Το χωριό βρίσκεται, σε υψόμετρο 347[1]-360[2] μέτρα και απέχει περίπου 8,5 χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. Η Φλόκα βρίσκεται ανάμεσα στους Γαργαλιάνους, (από τους οποίους απέχει περίπου 3,2 χιλιόμετρα, στη διαδρομή με κατεύθυνση τα Φιλιατρα και την Κυπαρισσία) και το Πυργάκι, (από το οποίο απέχει περίπου 2 χιλιόμετρα και στη συνέχεια την Χώρα, από την οποία απέχει περίπου 4,9 χιλιόμετρα αντίστοιχα, στην αντίθετη κατεύθυνση της διαδρομής προς την Πύλο).
Ιστορία
Η παλαιότερη επίσημη ονομασία του χωριού ήταν Φλώκα,[6] ονομασία, η οποία τροποποιήθηκε σε Φλόκα, επίσημα, το 1940.[7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Φλόκα και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Φλόκα (Floca), ανήκε, το 1689, στην επαρχία του Ναβαρίνου, η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Ο οικισμός της Φλώκας προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Πλαταμώδους το 1835,[9] ενώ το 1840 αποσπάται από τον Δήμο Πλαταμώδους και προσαρτάται στον Δήμο Φλεσσιάδος.[10] Το χωριό αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Φλεσιάδος της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 100 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[11] Το 1855 το χωριό αποσπάται από τον Δήμο Φλεσσιάδος και επαναπροσαρτάται στον Δήμο Πλαταμώδους.[12] Το 1899 το χωριό μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[13] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας.[14] Το 1912 το χωριό αποσπάται από τον Δήμο Πλαταμώδους και ορίζεται έδρα της κοινότητας Φλώκας.[15] Η Φλώκα παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1912 ως το 1940, που μετονομάστηκαν το χωριό σε Φλόκα και η κοινότητα σε κοινότητα Φλόκας και από το 1940 ως και το 1997 με την νέα ονομασία, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Γαργαλιάνων,[16] ενώ από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[5][17] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας.
Κάτοικοι
Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 48 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται περισσότερο σε διάφορες αγροτικές εργασίες.[5]
Στο χωριό λειτουργούσε παλαιότερα μονοθέσιο δημοτικό σχολείο.[5] Η εκκλησία του χωριού είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου του Νεομάρτυρος, ο οποίος υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας. Ο Άγιος Νεομάρτυς Δημήτριος, είχε γεννηθεί στην Φλόκα, έζησε στην Χώρα και μαρτύρησε στην Τρίπολη το 1803. Ναοί του, υπάρχουν επίσης, εκτός από αυτόν της Φλόκας, στην Χώρα, στην Καλαμάτα και στην Τρίπολη. Στο χωριό έχει την έδρα του και ασκεί τις διάφορες δραστηριότητές του και ο «Πολιτιστικός Σύλλογος Φλόκας "Αγ. Δημήτριος ο Νεομάρτυρας"».[33]
Οι απογραφές των Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, Corner (1689), Grimani (1700) Angelo Emo (ίσως το 1708), η αχρονολόγητη απογραφή που αναφέρεται στο χειρόγραφο Querini-Stampalia (ίσως το 1711), είναι τέσσερις από τις διάφορες βενετσιάνικες απογραφές, οι οποίες επιχειρήθηκαν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Μέχρι σήμερα πλήρως έχει δημοσιευθεί μόνο η απογραφή Grimani, από τον ιστορικό και ομότιμο διευθυντή ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ) Βασίλη Παναγιωτόπουλο, στο έργο του "Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου. 13ος - 18ος αιώνας", (1985).
