Лебед OB2-8A

Правилниот наслов на оваа статија гласи Cygnus OB2 #8A. замената на # е поради технички ограничувања.

Лебед OB2 #8A

Податоци од набљудување Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие	Лебед
Ректасцензија	20^ч 33^м &1000000000150790500000015,07905^с[1]
Деклинација	+41° 18′ &1000000000050476200000050,4762″[1]
Прив. величина (V)	9,06[2]
Особености
Спектрален тип	O6If + O5.5III(f)[3]
U−B Боен показател	+0,15[4]
B−V Боен показател	+1,29[4]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)	-27,7 км/с
Сопствено движење (μ)	Рект: -0,91[1] млс/г Дек.: -6,02[1] млс/г
Паралакса (π)	-3.91 ± 1.76[1] млс
Оддалеченост	1.700[5] пс
Апсолутна величина (MV)	−6,78[6]
Орбита[7]
Период (P)	21,9 денови
Голема полуоска (a)	71 R☉[5]
Занесеност (e)	0,24
Полузамав (K1) (главна)	82,8 км/с
Полузамав (K2) (споредна)	95,8 км/с
Податоци ^[5]
Cyg OB2 #8A1
Маса	44,1 M☉
Полупречник	20 R☉
Површ. грав. (log g)	3,48
Сјајност	650.000 L☉
Температура	36.800 K
Cyg OB2 #8A2
Маса	37,4 M☉
Полупречник	14,8 R☉
Површинска гравитација (log g)	3,67
Сјајност	468,000 L☉
Температура	39,200 K
Старост	2[6] Мг.
Други ознаки
Schulte 8A, 1E 203127+4108.5, TYC 3161-1325-1, ADS 14000 A, 2E 4382, HIP 101425, UBV 17839, AG+41° 1925, 2E 2031.4+4108, IDS 20297+4058, LS III +41 37, Cyg OB2-8A, 1ES 2031+41.1, 2MASS J20331508+4118504, BD+40°4227, GCRV 20036, PPM 60129, CCDM J20332+4119A, 1RXS J203315.8+411848, CGO 605, GOS G080.22+00.79 01, SAO 49781, CSI+40 4227 1, GSC 03161-01325.
Наводи во бази
SIMBAD	— податоци

Лебед OB2 #8A — двојнолиниски спектроскопски двоен систем со местоположба во центарот на здружението Лебед OB2 на растојание од 5.500 светлосни години.

Откритие

Сè до 1951 година Лебед OB2 #8 била позната како анонимен каталошки податок во бонскиот преглед. Тогаш била препозната како една од неколкуте високосјајни блиски жешки ѕвезди во соѕвездието Лебед. Иако била попозната како Шулте #8A, бројот 8 првпат се спомнува во постари трудови.^[8] Шулте ја означил групата како масивно ѕвездено здружение и ја поделил ѕвездата #8 четири составници, вклучувајчи ја и #8A.^[9]

Систем

системот Лебед OB2 #8A содржи две масивни сѕвезди од спектрален тип O во меѓусебна орбита од 21,9 денови. Примарната е суперџин со 44 M_☉ а секундарната е џиновска ѕвезда со 37 M_☉.^[7] Се смета дека двете ѕвезди не разменуваат маса и нивните светлосни класи во здружението Лебед OB2 од околу O6 се поклопуваат со главната низа.^[6] Блиските ѕвезди Лебед OB2 #8B, #8C, и #8D, за кои првично се сметало дека се единечна ѕвезда се всушност масивни и сјајни ѕвезди од спектрален тип O.

Наводи

1. Van Leeuwen, F. (2007). „Validation of the new Hipparcos reduction“. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
2. Caballero-Nieves, S. M.; Nelan, E. P.; Gies, D. R.; Wallace, D. J.; Degioia-Eastwood, K.; Herrero, A.; Jao, W.-C.; Mason, B. D.; Massey, P.; Moffat, A. F. J.; Walborn, N. R. (2014). „A High Angular Resolution Survey of Massive Stars in Cygnus OB2: Results from the Hubble Space Telescope Fine Guidance Sensors“. The Astronomical Journal. 147 (2): 40. arXiv:1311.5087. Bibcode:2014AJ....147...40C. doi:10.1088/0004-6256/147/2/40.
3. Cazorla, Constantin; Nazé, Yaël; Rauw, Gregor (2014). „Wind collisions in three massive stars of Cygnus OB2“. Astronomy & Astrophysics. 561: A92. arXiv:1312.1871. Bibcode:2014A&A...561A..92C. doi:10.1051/0004-6361/201322539.
4. Ducati, J. R. (2002). „VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system“. CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
5. De Becker, M.; Rauw, G.; Sana, H.; Pollock, A. M. T.; Pittard, J. M.; Blomme, R.; Stevens, I. R.; Van Loo, S. (2006). „XMM-Newton observations of the massive colliding wind binary and non-thermal radio emitter CygOB2#8A [O6If + O5.5III(f)]“ (PDF). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 371 (3): 1280. Bibcode:2006MNRAS.371.1280D. doi:10.1111/j.1365-2966.2006.10746.x.
6. Negueruela, I.; Marco, A.; Herrero, A.; Clark, J. S. (2008). „New very massive stars in Cygnus OB2“. Astronomy and Astrophysics. 487 (2): 575. arXiv:0806.2879. Bibcode:2008A&A...487..575N. doi:10.1051/0004-6361:200810094.
7. De Becker, M.; Rauw, G.; Manfroid, J. (2004). „A Spectroscopic study of the non-thermal radio emitter Cyg OB2 #8A: Discovery of a new binary system“. Astronomy and Astrophysics. 424 (3): L39. arXiv:astro-ph/0408027. Bibcode:2004A&A...424L..39D. doi:10.1051/0004-6361:200400049.
8. Münch, Luis; Morgan, W. W. (1953). „Notes: A Probable Clustering of Blue Giants in Cygnus“. Astrophysical Journal. 118: 161. Bibcode:1953ApJ...118..161M. doi:10.1086/145737.
9. Schulte, D. H. (1956). „New Members of the Association VI Cygni“. Astrophysical Journal. 124: 530. Bibcode:1956ApJ...124..530S. doi:10.1086/146256.

Надворешни врски

• Лебед OB2-8A на WikiSky: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Водород α, Рендгенски, Астрофото, Ѕвездена карта, Статии и слики

Координати: &1000000000000002000000020^ч &1000000000000003300000033^м &1000000000015078900000015,0789^с, +&1000000000000004100000041° &1000000000000001800000018′ &1000000000005049400000050,494″