Lo nom qu'es atestat en 1326, Saumeiano. Segon Dauzat, Negre, Astor (los dus darrèrs citats per Bénédicte Boyrie-Fénié) e Bénédicte Boyrie-Fénié era-medisha, lo nom qu'es compausat de saut, deu latin saltus, bòsc, seuva, tèrra non cultivada (pastencs, etc), e de mejan, deu latin medianus, qui s'interprèta com situat au mièg o com mejancèr [1],[2]. Dens la geografia de la Lana, un espaci de seuvas e de pastencs a pas arren de particular e la motivacion exacta deu nom que demòra de mau precisar. Notem que per l'altitud, pus hauta qu'au nòrd e au sud, e per la geologia (veire la mapa geologica sus Géoportail [3]), la màger part de la comuna presenta de particularitats, qu'explican benlèu la densitat de populacion èra puslèu mèi importanta que dens las comunas vesias, abans que se plantèsse lo pinhadar, au sègle XIX, observacion coërenta damb lo grand nombre de roinas de bòrdas : l'idèa d'un territòri abandonat au bòsc e au pastenc, enter duas propietats (anticas o medievalas), qui porré motivar lo nom, es pas briga evidenta. Seré benlèu aventurat de lo motivar per l'idèa d'un espaci valorizat per l'eslhevatge, compatibla damb lo sens de saltus, enter lòcs desèrts.
Istòria
Sautmejan qu'èra de la ciutat deus Nitiobròges e après de la diocèsi d'Agen, çò qui justifica de lo plaçar dens l'Agenés. Dempui lo 13 d'agost 1317 e d'aquí a la Revolucion, èra de la diocèsi de Condòm creada per Joan XXII. [4],[5].
.svg){kind=small}
