Малахія жыў і прапаведаваў каля 450 г. да н.э., калі храм Гасподні ў Іерусаліме ужо быў адноўлены. Ад прарока Малахіі да прыходу Хрыста Месіі ў яўрэйскага народа не было прарокаў, таму ён быў апошнім з старазапаветных прарокаў. Дзейнасць гэтага невядомага прарока набліжаецца да часу пасля прамовы Агея і Захарыі. Але калі гэтыя прарокі былі прадвеснікамі надзеі, то Малахія заклікае да пакаяння і навяртання. Праўда, Храм быў адноўлены намаганнямі Агея і Захарыі, але, паводле Малахіі, ёсць яшчэ шмат прычын, каб затрымаць прыход месіянскага царства. Гэта перш за ўсё парушэнне звычаяў, халатнасць святароў у сферы набажэнстваў, рост колькасці змешаных шлюбаў, што вядзе да рэлігійнай абыякавасці і нават ідалапаклонства. Дапамагаючы людзям зразумець гэтае зло, Малахія адкрывае шлях для рэформаў Ездру і Неяміі.
Кніга складаецца з шасці дыялогаў. У кожнай з іх Госпад ці прарок нешта сцвярджае, а людзі і святары супраць гэтага. Яхвэ амаль заўсёды адказвае ў выглядзе абвінавачванняў і папрокаў. Тэмы дыялогаў, якія змяняюць адзін аднаго:
Божая любоў да народа (I)
абвінавачванні ў недасканалым набажэнстве (II)
асуджэнне мужа і жонкі (III)
суд над злымі (IV)
няспраўнасці ў сферы набажэнстваў і прычыненыя неўраджаі (V)
адплата за справядлівых і бязбожных у дзень суда (VI, Мал. 3:17)
Госпад, кажа прарок Малахія, больш за ўсё любіў абраны народ і абараняў яго ад навакольных ворагаў. Але замест падзякі святары дапускалі розныя хатнія брыдоты, такія як шлюбная разлука, неасцярожныя ахвяры і г.д. Такім чынам, будуць адменены ўсе ахвяры Старога Запавету, і замест іх Госпад усталюе чыстую бяскроўную ахвяру, якую будуць прыносіць у імя Ягонага святога імя ўсе народы ад усходу да заходу сонца.
Літаратура
Большой библейский словарь / Под ред. У. Элуэлла, Ф. Камфота. — СПб.: Библия для всех, — 2007. — 1504 с.
