę początkowo powierzoną Kate Winslet; Allen zmienił narodowość jej bohaterki z brytyjskiej na amerykańską[38]. Za udział w dzieltym filmie otrzymała swoją czwartą w karierze nominację do Złotego Globu[39]. W tym samym roku zagrała u boku Ewana McGregora w swojej pierwszej roli w filmie akcji, Wyspa[14][40]. W 2006 zagrała w swoim kolejnym filmie reżyserowanym przez Allena, Scoop – Gorący temat[14]. Pojawiła się także w czarno-białym filmie Briana De Palmy Czarna Dalia (2006), do którego zdjęcia zrealizowano w Los Angeles i Bułgarii[41]. W wywiadach promujących film, że jako fanka reżysera chciała z nim pracować, chociaż była „fizycznie nieprzystosowana” do roli[42]. Jej kreację oceniono dwojako: serwis CNN odnotował, że Johansson „wchłania atmosferę tamtych czasów jak tlen”, tymczasem inni krytycy mówili o źle obsadzonej roli[43][44]. Aktorka następnie zagrała w thrillerze Christophera Nolana Prestiż, w którym wystąpiła jako Olivia Wenscombe, asystentka i kochanka magika Roberta Angiera (Hugh Jackman)[45]. W 2008 zagrała w filmach Kochanice króla, Spirit – duch miasta oraz po raz trzeci w filmie Allena, Vicky Cristina Barcelona[14][27][46].
W 2010, po raz pierwszy od czasów dzieciństwa, zagrała w broadwayowskiej sztuce A View from the Bridge[30], a za występ w spektaklu otrzymała nagrodę Tony za najlepszą drugoplanową kobiecą kreację aktorską w sztuce dramatycznej[30][47]. W tym samym roku zagrała w filmie Iron Man 2 należącym do franczyzy Filmowego Uniwersum Marvela (FUM), gdzie wcieliła się po raz pierwszy w postać Natashy Romanoff / Czarnej Wdowy, szpiega i przyszłego współpracownika tytułowego bohatera[30]. W marcu 2009 podpisała kilkufilmowy kontrakt na tę rolę z Marvel Studios[48]. W 2012 ponownie zagrała tę postać w filmie Avengers[49]. W tym samym roku wystąpiła ponadto w filmie Hitchcock, a rok później w sztuce Kotka na gorącym blaszanym dachu oraz w filmach Pod skórą, Don Jon i Ona, w którym użyczyła głosu postaci Samanthy[50][51][52][53][54]. Za tę ostatnią rolę otrzymała nagrodę Saturn[31].
W 2014 wystąpiła w kolejnej produkcji MCU, Kapitan Ameryka: Zimowy żołnierz, poza tym zagrała w filmie Szef Jona Favreau oraz wykreowała tytułową rolę w Lucy Luca Bessona[55][56][57]. Również w 2014 poinformowano, że Johansson zagra postać Undine Spragg i wyprodukuje ośmioodcinkowy serial na podstawie powieści Jak każe obyczaj Edith Wharton[58]. Pojawiła się w kolejnych produkcjach Marvel Studios jako Czarna Wdowa, w filmie Avengers: Czas Ultrona (2015) i Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów (2016)[59][60]. Również w 2016 użyczyła głosu pytonowi Kaa w Księdze dżungli i postaci Ash w filmie animowanym Sing oraz wystąpiła w komedii Ave, Cezar![61][62][63]. W 2017 zagrała w filmowej adaptacji Ghost in the Shell oraz komedii Ostra noc[64][65]. W 2018 zagrała w kolejnej odsłonie MCU, Avengers: Wojna bez granic[66], a rok później w Avengers: Koniec gry[67]. W 2021 zagrała tytułową bohaterkę Czarnej Wdowy.
W 2006 nagrała utwór „Summertime” na album kompilacyjny nagrany przez hollywoodzkie gwiazdy, Unexpected Dreams – Songs from the Stars[68]. W kwietniu 2007 wystąpiła gościnnie razem z zespołem The Jesus and Mary Chain na koncercie w Kalifornii[69]. W tym samym roku zagrała w teledysku do piosenki Justina Timberlake’a, „What Goes Around... Comes Around”, który był wyróżniony za najlepszą reżyserię w klipie roku podczas MTV Video Music Awards[70].
