O Gran Premio do Brasil de 1991 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 24 de marzo de 1991 no circuíto de Interlagos de São Paulo. Foi a segunda carreira da tempada de 1991 e foi gañada desde a pole position polo piloto local Ayrton Senna, conducindo un McLaren - Honda. Era a primeira vez que Senna gañaba o seu Gran Premio de casa, na súa oitava tempada de F1. Riccardo Patrese terminou segundo nun Williams Williams - Renault, co compañeiro de equipo de Senna Gerhard Berger en terceiro lugar.
Ayrton Senna fixo un comezo perfecto para liderar diante de Nigel Mansell, Riccardo Patrese, Jean Alesi, Gerhard Berger e Alain Prost, construíndo unha vantaxe duns 3 segundos na volta 8. Con todo Mansell acercouse e na volta 20 a brecha baixara a 0.7s. Na volta 17 Prost puxo pneumáticos novos, ansioso por evitar quedar atrapado detrás de Nelson Piquet no Benetton. Mansell entrou a boxes na volta 26, pero a parada foi terrible, durou máis de 14 segundos. Isto devolveuno á carreira no 4º lugar detrás de Patrese e Alesi. Despois de que Senna e Patrese fixeran as súas paradas, Mansell estaba a uns 7 segundos do líder McLaren. Non parecía haber ningunha dúbida de que Senna sería atrapado, pero a oportunidade nunca xurdiu xa que na volta 50 Mansell tivo que deterse por un novo xogo de pneumáticos logo dunha picada causada por restos na pista. Descoñecido para os espectadores, a caixa de cambios de Senna fallaba, perdendo a cuarta marcha e na volta 60 a vantaxe reduciuse á metade e Mansell marcara a volta rápida. Con todo, ironicamente, foi a caixa de cambios de Mansell a que rompeu primeiro, o que o levou a retirarse na volta 61. Con tan só un par de voltas, Senna tamén perdeu quinta e terceira marcha. Ter que manter a sexta marcha nas curvas lentas e medis significaba que moitas veces case se parou. Patrese acercábase rapidamente, pero cos seus propios problemas coa caixa de cambios non puido pasar.
Senna gañou por apenas por 2´9 segundos sobre Patrese. Cando cruzou a liña de meta, comezou a gritar para celebrar o seu soño de gañar en casa. A tremenda loita de tratar de manter o auto baixo control, causoulle cambras musculares e febre. Logo de deter o seu automóbil, Senna case non puido moverse por si mesmo. Tivo que ser levantado fisicamente do auto por esgotamento e conducido ao podio no automóbil médico. Malia un pequeno incendio na grella e o acelerador agarrado, Berger levouse o podio final diante de Prost, Piquet e Alesi.