A Unión Soviética participou por vez primeira nos Xogos Olímpicos en 1952, e competiu posteriormente nos Xogos en 18 ocasións. En seis das súas nove aparicións nos Xogos de Verán, o equipo soviético clasificouse no primeiro posto no número total de medallas de ouro, quedando segundo no número total de medallas. De xeito semellante, o equipo clasificouse no primeiro posto en sete ocasións nos Xogos Olímpicos de Inverno. O éxito da Unión Soviética nos Xogos atribúese ao investimento do estado nos deportes como parte dunha axenda política no escenario internacional.[1]
Despois da Revolución Rusa de novembro de 1917 e a guerra civil rusa (1917–1922), a Unión Soviética non participou en eventos deportivos internacionais por motivos ideolóxicos;[2] porén, despois da segunda guerra mundial (1939–1945), dominar os Xogos Olímpicos foi considerado polo oficiais e líderes soviéticos como un método útil para promocionar o comunismo.[3] O Comité Olímpico da Unión Soviética foi creado o 21 de abril de 1951, e o Comité Olímpico Internacional recoñeceuno na 45ª sesión do COI (7 de maio de 1951). Ese mesmo ano, o representante soviético Konstantin Andrianov converteuse en membro do COI e a Unión Soviética uniuse oficialmente ao Movemento Olímpico.