Sent Mesard qu'es un agiotoponime : qu'ei un nom de lòc qui ha referéncia a un nom de sent. Que s'ageish de Sanctus Medardus (456 - 8 de junh 545), avesque de Noyon en Picardia (França), dont lo nom ven deu germanic Math-hard[2],[3]. En occitan, sonque la Gasconha occidentala e meridionala consèrva inalterat lo -d- intervocalic; endacòm mei, Medard qu'es una fòrma sabenta. Ua de las fòrmas occitanas d'origina populara (per evolucion normala) qu'es Mesard (-d- intervocalic > -z-, grafiat -s-). Mei au nòrd, -z- intervocalica que dispareish, çò qui dona temporàriament Meard e, per evitament de l'iatus, Merd, Mèrd, Miard, etc.
Istòria
En 1822, qu'annexèn las comunas de Montgardin e Poisegur a Sent Mesard [4]. Montgardin qu'es a l'èst-sud-èst deu borg e garda sa glèisa (« capèra ») e son cementèri. Qu'èra parròpia annèxa au sègle XVIII. Lo nom de Poisegur qu'es absent de la mapa de Cassini; sus la mapa modèrna qu'es un nom shens nat ostau a l'entorn, escrit Puységur, entre Pinarre au nòrd e Le Naudon au sud, a l'èst deu borg. Tant Montgardin com Poisegur que son delà la Petita Baïsa [5],[6].
Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Miranda ; qu'es adara deu canton Miranda-Astarac (burèu centralizator : Miranda).
↑Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, Paris, reedicion 1984, p. 613, a St Marc 2
↑Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1648, par. 28 721
.svg){kind=small}
