Գեորգ Բեդնորց

Գեորգ Բեդնորց գերմ.՝ Johannes Georg Bednorz
Ծնվել է	մայիսի 16, 1950(1950-05-16)[1][2][3]^[…] (74 տարեկան) Neuenkirchen, Շտեյնֆուրտ, Մյունստեր, Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն[4]
Քաղաքացիություն	Գերմանիա
Մասնագիտություն	ֆիզիկոս
Հաստատություն(ներ)	IBM
Գործունեության ոլորտ	ֆիզիկա
Անդամակցություն	ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա
Ալմա մատեր	Ցյուրիխի տեխնիկական բարձրագույն դպրոց
Տիրապետում է լեզուներին	գերմաներեն
Գիտական ղեկավար	Կարլ Մյուլլեր
Պարգևներ	[8] IBM թոշակ [5][6] Robert Wichard Pohl Prize? Ֆրից Լոնդոնի հուշամրցանակ [7] Դենի Հայնեմանի անվան մրցանակ Klung Wilhelmy Science Award? Մարսել Բենուայի մրցանակ Ամերիկայի ֆիզիկայի ակադեմիայի անդամ Մյունստերի համալսարանի պատվավոր դոկտոր Զալցբուրգի համալսարանի պատվավոր դոկտոր honorary doctor of the University of Regensburg? Թբիլիսիի պետական ​​համալսարանի պատվավոր դոկտոր James C. McGroddy Prize for New Materials? [9] և Եվրոֆիզիկա մրցանակ [10]
Georg Bednorz Վիքիպահեստում

Յոհաննես Գերոգ Բեդնորց (գերմ.՝ Johannes Georg Bednorz, մայիսի 16, 1950(1950-05-16)^{[1][2][3][…]}, Neuenkirchen, Շտեյնֆուրտ, Մյունստեր, Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն^[4]), գերմանացի Ֆիզիկոս, որը Կարլ Մյուլլերի հետ հայտնաբերել է կերամիկայում բարձրջերմաստիճանային գերհաղորդականությունը, ինչի համար 1987 թվականին նրանք ստացել են Ֆիզիկայի Նոբելյան մրցանակ։

Կյանք և աշխատանք

Բեդնորցը ծնվել է Գերմանիայի Հյուսիսային Հռենոս-Վեսթֆալիա նահանգի Նոյենկիրխեն շրջանում։ Հայրը՝ Անթոնը Բեդնորց, միջնակարգ դպրոցի ուսուցիչ էր, մայրը՝ Էլիզաբեթ Բեդնորցը, դաշնամուրի ուսուցիչ։ Բեդնորցը ընտանիքի չորս երեխաներից ամենափոքր էր։ Ծնողները Կենտրոնական Եվրոպայի Սիլեզիա մարզից էին, բայց Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին ստիպված տեղափոխվել էին արևմտյան շրջաններ^[11]։

Վաղ տարիքում ծնողները փորձում էին նրա մեջ դասական երաժշտության հանդեպ հետաքրքրություն առաջացնել, սական նա նախընտրում էր աշխատել մոտոցիկլերի և ավտոմեքենաների վրա։ Այնուամենայնիվ, պատանեկան տարիներին Բեդնորցը սովորեց ջութակ և շեփոր նվագել։ Ավագ դրոցի տարիներին սկսեց հետաքրքվել բնական գիտություններով, հատկապես՝ քիմիայով^[11]։

1968 թվականին Բեդնորցը ընդունվեց Մյունստերի համալսարան՝ քիմիա սովորելու։ Սական, շուտով որոշեց ուսումնասիրել բյուրեղագիտություն (միներալոգիա բաժին)։ Իր ուսուցիչների Վոլֆգանգ Հոֆմանի և Հորսթ Բոհմի միջամտությամբ 1972 թվականի ամառը անցկացրել է IBM-ի Ցյուրիխի հետազոտական լաբորատորիայում որպես այցելող ուսանող։ Այդ ընթացքում ծանոթացավ Կարլ Մյուլլերի հետ (ֆիզիկայի բաժնի ղեկավար)^[11][12]։

