Jako zawodowy tenisista Taróczy występował w latach 1972–1990.
W grze pojedynczej wygrał 12 turniejów rangi ATP World Tour oraz awansował do 7 finałów.
W grze podwójnej zwyciężył w 26 imprezach ATP World Tour, a także uczestniczył w 33 finałach. Wśród tytułów deblowych Węgra znajdują się dwa wielkoszlemowe triumfy, w 1981 roku na Rolandzie Garrosie i w 1985 roku na Wimbledonie. Oba turnieje wygrał w parze z Heinzem Günthardtem.
W latach 1973–1986 reprezentował Węgry w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 95 meczów, z których w 76 zwyciężył.
W 1973 roku wystąpił w uniwersjadzie, zdobywając dwa medale, srebrny w grze pojedynczej i brązowy w grze podwójnej. W 1977 roku, w Sofii, wywalczył srebrny medal ponownie w singlu.
W rankingu gry pojedynczej Taróczy najwyżej był na 12. miejscu (5 kwietnia 1982), a w klasyfikacji gry podwójnej na 3. pozycji (15 lipca 1985).
Od września 1989 roku, do końca 1990 roku Taróczy pełnił funkcję trenera Gorana Ivaniševicia.
.jpg)