19 maja 2008 wydała swój debiutancki album pt. Anywhere I Lay My Head, składający się z coverów utworów Toma Waitsa i jednego autorskiego utworu, a w chórkach w dwóch piosenkach zaśpiewał David Bowie[71]. Album został 23. najlepszym albumem roku według New Musical Express i dotarł do 16. miejsca na liście Billboard 200, lecz jednocześnie został okrzyknięty najgorszym albumem roku według Entertainment Weekly[72][73].
We wrześniu 2009 wydała, inspirowany duetami Serge’a Gainsbourga i Brigitte Bardot, album pt. Break Up, który nagrała w duecie z Pete’em Yornem[74].
W lutym 2015 wspólnie z Estem Haimem, Holly Mirandą, Kendrą Morris i Julią Haltigan założyła zespół The Singles. Pierwszym ich singlem było „Candy”[75]. Kilka dni później grupa musiała zaprzestać używania nazwy „The Singles” z powodów prawnych[76]. W 2016 nagrała utwory: „Trust in Me” do filmu Księga dżungli oraz „I Don’t Wanna” i „Set It All Free” do filmu Sing[61][77].
Wspiera organizacje charytatywne, między innymi: Aid Still Required, Cancer Research UK, Stand Up To Cancer, Too Many Women i USA Harvest[78][79][80][81]. W latach 2005–2014 była ambasadorką organizacji humanitarnej Oxfam[82][83]. W 2007 wzięła udział w kampanii przeciwko ubóstwu, ONE Campaign, stworzonej przez Bono[84]. W 2018 wzięła udział w ruchu Time’s Up, inicjatywy mającej na celu chronić kobiety przed molestowaniem i dyskryminacją[85].
W 2004 wsparła kandydata Partii Demokratycznej, Johna Kerry’ego podczas wyborów prezydenckich[84]. W 2008 wzięła udział w kampanii prezydenckiej, wspierając ponownie kandydata Demokratów, Baracka Obamę[86]. W 2012 wystąpiła w teledysku do piosenki „Yes We Can” nagranej przez will.i.ama, która była inspirowana jednym z przemówień Obamy[87]. W 2016 wsparła kandydatkę na prezydenta USA, Hillary Clinton oraz wystąpiła w reklamie, namawiając Amerykanów do udziału w wyborach[88]. W 2017 wzięła udział w Marszu Kobiet w Waszyngtonie, sprzeciwiając się prezydenturze Donalda Trumpa[89].
Nazywana jest przez media i fanów przezwiskiem „ScarJo”, czego jednak sama aktorka nie lubi[4]. Od 2006 do 2014 znajdowała się w rankingu Hot 100 magazynu Maxim[90]. Została nazwana najseksowniejszą kobietą na świecie dwukrotnie (2006 i 2013) przez magazyn Esquire. Wygrywała w podobnych rankingach, które sporządziły magazyny Playboy (2007), Men’s Health (2011) i FHM (2005)[91][92][93][94][95]. W 2015 jej figura woskowa pojawiła się w nowojorskim Madame Tussauds[96].
W czerwcu 2004 dołączyła do Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej[97]. W maju 2012 odsłoniła swoją gwiazdę na Hollywood Walk of Fame[98]. W latach 2014–2016 była jedną z najlepiej opłacanych aktorek[99][100][101]. W 2016 została okrzyknięta przez magazyn „Forbes” najbardziej kasową gwiazdą[102]. Do maja 2017, filmy z jej udziałem przyniosły więcej przychodów z biletów kinowych, niż z jakąkolwiek inną aktorką[103].
Pojawiła się w kampaniach reklamowych, m.in. dla marek: Calvin Klein, Dolce & Gabbana, L’Oréal i Louis Vuitton[104][105][106]. W 2009 została ambasadorką hiszpańskiej marki odzieżowej Mango[107]. Była także ambasadorką kosmetyków do makijażu Dolce & Gabbana[108], a w 2014 została twarzą izraelskiej marki SodaStream[109].