Pirinioaurrea[a] Nafarroa Garaiko eskualde bat da, Euskal Herrian kokatuta. Gutxi gorabehera, Pirinioaurreko sistemarekin bat dator, Nafarroatik igarotzean. Bere ezaugarria da lautada zabal emankorrak, mendilerro nabarmenak dituzten ibai banaz bustiak. Nafarroako eremu despopulatuenetako bat da, non, komunikazio-ardatz nagusien gainean dauden herriak izan ezik, gainerako herriak tamaina txikikoak diren, herri hustu asko izateaz gain.
12 udalerrik osatzen dute, eta 2024 urtean 6077 biztanle eta 479,57 kilometro koadroko azalera zituen; horrek 12,03 biztanle kilometro koadroko biztanleria-dentsitatea sortzen zuen. Arripodas dagoen itsas mailaren gaineko 423 metrotik Baigura mendiaren 1472 metrora arteko altuera du.
Eskualdeburua Agoitz udalerria da, Longida ibarran.
Pirinioaurrea beste hizkuntza batzuetan ere ezagutzen da, hala nola:
Izen ofiziala, Nafarroako Gobernuaren arabera, honako hau da: Prepirineo / Pirinioaurrea.[1]
Eskualdeak Pirinioaurrea sistema geografikoaren izena hartzen du, Pirinioen hegoaldean dauden mendi baxuenak.
Pirinioaurrea eskualdeak Pirinioak eskualdea du muga iparraldean eta ekialdean. Hegoaldean Zangozerria eskualdea dago. Hegomendebaldean, Erdialdea eskualdearekin muga egiten du. Azkenik, mendebaldean Metropolialdea eta Ibarrak daude, Iruñerria eskualdeko azpieskualdeak.
Eskualdea Pirinioaurreko sistemaren eremuan dago. Mendiak eta mendilerroak haran lau samarrek eteten dituzte, eta horien artean nabarmenki nabarmentzen da. Hauek dira eskualdea zeharkatzen duten mendilerroak:
Bestalde, zeharkatzen duten eta mendilerroak banatzen dituzten ibaiak honako hauek dira:
Gainera, eskualdean Nafarroako ubidea hasten da, Itoizko urtegian.
Pirinioaurreak klima azpimediterraneoa dauka, eta urteko batez besteko tenperatura aldakorra da, 13 gradu hegoaldeandik 10 gradu iparraldeanera. Prezipitazioak nahiko urriak dira udan baina ugariak gainontzeko urtaroetan, guztira 800-1200 mm inguru jausten dira urtero 110-130 egunetan.
Eskualdean hainbat estazio meteorologiko daude, baina hauek dira adierazgarrienak: Orotz-Betelu (iparraldea), Agoitz (erdialdea), Eparotz (ekialdea) eta Elo (hegoaldea).
Historikoki, eskualdea, Nafarroako erdialdea eta iparraldea bezala, ibarraka banatu da. Banaketa hori ez zen soilik geografikoa, eskumen politiko, administratibo, judizial eta militarrak ere bazituzten eta. Hauek dira ibar horiek:
Urraulgoiti eta Urraulbeiti ibarrak Urraul ibar handienean integratuta zeuden, Erromantzatua eta Ledeako Korreduarekin batera. Gainera, Agoitz, Urrotz eta Elo hiribilduek, antzinatik, beren ibar geografikoekiko independentzia administratiboa izan dute.
Pirinioaurrea eskualdea 12 udalerritan banatuta dago, honako hauek:
2020an gutxienez biztanle 1 zuten 99 biztanlegune daude eskualdean:
Pirinioaurrea eskualdeak, gainera, 100 herri hustu ditu, honako hauek:
Gaur egun, Pirinioaurrea eskualdean 2 partzuergo daude hainbat udalerritan banatuta:
Eskualdea 2019an sortu zen, Barkos gobernuak onartutako 04/2019 Foru Legearen arabera.[1] Nafarroa Garaiko eskualde berriak diseinatzeko prozesuan, 11 eskualde proposatu ziren lehen aldiz, eta horietako 3 bi azpieskualdetan banatu ziren. Eskualde horren kasuan, Zangozerria-Pirinioaurrea eskualdearen barruan zegoen azpieskualde bat zen. Proposamen hori berrikustean, inguruko alkate batzuen protestak eraginda, Zangozerria-Pirinioaurrea eskualde handia bi eskualdetan banatu zen: Zangozerria eta Pirinioaurrea.[6]
Urte bereko irailean legeak atxilotu zuen Maria Chivite lehendakari berriak, bere ustez aurreko legealdian gehiengo osoz baliatu zen legeak ez baitzuen behar besteko adostasunik. Horregatik, nahiago izan zuen sakonago landu hasi berri zen legegintzaldian, prozesuarekin bat egin aurretik. 2021eko urrian, aldi baterako neurri gisa, tokiko finantzaketa-eredu berri bat onartu zen, aurrekoan sortutako desberdintasunak konpontzeko, eskualde berriak garatzen diren bitartean; hala ere, Uxue Barkosek bere garaian baliatu zuen legeak aprobetxatuta eta ofizialki onartuta jarraitzen zuten.[7]
2024 urteko erroldaren arabera 6077 biztanle zituen Pirinioaurrea eskualdeak.
