PROFILBARU.COM

SZD-39 Cobra 17
	Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Zakład Doświadczalny Rozwoju i Budowy Szybowców
Konstruktor	Władysław Okarmus
Typ	szybowiec
Konstrukcja	grzbietopłat
Załoga	1
	Historia
Data oblotu	17 marca 1970
Lata produkcji	1970
Liczba egz.	2
	Dane techniczne
	Wymiary
Rozpiętość	17 m
Wydłużenie	23,6
Długość	7 m
Powierzchnia nośna	12,3 m²
Profil skrzydła	FX 61-168
	Osiągi
Prędkość minimalna	65 km/h
Prędkość dopuszczalna	240 km/h
Prędkość min. opadania	0,62 m/s przy 71 km/h
Doskonałość maks.	41 przy 96 km/h
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Polska
	Multimedia w Wikimedia Commons

SZD-39 Cobra 17 – polski, jednomiejscowy, szybowiec wyczynowy klasy standard, konstrukcji mieszanej drewniano-laminatowej. Zaprojektowany w Zakładzie Doświadczalnym Rozwoju i Budowy Szybowców w Bielsku-Białej.

Historia

Władysław Okarmus na bazie szybowca SZD-36 Cobra 15 przygotował projekt szybowca przewidziany do startu w Mistrzostwa Świata w Marfie (USA) w 1970 r. Od pierwowzoru różnił się zwiększaną rozpiętością skrzydeł i możliwością zabierania 60 litrów balastu wodnego^[1].

Prototyp został oblatany 17 marca 1970 r. na lotnisku w Bielsku przez Jerzego Śmielkiewicza^[2].

Łącznie zbudowano dwa egzemplarze – SP-2539 (nr fabryczny W-476) i SP-2540 (nr fabryczny W-477)^[3]. Na jednym z nich Edward Makula podczas Szybowcowych Mistrzostw Świata w Marfie zajął 5 miejsce^[4].

Konstrukcja

Jednomiejscowy grzbietopłat o konstrukcji mieszanej drewniano-laminatowej^[1].

Kadłub półskorupowy o konstrukcji drewnianej, w części przedniej i na elementach nierozwijalnych z pokryciem z laminatu. Zaczep do lotów holowanych i startu za wyciągarką w dolnej części kadłuba. Osłona kabiny jednoczęściowa, odsuwana do przodu.

Skrzydło dwudzielne, o obrysie trapezowym, konstrukcji półskorupowej, dwudźwigarowe. Wyposażone w lotki, zbiorniki balastu wodnego oraz hamulce aerodynamiczne na górnej i dolnej powierzchni skrzydła.

Usterzenie w układzie T. Usterzenie kierunku z charakterystycznym skosem; konstrukcja steru drewniano-laminatowa, kryta płótnem. Stery wysokości płytowe.

Podwozie jednotorowe: główne chowane w locie, płoza tylna metalowa.

Przypisy

↑ ^a ^b SZD-39 "Cobra 17", 1970. [dostęp 2018-06-11].
↑ SZD-39 Cobra 17. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
↑ Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 106
↑ 12 Szybowcowe Mistrzostwa Świata, Marfa, USA 1970. [dostęp 2018-06-11].