Byron Black
Państwo
Zimbabwe
Data i miejsce urodzenia
6 października 1969 Salisbury
Wzrost
175 cm
Gra
praworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny
1991
Zakończenie kariery
2002
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje
2
Najwyżej w rankingu
22 (29 kwietnia 1996)
Australian Open
4R (1998)
Roland Garros
3R (1999)
Wimbledon
QF (2000)
US Open
QF (1995)
Gra podwójna
Wygrane turnieje
22
Najwyżej w rankingu
1 (14 lutego 1994)
Australian Open
F (1994, 2001)
Roland Garros
W (1994)
Wimbledon
F (1996)
US Open
SF (1999)
Byron Hamish Black (ur. 6 października 1969 w Salisbury ) – zimbabwejski tenisista , zwycięzca French Open 1994 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów , reprezentant w Pucharze Davisa , olimpijczyk z Atlanty (1996) .
Byron Black pochodzi z rodziny o tradycjach związanych z tenisem. Ojciec Don w przeszłości był zawodowym tenisistą, a jego młodsze rodzeństwo – brat Wayne i siostra Cara – byli czołowymi deblistami, wygrywającymi wielkoszlemowe turnieje.
14 grudnia 1996 roku Black poślubił Fionę. 27 lipca 2000 roku urodziła się ich córka Shawn. Bratową Blacka jest była kazachska tenisistka Irina Sielutina .
Kariera tenisowa
Jest jednym z niewielu profesjonalnych graczy, wykonującym oburęczny forhend .
Jako zawodowy tenisista Black występował w latach 1991–2002.
W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje kategorii ATP World Tour , najpierw w sezonie 1996 w Seulu (w finale pokonał Martina Damma ), a w 1999 roku w Ćennaju (w meczu finałowym pokonał Rainera Schüttlera ). Ponadto był uczestnikiem 8 innych finałów singlowych, w których ostatecznie został pokonany. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był pod koniec kwietnia 1996 roku na 22. miejscu.
W grze podwójnej Black jest mistrzem wielkoszlemowego French Open 1994. Razem z Jonathanem Starkiem w drodze po tytuł stracili 1 seta, a w pojedynku finałowym pokonał szwedzki debel Jan Apell –Jonas Björkman 6:4, 7:6. Łącznie Black wygrał 22 turnieje ATP World Tour w grze podwójnej oraz 19 razy był finalistą rozgrywek tej rangi (w tym Australian Open 1994 i Australian Open 2001 oraz Wimbledonu 1996 ). W połowie lutego 1994 roku został sklasyfikowany na pozycji lidera rankingu deblistów. Na szczycie listy gry podwójnej znajdował się przez 8 tygodni, do lipca 1994 roku.
W latach 1987–2002 Black reprezentował swój kraj w Pucharze Davisa, rozgrywając przez ten czas 84 meczów zarówno w singlu, jak i deblu, z których wygrał 56 pojedynków.
W 1996 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atlancie. Zarówno w singlu i deblu doszedł do 2 rundy, w grze podwójnej partnerując Wayne’owi Blackowi.
Legenda
Wielki Szlem (0–0)
Igrzyska olimpijskie (0–0)
Tennis Masters Cup (0–0)
ATP Masters Series (0–0)
ATP International Series Gold (0–2)
ATP International Series (2–6)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (2–5)
Ceglana (0–0)
Trawiasta (0–2)
Dywanowa (0–1)
Końcowy wynik
Nr
Data
Turniej
Nawierzchnia
Przeciwnik
Wynik finału
Finalista
1.
7 stycznia 1996
Adelaide
Twarda
Jewgienij Kafielnikow
6:7(0), 6:3, 1:6
Finalista
2.
14 kwietnia 1996
Nowe Delhi
Twarda
Thomas Enqvist
2:6, 6:7(3)
Zwycięzca
1.
28 kwietnia 1996
Seul
Twarda
Martin Damm
7:6(3), 6:3
Finalista
3.
12 kwietnia 1998
Hongkong
Twarda
Kenneth Carlsen
2:6, 0:6
Finalista
4.
19 kwietnia 1998
Tokio
Twarda
Andrei Pavel
3:6, 4:6
Finalista
5.
21 czerwca 1998
Nottingham
Trawiasta
Jonas Björkman
3:6, 2:6
Zwycięzca
2.
11 kwietnia 1999
Ćennaj
Twarda
Rainer Schüttler
6:4, 1:6, 6:3
Finalista
6.
14 listopada 1999
Moskwa
Dywanowa (hala)
6:7(2), 4:6
Finalista
7.
20 lutego 2000
Memphis
Twarda (hala)
Magnus Larsson
2:6, 6:1, 3:6
Finalista
8.
25 czerwca 2000
Nottingham
Trawiasta
Sébastien Grosjean
6:7(7), 3:6
Legenda
Wielki Szlem (1–3)
Igrzyska olimpijskie (0–0)
Tennis Masters Cup (0–0)
ATP Masters Series (5–5)
ATP International Series Gold (4–3)
ATP International Series (12–8)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (14–11)
Ceglana (4–2)
Trawiasta (1–2)
Dywanowa (3–4)
Końcowy wynik
Nr
Data
Turniej
Nawierzchnia
Partner
Przeciwnicy w finale
Wynik finału
Finalista
1.
19 kwietnia 1992
Hongkong
Twarda
Byron Talbot
Brad Gilbert Jim Grabb
2:6, 1:6
Zwycięzca
1.
