Темна маглина

Темната маглина Коњска Глава.

Темната маглина Барнард 68.

Темна маглина (впивна маглина или апсорпциона маглина) — вид меѓуѕвезден облак кој е толку густ што ја прикрива светлината од објектите зад него, како ѕвезди, оддавни или отсјајни маглини. Згаснувањето на светлината е предизвикано од парченцата меѓуѕвездена прашина сместени во најстудените и најгусти делови на молекуларните облаци. Јатата и големите состави од темни маглини се во потесна врска со џиновски молекуларни облаци. Помалите изолирани темни маглини се нарекуваат Бокови глобули. Како и другите меѓувездена прашини или материјал, телата што ги прикриваат се забележливи само како радиобранови или инфрацрвени бранови.

Темните облаци изгледаат вака поради подмикронските честичките од прашина кои се обвиткани со замрзнат јаглерод моноксид и азот и се непробојни за светлина во видливи бранови должини. Застапен е и молекуларниот водород, атомскиот хемиум, C¹⁸O (CO со кислород како изотопот ¹⁸O), CS, NH₃ (амонијак), H₂CO (формалдехид), c-C₃H₂ (циклопропенилиден) и молекуларни јони N₂H⁺ (дијазенилиум), но сите тие се релативно проѕирни. Ваквите облаци се „мрестилишта“ за ѕвезди и планети, па така нивниот развој е клучен за ѕвездообразбата.^[1][2]

Обликот на темните облаци е мошне неправилен: немаат јасно одредени граници, а напати имаат завиен и змијолик облик. Најголемите темни маглини се видливи со голо око, како темни дамки на посветла заднина во Млечниот Пат, како што се Вреќа Јаглен и Голем Расед. Ваквите објекти се нарекуваат и темномаглински соѕвездија и носат разни имиња.

Во внатрешноста на надворешните молекуларни подрачја на темните маглини се одвиваат важни настани како образба на ѕвезди и мазери.

Галерија

• 
  Темната маглина LDN 1768 содржи протоѕвезди.^[3]
• 
  Темната маглина LDN1774^[4]
• 
  Темната маглина LDN 483 (оддал. 700 сг) во соѕвездието Змија.^[5]
• 
  Волк 4 е густ џеб од гас и прашина, каде се очекува создавање на нови ѕвезди.^[6]

Поврзано

• Список на темни маглини
• Бокова глобула

Наводи

„Темна маглина“ на Ризницата ^?

1. James Di Francesco et al., 2002, "Abundances of Molecular Species in Barnard 68", The Astronomical Journal, 124, 2749
2. „ESO - eso9934 - Secrets of a Dark Cloud“. Архивирано од изворникот на 2009-02-04. Посетено на 2017-10-07.
3. „All Quiet in the Nursery?“. Посетено на 23 March 2016.
4. „A Hole in the Sky“. Посетено на 14 June 2015.
5. „The dark nebula LDN 483“. www.eso.org. European Southern Observatory. Посетено на 14 January 2015.
6. „Cosmic Forecast: Dark Clouds Will Give Way to Sunshine“. www.eso.org. European Southern Observatory. Посетено на 8 September 2014.