Bi okupazio nagusi daude eskualdean. Lehenengoa, industriala, eskualdeko industrialdeetan (Agoitz) zein inguruko zonaldeetan (Irunberri eta, bereziki, Iruñerria). Bigarrena tradizionalagoa da, eta nekazaritzari eta abeltzaintzari buruzkoa da. Eskualde honek oso ekoizpen-sare txikia du, despopulazioa jasaten baitu, eta, era berean, despopulazio horren kausa ere bada.
Pirinioaurrea eskualdea, lege-eremuan garatuta egon arren, oraindik garatu gabe dagoen eskualdea da, arlo juridikoan edo eskumenetan. Horregatik, oraingoz ez dago lurralde osoa biltzen duen eskualde-erakunderik edo mankomunitaterik.
Hauek dira 2019ko Nafarroa Garaiko Udal hauteskundeen eskualdeko emaitzak:[8]
Hauek dira 2019ko Nafarroako Parlamenturako hauteskundeen eskualdeko emaitzak:[9]
Pirinioaurrea eskualdea hainbat errepidek antolatzen dute, ibarrak elkarrekin lotzen dituztenak, eta, ondoren, herriak lehen aipatutako ardatz handiekin lotzen dituzten errepide txikiak. Eskualdeko errepide guztiak Nafarroako Gobernuak kudeatzen ditu. Gainera, Pirinioetako autobiak eskualdearen hegoaldea zeharkatzen du, Iruñea eta Jaka artean.
Hauek dira ardatz nagusiak:[10]
Eskualdeko hezkuntza Nafarroako Gobernuaren menpe dago. Nafarroa Garaiko gainerako eskualdeetan bezala, Nafarroako Gobernuko Hezkuntza Kontseilaritzak 11 departamentutan banatzen du komunitatea, bakoitza institutu bati lotutako barruti batekin edo gehiagorekin. Horietan bigarren hezkuntzako institutuak integratzen dira, eta horiek, aldi berean, beren mendeko lehen hezkuntzako eskola bat edo batzuk dituzte. Horrela, herritar batek sare publikoan ikastea erabakitzen badu, jatorriaren araberako lehen hezkuntzako eskola bat esleitzen zaio (herria, udalerri berak hainbat eskola izan baititzake esleituta), eta, behin lehen hezkuntza amaituta, dagokion bigarren hezkuntzako institutuan sartuko da.
Gaur egun, hainbat hezkuntza-eredu daude herrialdean, familiei aukera ditzaten eskaintzen zaizkienak, lege-esparruaren barruan. Eremu mistoko udalerrietan (eskualdeko iparraldeko ibarrak), Euskararen Foru Legeari jarraiki, ez da nahitaezkoa gutxieneko euskara-eskolak ematea, baina erraztasunak eman behar zaizkie euskaraz eskolatu nahi dutenei. Hala ere, eremu ez-euskalduneko udalerrietan (eskualdeko hainbat ibarrak), praktikan, eremu mistoan gertatzen den gauza bera gertatzen da, euskarazko gutxieneko eskolarik ere ez baitago, baina hizkuntza horretan eskolatu nahi duenarentzat ere erraztasunak ematen dira, nahiz eta eremu mistoan baino txikiagoak izan. Kasu askotan, B edo D ereduetan eskolatzea baimenduta badago ere, esleitutako ikastetxea bizilekutik oso urrun egon daiteke.
