Komenda Rejonu Uzupełnień Krzemieniec

Komenda Rejonu Uzupełnień
Krzemieniec
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Krzemieniec
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Krzemieniec

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Krzemieniec

Podległość

DOK II

Skład

PKU typ III

Komendy rejonów uzupełnień DOK II

Komenda Rejonu Uzupełnień Krzemieniec (KRU Krzemieniec) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

Na obszarze Okręgu Korpusu Nr II została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Krzemieniec, która obejmowała swoją właściwością powiat krzemieniecki. W siedzibie starostwa miał rezydować oficer ewidencyjny, lecz stanowisko to w latach 1923–1924 nie było obsadzone[2][3][4][5].

W marcu 1930 roku PKU Krzemieniec była nadal podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie i administrowała powiatem krzemienieckim[6]. W grudniu tego roku komenda posiadała skład osobowy typ III[7].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[8].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Krzemieniec została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Krzemieniec przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[9], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[10].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr II. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiat krzemieniecki[1].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Krzemieniec i KRU Krzemieniec, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938. W latach 1926–1939 służbę w PKU / KRU pełnił sierż. Ezechiel Łoś.

Komendanci
stopień, imię i nazwisko czas pełnienia obowiązków kolejne stanowisko służbowe (dalsze losy)
mjr piech. Jan Gustaw Sojko do XI 1921[11] komendant PKU Ciechanów
płk piech. Wandalin Doroszkiewicz do 26 X 1923[12][3][13][14] Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK II
płk piech. Mikołaj Korszun-Osmołowski 26 X 1923[12] – VIII 1924[15] komenant PKU Mołodeczno
ppłk piech. Józef Bronisław Janicki VIII 1924[15] – III 1925[16] 86 pp
ppłk piech. Mieczysław Marceli Dziewulski III 1925[16] – IX 1926[17] dyspozycja dowódcy OK II
ppłk piech. Paweł Kopp X 1926[18] – II 1927[19] stan spoczynku z dniem 30 IV 1927
ppłk piech. Marian Mikołaj Trzciński V 1927[20] – IV 1928[21] dyspozycja dowódcy OK II
ppłk piech. Leon Rapszewicz III 1929[22] – VI 1933[23] komenant PKU Łuniniec
mjr piech. Leon Krajewski 20 IX 1933 – 1938 stan spoczynku
mjr piech. Benedykt Matarewicz 1938 – 1939[24]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1923–1925[25][4]
I referent kpt. piech. Franciszek Suchomel[a] 1 XII 1922[27] – IX 1923[28] 78 pp
kpt. piech. Stanisław Sokołowski IX 1923[29] – VIII 1924[30] DOK III
kpt. piech. Marian Stępkowski VIII 1924[30] – II 1926 kierownik I referatu
II referent urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Józef Stanisz 1923 – VIII 1925[31] II referent PKU Hrubieszów
por. kanc. Władysław Fedorko VIII 1925[31][32] – II 1926 kierownik II referatu
oficer instrukcyjny por. piech. Stanisław II Zarębski do XI 1924[33] 24 pp
por. piech. Stanisław Kostka Kowalski od XI 1924[33]
oficer ewidencyjny na powiat krzemieniecki urzędnik wojsk. XI rangi Stanisław Radajewicz od 1 VI 1923[34]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[35][36][37]
kierownik I referatu administracji rezerw kpt. piech. Marian Stępkowski II – IX 1926[38] p.o. kierownika I referatu PKU Szamotuły
mjr piech. Leon Rapszewicz IX 1926[38] – III 1929 komendant PKU
mjr piech. Stanisław Szuber III 1929[39] – †8 II 1930[40]
kpt. piech. Leonard Radziszewski IX 1930[41] – 1938 kierownik I referatu KRU
kierownik II referatu poborowego por. kanc. Władysław Fedorko II 1926 – IV 1927[42] referent PKU Zamość
kpt. piech. Bronisław Tytus Żółciński VII 1927[43][42] – IX 1930[44] kierownik I referatu PKU Łomża
kpt. art. Stanisław Żukotyński[b] – IX 1930[46] – 31 VIII 1934[47] stan spoczynku
referent por. kanc. Marian Csadek od II 1926
kpt. art. Stanisław Żukotyński był w 1928 – IX 1930 kierownik II referatu
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[48][c]
kierownik I referatu ewidencji kpt. adm. (piech.) Leonard Radziszewski 1938 – 1939 baon KOP „Słobódka II”, †1940 Katyń[50]
kierownik II referatu uzupełnień kpt. adm. (piech.) Stanisław Kostka Kowalski[d] 1939

Uwagi

  1. ↑ kpt. piech. Franciszek Jan Suchomel ur. 23 października 1892 w Stryju. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. Pułk Piechoty Nr 9. W 1915 jako jednoroczny kapral 16. kompanii został ranny (lista strat nr 42/1915). Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1915, a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Był odznaczony Srebrnym Medalem Waleczności 1. i 2. klasy. Do 1 grudnia 1922 był przydzielony do PKU Słonim na stanowisko I referenta. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Stryj. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[26]. Był członkiem LOPP w Stryju. Posiadał uprawnienia instruktora I klasy.
  2. ↑ kpt. art. Stanisław Żukotyński ur. 17 listopada 1889. W 1935 został wykluczony z korpusu oficerskiego za łapownictwo na stanowisku kierownika referatu PKU Krzemieniec[45].
  3. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[49].
  4. ↑ kpt. adm. (piech.) Stanisław Kostka Kowalski ur. 7 grudnia 1896.

Przypisy

  1. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 35.
  3. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1468.
  4. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1337.
  5. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  6. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  7. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  8. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  9. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  10. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  11. ↑ Przydziały. „Rozkazy Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I”. 188, s. 5, 1921-11-23. Warszawa. .
  12. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923 roku, s. 750.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 17 sierpnia 1924 roku, s. 450, z dniem 31 sierpnia 1924 roku został przeniesiony w stan spoczynku z powodu trwałej niezdolności do służby wojskowej stwierdzonej na podstawie przeprowadzonej superrewizji.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1407.
  15. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 434.
  16. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 8 marca 1925 roku, s. 137.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 30 września 1926 roku, s. 329.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 13 października 1926 roku, s. 349.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 38, 44.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 129.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 128.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 130.
  24. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 21, 850.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1468, 1565, 1567.
  26. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 969.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 8 grudnia 1922 roku, s. 897.
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 57 z 30 sierpnia 1923 roku, s. 537.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 549.
  30. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 11 sierpnia 1924 roku, s. 441.
  31. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 8 sierpnia 1925, s. 452.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 86 z 26 sierpnia 1925, s. 470, sprostowanie.
  33. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 119 z 7 listopada 1924 roku, s. 664.
  34. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 30 marca 1923 roku, s. 225.
  35. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 9.
  36. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 120, 137, 436.
  37. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 516.
  38. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 30 września 1926 roku, s. 331.
  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  40. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 231.
  41. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12.
  42. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 11 kwietnia 1927 roku, s. 113.
  43. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 221.
  44. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 10.
  45. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 803.
  46. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 29.
  47. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 283.
  48. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 850.
  49. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  50. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 518.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!