Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1].
W 1928 roku placówka ochraniała odcinek granicy państwowej długości około 7 kilometrów[3].
Jej prawa granica rozpoczynała się od kolonii Józefa Ledy (wył.) (w pobliżu słupa granicznego nr 155), dalej m. Konopki (wył.), do m. Uścianki.
Lewa granica do słupa granicznego nr 150. prawy skraj lasu Zacieczkowskiego, m. Benczkowo (wył.), m. Gutki i dalej m. Guty-Starowieś (wył.)[4].
Po reorganizacji placówka ochraniała odcinek granicy państwowej długości około 8 kilometrów[5].
Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.