Pirinioaurrea eskualdean, hainbat udalerritan daude lehen mailako eskolak, eta horietan hogei bat ikasle baino ez daude eskolatuta, baina bigarren mailako hezkuntza ez dago ziurtatuta, eta hainbat ikasleek Iruñeraino joan behar izaten dute. Zehazki, 2019. urtean Pirinioaurrea eskualdean lehen hezkuntzako 2 eskola eta bigarren hezkuntzako institutu bat daude, guztiak publikoak. Jarraian, taula batean, sare publikoan eskualdeko ikasleei dagozkien lehen hezkuntzako eskola eta bigarren hezkuntzako institutua adierazten dira, jatorriaren arabera (letra etzanak adierazten du ikastetxea eskualdetik kanpo dagoela):[11][12]
Nafarroa Garaian, osasun sistema Nafarroako Gobernuaren menpe dago, zehazki Osasun Departamentuaren menpe. Herrialdea hiru barrutitan banatzen da, bakoitzak erreferentziako ospitale bat duela, eta eremu bakoitzak eskualde desberdinak ditu, horietako bakoitza osasunetxe bati atxikita, eta osasunetxe horrek ematen dio zerbitzua bere lurraldeari.
Osasunetxe horietan biltzen dira herritarrak aldizka artatzen dituzten lehen mailako arretako profesionalak (pediatria, erizaintza...). Zainketa espezializatuagoetarako, barruti bakoitzeko ospitaleak arduratzen dira haietaz, nahiz eta espezialitate oso zehatz batzuk Nafarroako Unibertsitate Ospitalean bakarrik dauden eskuragarri, Iruñean.[13]
Eskualde horretan honako osasunetxe hauek daude:
Nafarroako Autobus Konpainiak Pirinioaurrea Iruñekin batzen du. Autobus lineek honako ibilbidea egiten du:
Gainera, La Tafallesa izeneko autobus konpainiak Uztarroze eta Iruñea batzen dituen linea ustiatzen du. Lineak bi zerbitzu dauzka norabide bakoitzean, eta honako ibilbidea:
Bestalde, La Veloz Sangüesina edo "Zangozar Azkarra" izeneko autobus konpainiak Pirinioaurrea Zangoza, Iruñea eta inguruko herriekin batzen ditu. Linea nagusiak honakoak dira:
Luis Luziano Bonapartek, 1869an, hegoaldeko goi-nafarrera euskalkian sailkatu ziren hurrengo udalerriak: Agoitz, Artzibar, Ibargoiti, Itzagaondoa, Lizoainibar-Arriasgoiti, Longida, Orotz-Betelu, Untzitibar eta Urrotz. Urraulgoiti eta Urraulbeiti udalerriak atzerkada-eremuan ziren eta Elo, ez-euskal eremuan.[14]
Gaur ez da euskalki hiztunik eremu honetan. Artzibar izan zen bertako mintzoari luzeen eutsi zion ibarra. Etxean ikasitako euskara nola edo hala gorde zuen hondarreko hiztuna, Soledad Arbonies, 2017ko azaroan hil zen. Gainerako ibar gehienetan XX.mendean zehar desagartu zen tokian tokiko mintzoa; are lehenago Urraulbeitin zein Elon.
Eskualdeko euskara nafarrera euskalki da. Euskalki honek azpieuskalki ezberdinak ditu, eskualde gehienerako pirinioaurrera edo eguesibarrera eta iparralderako (Artzibar, Orotz-Betelu eta Arriasgoiti) artzibarrera delarik. Hala ere, ez dago barietate horietako hiztunik zenbatuta, eta, beraz, euskaldun berriak euskara batukoak dira.
Indarrean dagoen hizkuntza-zonakatzeak, Euskararen Foru Legearen bidez Nafarroako Gobernuaren menpe dagoenak, hiru eremutan sailkatzen ditu udalerriak, euskaldunen kopuruaren arabera: ez-euskalduna, mistoa eta euskalduna. Ñ legeak Agoitz, Artzibar, Lizoainibar-Arriasgoiti eta Orotz-Betelu udalerriak hartzen zituen barne, eremu mistoan. 2017an legea zabaldu zenean, Itzagaondoa, Longida, Urraulbeiti eta Urrotz udalerriak sartu ziren, eta Elo, Ibargoiti, Untzitibar eta Urraulgoiti eremu ez-euskaldunean geratu ziren.[15]
Hauek dira eskualdeko monumentu garrantzitsuenak, Kultura Ondasunen sartuak: