Bénédicte Boyrie-Fénié fornís de fòrmas ancianas : Sancto Viti (parrochia de ~), en latin, en 1271, Sancto Vito (parrochie de ~), en latin, en 1293, Sancti Aviti (capella ~) de Dornio, en latin, en 1326, Sancti Viti (ecclesia ~) de Dornio, au prieur de Monsempron, en latin, en 1503, Sancti Aviti (ecclesia ~) de Dorn, en latin, en 1517, Sancti Aviti (r. ~) de Donii, en latin, en 1520, Ste Vite d'Ort ou de Lapoujade, en francés, al sègle XVII. La prononciacion seriá [seŋ'bit de dɔr][1].
L'agionime (nom de sent) es lo d'un martir del sègle III, Vitus. Deu èsser lo meteis que Sent Gui. Dòrn es un afluent d'Òut, ligat segon Bénédicte Boyrie-Fénié a una raiç idronomica preïndoeuropèa *dur o *dor. La raiç se pòt alongar d'una -n, donc durn. La varianta Dorn es presenta tanlèu las atestacions medievalas [1],[4].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg){kind=small}
