La prononciacion qu'es [puda'nas]. las fòrmas ancianas que son : parrochia Sancti Johannis de Podenas au sègle XIII, parrochia d'Arbussan que est prope castrum de Podenas, au sègle XIII, parrochia d'Arbussa prope Podenas au sègle XIII, castrum de Podanas en 1259, de Podenasio, en latin, en 1279, castrum de Podonasio, en latin, en 1279, castrum de Podanas en 1286-87, parrochie de Cazaligrando de Podanas en 1286-87, de Arbussano, alias parrochie Sancti Stephani de Podenas en 1286-87, de Podenssano, en latin, en 1293, dominus de Podenas en 1294, Podanesio, en latin, en 1305, capella de Podanozio en latin, en 1317, Podenaz en 1366[1].
Segon Bénédicte Boyrie-Fénié, Podanàs que ven d'ua « basa oronimica » pod-, tirada deu latin podium, « poi », damb un doble sufixe -en e -às (aumentatiu), pr'amor deu penent en sus de Gueyze (nom francés) on bastiguèn lo vilatge. Comparar damb Podiç (Podiz en 1193, Podicio en 1384). Las fòrmas en Pode- que son majoritàrias, mes la prononciacion qu'impausa d'escríver Podanàs[1].
.svg)
.svg){kind=small}
