Sven Lennart Bergelin (ur. 10 czerwca 1925 w Alingsås, zm. 4 listopada 2008 w Sztokholmie) – szwedzki tenisista, zwycięzca wielkoszlemowego Rolanda Garrosa w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, trener Björna Borga.
Kariera tenisowa
Lennart Bergelin zaliczał się do czołówki światowej w okresie bezpośrednio po II wojnie światowej. W 1948 roku został sklasyfikowany jako 9. tenisista świata w nieoficjalnym rankingu pisma The Daily Telegraph. W tymże roku wygrał w parze z Jaroslavem Drobným Rolanda Garrosa, po pokonaniu w finale Harry'ego Hopmana i Franka Sedgmana.
Bergelin występy w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa rozpoczął w 1946 roku. Rozegrał łącznie 88 pojedynków, z czego wygrał w 62 spotkaniach. Ostatni raz wystąpił w 1965 roku w meczu z Polską po dziesięcioletniej przerwie w meczach kadry.
W 1971 roku Bergelin objął funkcję kapitana reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa. Prowadził zespół przez pięć lat, osiągając m.in. pierwsze zwycięstwo Szwecji w tych rozgrywkach w 1975 roku (w finale z Czechosłowacją wystąpili Björn Borg i Ove Bengtson). To właśnie Bergelin w 1972 roku wprowadził do ekipy Borga, a wkrótce został także jego osobistym trenerem. Dwaj Szwedzi, mimo początkowych nieporozumień (Bergelin spoliczkował na oczach dziennikarzy podopiecznego, kiedy ten odmówił wykonania jednego z poleceń), współpracowali ze sobą przez całą karierę Borga.
W 2004 roku Lennart Bergelin został wpisany do Hall of Fame tenisa szwedzkiego.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra podwójna (1–0)
Bibliografia
| 1901–1910 |
|
|---|
| 1911–1920 |
|
|---|
| 1921–1930 |
|
|---|
| 1931–1939 |
|
|---|
| 1940–1950 |
|
|---|
| 1951–1960 |
|
|---|
| 1961–1970 |
|
|---|
| 1971–1980 |
|
|---|
| 1981–1990 |
|
|---|
| 1991–2000 |
|
|---|