1973 թվականի մեկ այլ այցից հետո նա 1974 թվականին վեց ամսով տեղափոխվեց Ցյուրիխ՝ դիպլոմային աշխատանքի փորձարարական մասը անելու համար։ Այս ընթացքում աճեցրել է SrTiO₃-ի բյուրեղներ (պերովսկիտների ընտանիքին պատկանող կերամիկական նյութ)։ Մյուլլեր, լինելով հետաքրքրված պերովսկիտներով, առաջարկեց նրան շարունակել հետազոտությունը։ 1977 թվականին Մյունստերի համալսարանը ավարտելուց հետո Բեդնորցը սկսեց իր PhD-ն Ցյուրիխի տեխնիկական բարձրագույն դպրոցում՝ Հեյնի Գրենիխերի և ԱԼեղ Մյուլերի ղեկավարության ներքո^[11][12]։

1982 թվականին՝ իր PhD-ն ստանալուց հետո նա միացավ IBM լաբորատորային։ Այնտեղ նա միացավ Մյուլերի գերհաղորդականության վերաբերյալ հետազոտությանը^[13]։ 1983 թվական Բեդնորցը և Մյուլերը սկսեցին հետզոտել օքսիդներից առաջացած կերամիկայի էլեկտրական հատկությունները։ 1986 թվականին նրանց հաջողվեց LaBaCuO—ում գերհաղորդականություն ստանալ։ Օքսիդների կրիտիկական ջերմաստիճանը (T_c) 35 Կ էր, որը 12 Կ բարձր էր նախորդ ռեկորդից։ Այս բացահայտումը նպաստեց բարձրջերմաստիճանային գերհաղորդականության վերաբերյալ այլ հետազոտությունների, որի արդյունքում հայտնագործվեց այնպիսի միացություններ, ինչպիսիք են BSCCO (T_c 107Կ) և YBCO (T_c 92Կ)։

1987 թվականին Բեդնորցը և Մյուլերը միասին ստացան Ֆիզիկայի Նոբելյան մրցանակ «կերամիկական նյութերում գերհաղորդականության վերաբերյալ իրենց կարևոր բացահայտումների համար»^[14]։ Նույն թվականին Բեդնորցը նշանակվեց IBM Fellow։

Ծանոթագրություններ

1. Encyclopædia Britannica
2. Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
3. Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.
4. J. Georg Bednorz; Facts // nobelprize.org — Nobel Foundation.
5. The Nobel Prize in Physics 1987 // nobelprize.org — Nobel Foundation.
6. The Nobel Prize amounts // nobelprize.org — Nobel Foundation.
7. https://iupap.org/who-we-are/internal-organization/commissions/low-temperature-physics/c5-awards/#commission
8. https://www.land.nrw/de/termin/verleihung-des-landesverdienstordens-0
9. https://www.aps.org/programs/honors/prizes/mcgroddy.cfm
10. https://www.eps.org/members/group_content_view.asp?group=85187&id=554142
11. J. Georg Bednorz – Biographical. nobelprize.org
12. «Georg Bednorz (1950–Present)». Pioneers in Electricity and Magnetism. Magnet Lab. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հունվարի 9-ին.
13. J. G. Bednorz and K. A. Müller (1986). «Possible high T_c superconductivity in the Ba−La−Cu−O system». Z. Phys. B. 64 (1): 189–193. Bibcode:1986ZPhyB..64..189B. doi:10.1007/BF01303701.
14. The Nobel Prize in Physics 1987. nobelprize.org

Արտաքին հղումներ

• Pioneers in Electricity and Magnetism – Johannes Georg Bednorz, National High Magnetic Field Laboratory.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գեորգ Բեդնորց» հոդվածին։