4 kwietnia 1993
Durban
Twarda
Lan Bale
Johan De Beer Marcos Ondruska
7:6, 6:2
Finalista
2.
11 lipca 1993
Newport
Trawiasta
Jim Pugh
Javier Frana Christo Van Rensburg
6:4, 1:6, 6:7
Zwycięzca
2.
25 lipca 1993
Waszyngton
Twarda
Rick Leach
Grant Connell Patrick Galbraith
6:4, 7:5
Finalista
3.
29 sierpnia 1993
Schenectady
Twarda
Brett Steven
Bernd Karbacher Andriej Olchowski
6:2, 6:7, 1:6
Zwycięzca
3.
3 października 1993
Bazylea
Twarda (hala)
Jonathan Stark
Brad Pearce Dave Randall
3:6, 7:5, 6:3
Zwycięzca
4.
10 października 1993
Tuluza
Twarda (hala)
David Prinosil Udo Riglewski
7:5, 7:6
Zwycięzca
5.
24 października 1993
Wiedeń
Dywanowa (hala)
Mike Bauer 6:3, 7:6
Zwycięzca
6.
7 listopada 1993
Paryż
Dywanowa (hala)
Tom Nijssen Cyril Suk
7:6, 6:4
Finalista
4.
9 stycznia 1994
Adelaide
Twarda
David Adams
Andrew Kratzmann Mark Kratzmann
4:6, 3:6
Finalista
5.
30 stycznia 1994
Australian Open , Melbourne
Twarda
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
7:6, 3:6, 4:6, 3:6
Finalista
6.
6 lutego 1994
San Jose
Twarda (hala)
Jared Palmer
6:4, 4:6, 4:6
Zwycięzca
7.
13 lutego 1994
Memphis
Twarda (hala)
6:2, 6:4
Finalista
7.
6 marca 1994
Indian Wells
Twarda
6:4, 4:6, 4:6
Zwycięzca
8.
5 czerwca 1994
French Open , Paryż
Ceglana
Jan Apell Jonas Björkman
6:4, 7:6
Zwycięzca
9.
31 lipca 1994
Toronto
Twarda
Patrick McEnroe 6:4, 6:4
Finalista
8.
9 października 1994
Sydney
Twarda (hala)
4:6, 6:7
Finalista
9.
16 października 1994
Tokio
Dywanowa (hala)
3:6, 6:3, 4:6
Finalista
10.
6 listopada 1994
Paryż
Dywanowa (hala)
6:3, 6:7, 5:7
Finalista
11.
8 stycznia 1995
Adelaide
Twarda
6:7, 4:6
Finalista
12.
14 maja 1995
Hamburg
Ceglana
Wayne Ferreira Jewgienij Kafielnikow
1:6, 6:7
Zwycięzca
10.
28 maja 1995
Bolonia
Ceglana
Libor Pimek Vince Spadea
7:5, 6:3
Zwycięzca
11.
12 listopada 1995
Moskwa
Dywanowa (hala)
Tommy Ho 6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca
12.
18 lutego 1996
Dubaj
Twarda
Karel Nováček Jiří Novák
6:0, 6:1
Finalista
13.
3 marca 1996
Filadelfia
Dywanowa (hala)
Todd Woodbridge Mark Woodforde
1:6, 6:7
Finalista
14.
14 kwietnia 1996
Nowe Delhi
Twarda
Sandon Stolle
Nicklas Kulti
6:4, 4:6, 4:6
Zwycięzca
13.
19 maja 1996
Rzym
Ceglana
6:2, 6:3
Zwycięzca
14.
23 czerwca 1996
Halle
Trawiasta
Daniel Vacek
6:1, 7:5
Finalista
15.
7 lipca 1996
Wimbledon , Londyn
Trawiasta
6:4, 4:6, 4:6
Zwycięzca
15.
18 sierpnia 1996
New Haven
Twarda
6:4, 6:4
Finalista
16.
18 maja 1997
Rzym
Ceglana
Alex O’Brien
Mark Knowles Daniel Nestor
3:6, 6:4, 5:7
Zwycięzca
16.
12 kwietnia 1998
Hongkong
Twarda
Neville Godwin Tuomas Ketola
7:5, 6:1
Finalista
17.
28 lutego 1999
Londyn
Dywanowa (hala)
Tim Henman Greg Rusedski
3:6, 6:7(6)
Zwycięzca
17.
1 sierpnia 1999
Los Angeles
Twarda
Goran Ivanišević Brian MacPhie
6:2, 7:6(4)
Finalista
18.
8 sierpnia 1999
Montreal
Twarda
6:7(5), 4:6
Zwycięzca
18.
15 sierpnia 1999
Cincinnati
Twarda
6:3, 7:6(6)
Zwycięzca
19.
31 października 1999
Stuttgart
Twarda (hala)
John-Laffnie de Jager
6:7(6), 7:6(2), 6:0
Zwycięzca
20.
27 lutego 2000
Meksyk
Ceglana
Donald Johnson
Gastón Etlis Martín Rodríguez
6:3, 7:5
Zwycięzca
21.
7 stycznia 2001
Ćennaj
Twarda
Wayne Black
Barry Cowan Mosé Navarra
6:4, 6:3
Finalista
19.
28 stycznia 2001
Australian Open , Melbourne
Twarda
1:6, 7:5, 4:6, 4:6
Zwycięzca
22.
23 września 2001
Szanghaj
Twarda
Thomas Shimada
6:2, 3:6, 7:5
Bibliografia
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
