Azotni iperiti su citotoksičnihemoterapijski agensi, koji su slični iperitu. Mada oni normalno nalaze primenu u medicini,[1][2] u principu ova jedinjenja se takođe mogu koristiti kao agensi u hemijskom ratu.[3][4] Azotni iperiti su nespecifični DNK alkilacini agensi. Nekoliko nacija je imalo velike zalihe azotnog iperita tokom Drugog svetskog rata, ali on nije korišten u borbama.[5][6] Poput drugih tipova iperita, azotni iperiti su moćni i istrajni vezikanti (izazivači plikova). Glavni primeri ovog materijala (HN1, HN2, HN3) su stoga klasifikovani kao Supstance plana 1 u okviru Konvencije o hemijskom oružju.[7] Njihova proizvodnja i primena su stoga strogo ograničene.[8]
↑Mahdi Balali-Mood, PhD, Mehrdad Hefazi, MD; Iranian Journal of Medical Sciences (2005). „THE CLINICAL TOXICOLOGY OF SULFUR MUSTARD”. Iranian Academy of Medical Sciences. str. 162-179. Arhivirano iz originala na datum 2013-10-20. Pristupljeno 2014-04-10.
↑Centers for Disease Control and Prevention (4. 4. 2013.). „Facts About Nitrogen Mustards”. cdc.gov. Arhivirano iz originala na datum 2013-09-03. Pristupljeno 2014-04-10.