Q Лебед

Q Лебед

Локација на ѕвездата Q Лебед (заокружена со црвено)
Податоци од набљудување Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие	Лебед
Ректасцензија	21^ч 41^м &1000000000004392500000043,925^с[1]
Деклинација	−35° 21′ &1000000000000004900000004,9″[1]
Прив. величина (V)	3,0 - 15,6[2]
Особености
Спектрален тип	K5[3]
Променлив тип	Нова[2]
Астрометрија
Паралакса (π)	0.729 ± 0.024[4] млс
Оддалеченост	1.372+51 42[4] (741[5] - 3,300[6]) пс
Апсолутна величина (MV)	−9,1 - 2,9[4]
Податоци
White dwarf
Маса	0,8[5] M☉
Површ. грав. (log g)	8,5[5]
Температура	31.000[5] K
втора
Маса	0,6[3] M☉
Други ознаки
Нова Лебед 1867, HR 8296, BD+42°4182a, AAVSO 2137+42, 2MASS J21414393+4250290
Наводи во бази
SIMBAD	— податоци

Q Лебед (Q Cyg) или Нова во Лебед 1876 — ѕвезда во северното соѕвездие Лебед. Ги носи и ознаките NGC 7114 и HR 8296. Новата се наоѓа на северноисточниот дел од Лебед во близина на границата со Гуштер.

Станува збор за една од најрано забележаните нови,^[6] Q Лебед е откриена од страна на Јохан Фридрих Јулиус Шмид на 2 ноември 1876 година. Ѕвездата станала нова, стекнувајќи привидна ѕвездена величина 3 и го задржила овој сјај во текот на следните четири денови.^[6]

Системот се смета за катаклизмична променлива,^[3] составена од бело џуџе во блиска орбита со друга ѕвезда и орбитираат една околу друга на секои 10 часа. Белото џуџе е обиколено со насобирачки диск, кој сјае посилно од ѕвездата која ја опкружува. Се смета дека системот е на растојание од 740 ± 11 парсеци.^[5] Втората ѕвезда се проценува дека е со маса околу 0,6 пати помасивна од Сонцето, што ја прави портокалово џуџе со спектрален тип K5.^[3] Позната и како дарителна ѕвезда, втората ѕвезда ја снабдува масата на насобирачкиот диск околу белото џуџе.^[3]

Мал магленест диск е забележан околу новата и ова придонело да и се додели ознака во Новиот општ каталог како можна планетарна маглина. Оваа маглина не е забележани при современите набљудувања и во новиот Надополнетиот нов општ католог се води како „непостоечко“ тело.^[7]

Наводи

1. Zacharias, N.; Urban, S. E.; Zacharias, M. I.; Wycoff, G. L.; Hall, D. M.; Germain, M. E.; Holdenried, E. R.; Winter, L. (2003). „VizieR Online Data Catalog: The Second U.S. Naval Observatory CCD Astrograph Catalog (UCAC2)“. CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 1289. Bibcode:2003yCat.1289....0Z. Архивирано од изворникот 2019-05-31.
2. Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; и др. (2009). „VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)“. VizieR On-line Data Catalog: B/GCVS. Originally Published in: 2009yCat....102025S. 1. Bibcode:2009yCat....102025S.
3. Peters, Christopher S.; Thorstensen, John R. (2006). „Spectroscopy of Five Old Novae: New or Refined Orbital Periods“. The Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 118 (843): 687. Bibcode:2006PASP..118..687P. doi:10.1086/504641.
4. Schaefer, Bradley E. (2018). „The distances to Novae as seen by Gaia“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 481 (3): 3033–3051. arXiv:1809.00180. Bibcode:2018MNRAS.481.3033S. doi:10.1093/mnras/sty2388.
5. Kolobow, Craig; Sion, Edward (2011). „The Amazing Old Nova Q Cygni: A Far-Ultraviolet Synthetic Spectral Analysis“. Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 123 (906): 892–94. arXiv:1106.1562. Bibcode:2011PASP..123..892K. doi:10.1086/661235.
6. Kafka, S.; Tappert, C.; Honeycutt, R. K.; Bianchini, A. (2003). „Spectroscopic Study of Q Cygni: Surprises from an Old Nova“. The Astronomical Journal. 126 (3): 1472–82. Bibcode:2003AJ....126.1472K. doi:10.1086/377020. Архивирано од изворникот 2019-05-31.
7. „NGC 7000 - 7840“. Посетено на 2016-09-07.

Надворешни врски

• Stars of Cygnus