Βρίσκεται αμφιθεατρικά χτισμένος στις πλαγιές των πρόβουνων νοτίως του ορεινού όγκου του Παναχαϊκού και έναντι ακριβώς του Ερυμάνθου, στο πάνω μέρος της χαράδρας που δημιουργείται από τον ποταμόΠείρο, στην ιστορική περιοχή των Νεζερών.[3] Ο οικισμός εκτείνεται κατά μήκος της Επαρχιακής οδού Πατρών-Καλαβρύτων και ψηλότερα από αυτήν, ευρισκόμενος σε υψόμετρο περίπου 710 μέτρων.[4]
Η τοποθεσία έχει ορίζοντα που προσφέρει εντυπωσιακή θέα προς το βόρειο και το βορειοανατολικό τμήμα του επιβλητικού Ερυμάνθου καθώς και προς την δύση και άνοιγμα της χαράδρας του Πείρου.
Ο Πλάτανος απέχει οδικώς 15 χιλιόμετρα από την Χαλανδρίτσα, έδρα του Δήμου Ερυμάνθου, 35 χιλιόμετρα από την Πάτρα και 38 χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα.
Αποτελεί τον μακρύτερο σε διάρκεια ζωής αναγνωρισμένο οικισμό της σημερινής Κοινότητας Νέου Κομπηγαδίου του Δήμου Ερυμάνθου.[6]
Αναφέρεται για πρώτη φορά το 1700 στην βενετική καταγραφή Γκριμάνι με την ονομασία Platano di Nexero και με πληθυσμό 81 κάτοικους (15 οικογένειες)[5][6].
Το 1713 εμφανίζεται να έχει δικές του δύο ενορίες εντός του χωριού, μία ο Άγιος Στέφανος και μία του ναού στον καθαυτό οικισμό του χωριού που είναι αφιερωμένος στους Παμμέγιστους Ταξιάρχες.[5][7]
Σημαντική τοποθεσία κοντά στο χωριό είναι το μικρό οροπέδιο με την ονομασία Σόρους στο οποίο από παλιά οι κάτοικοι του χωριού, πέρα από τη βασική τους ασχολία που ήταν η κτηνοτροφία, ασχολούνταν με την γεωργία και καλλιεργούσαν εκτάσεις με καλαμπόκι, κριθάρι και σιτάρι.[13]
↑Αναφέρονται στην σύγχρονη εποχή δύο ναοί: ο ενοριακός των Ταξιαρχών και το ξωκλήσι του Αγίου Στεφάνου. Βλ. Λουλούδης 2010, σελ. 282· Γκουρβέλος 2007, σελ. 322.