Το χωριό είναι πλέον ακατοίκητο.[2] Κατοικείται όμως κατά περιόδους, κυρίως το καλοκαίρι, ενώ αποτελεί και χειμερινό προορισμό. Μαζί με τον όμορο οικισμό Τσαπουρνιά, συνθέτουν ένα ορεινό παραθεριστικό θέρετρο.
Ονομασία
Η ονομασία του είναι ανθρωπωνυμικό από τον ιδιοκτήτη της έκτασης εκεί[3][4].
Λέγεται επίσης και «Μίχα - Τσίγκα», ονομασία προερχόμενη από το επίθετο ιδιοκτήτη από την Πάτρα[4].
Η περιοχή του Μίχα ενδείκνυται για δραστηριότητες όπως πεζοπορία, ορειβασία, ορεινή ποδηλασία, καθώς και για απλή βόλτα στην φύση αλλά και χαλάρωση. Είναι τόπος έλξης πολλών ορειβατικών συλλόγων και γενικά επισκεπτών, ενώ αποτελεί το ένα άκρο μιας πεζοπορικής διαδρομής μήκους περίπου 20 χιλιομέτρων, που διασχίζει τον επιβλητικό ορεινό όγκο του Ερυμάνθου, μέχρι το χωρίο Καλέντζι που είναι το άλλο άκρο της συγκεκριμένης διαδρομής, στα δυτικά του όρους[5]. Ακόμη, από εδώ μπορεί κανείς να ανέβει και στις ψηλές κορυφές του Ερυμάνθου, όπως στον Ώλενο και στην Μουγγίλα.
Στην περιοχή υπάρχουν συγκροτήματα ενοικιαζομένων επιπλωμένων δωματίων και διαμερισμάτων, ξενώνες, καθώς και παραδοσιακές ταβέρνες[6]. Επίσης, υπάρχουν οι εγκαταστάσεις Προσκοπικού Κέντρου, συνολικής έκτασης 7,5 στρεμμάτων.
Είναι σχετικά καινούριος οικισμός. Αναγνωρίστηκε επίσημα στις 16/10/1940 με την ονομασία Μίκα και υπήχθη στην τότε Κοινότητα Κομπηγαδίου[1]. Στις 07/04/1951 καταργήθηκε ως οικισμός και αναγνωρίστηκε εκ νέου με την τωρινή του ονομασία στις 19/03/1961 και έκτοτε αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της σε όλες τις διοικητικές μεταβολές[1][7].
