Η Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Νοτενών είναι ανδρώα κοινοβιακή μονή που ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Πατρών. Η «Παναγία των Νοτενών» ή «Παναγία Νοτενιώτισσα» γιορτάζει στις 23 Αυγούστου[2][3].
Τοποθεσία
Είχε την ονομασία «Μονή Νοτενών» μέχρι την έως και τις 16 Οκτωβρίου1940, ημερομηνία κατά την οποία και διορθώθηκε σε «Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Νοτενών»[4] Βρίσκεται κοντά στο χωριό Σκιαδάς της Δημοτικής Ενότητας Τριταίας, στην Τοπική Κοινότητα του οποίου υπάγεται διοικητικά[4], στο όρος Ερύμανθος, και συγκεκριμένα στη νότια προέκτασή του και παραφυάδα του που ονομάζεται Σκιαδοβούνι ή "Κακοταραίικο", σε υψόμετρο 879 μέτρων. Οδηγεί εκεί μη ασφαλτοστρωμένος δρόμος τόσο από το χωριό Σκιαδάς όσο και από το χωριό Κακοτάρι της Δημοτικής Ενότητας Λασίωνος του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας από την μεριά της Ηλείας. Το μοναστήρι έχει θέα προς το το δρυοδάσος της Κάπελης.
Ιστορικά στοιχεία
Κτίστηκε το 1530[5] στην αρχική της θέση, η οποία θέση ονομάζεται "Πάνω Παναγιά", και πάνω στα ερείπια αρχαίου Δωρικού ναού, πιθανόν του Απόλλωνα[3][6], η οποία έχει εγκαταλειφθεί από της αρχές του 19ου αιώνα, αν και σώζονται ακόμα ο παλιός ναός και οι τοιχογραφίες του από τον 17ο αιώνα[7]. Τα εγκαταλελειμμένα κελιά της "Πάνω Παναγιάς" είχαν φτιαχτεί από τα υλικά του αρχαίου ναού[7]. Μεταφέρθηκε κατόπιν, στις αρχές του 19ου αιώνα, σε χαμηλότερο σημείο αλλά λόγω κατολισθήσεων και κακής συντήρησης ο ναός και τα κελιά του μοναστηριού καταστράφηκαν και το μόνο που σώζεται είναι το καμπαναριό που κτίστηκε αργότερα, το 1833[7]. Στις αρχές του 20ου αιώνα κτίστηκε νέος ναός όπου τοποθετήθηκε η εικόνα της "Παναγίας της Νοτενιώτισσας"[7]. Τις δεκαετίες '60, '70 και '90 έγιναν έργα συντήρησης, ανακαίνισης και επέκτασης τόσο στην παλιά όσο και στη νέα θέση[7].
Πιο πάνω από τον περίβολο του μοναστηριού βρίσκεται το σπήλαιο στο οποίο αγίασε και ασκήτεψε ο Άγιος Ιωακείμ από το χωριό ΣκιαδάςΤριταίας[3][7]. Στο χώρο του σπηλαίου χτίστηκε ναός προς τιμή του Αγίου Ιωακείμ[3][7].
Τον Απρίλιο 1821 οι Τούρκοι σύλησαν το μοναστήρι· αυτήν την πράξη εκδικήθηκε ο Δεληγιώργης Γιαννιάς, που πολέμησε τους Τουρκαλβανούς από το Λάλα Ηλείας και σκοτώθηκε στα Στενά του Κατσαρού στην ομώνυμη μάχη[8].
Στα 1885 αναφέρεται ότι το μοναστήρι απείχε τότε δυόμισι ώρες δρόμο από την Προστοβίτσα, την έδρα του τότε Δήμου Τριταίας στον οποίο ανήκε διοικητικά[9].
Ονομασία
Κατά μια εκδοχή, η οικογένεια των Νότηδων βοήθησε στην ανέγερσή της[7] και έτσι η παλιά ονομασία "Νοτενά" προέρχεται από την Αλβανική μορφή του ονόματος Παναγιώτης, δηλ. Νότης[3][7][10]. Άλλη άποψη υποστηρίζει ότι η ονομασία έχει γεωγραφικό προσδιορισμό, δηλ. από τη θέση του μοναστηριού, στη νότια άκρη του Ερύμανθου, που είναι εκτεθειμένη στους νοτιάδες[7].
Λοιπά στοιχεία
Απογράφεται ανελλιπώς από τα μέσα του 19ου αιώνα[11]. Κατά την απογραφή 2001 βρέθηκε να έχει 3 μοναχούς[12][13] ενώ σε αυτήν του 2011 είχε έναν[14].
Λάζαρης, Βασίλης Κ. (1999). Ιστορία της πόλεως Πατρών από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821. 2 (4η έκδοση). Πάτρα: Αχαϊκές Εκδόσεις. ISBN960-7960-09-2.
Νουχάκης, Ιωάννης Εμμανουήλ (1885). Νέος Χωρογραφικός Πίναξ. Αθήνα: Τυπογραφείον του Υπουργείου των Στρατιωτικών.
Τρακαδάς, Περικλής Α. (2002). Εν Αχαΐα. Πάτρα: Εκδόσεις Περί Τεχνών. σελ. 440. ISBN960-8260-06-X.
