امتوج (مڈھلا ناں – کرشن کمار؛ فیر کنول شمیم؛ فیر کرشن کنول سرین، 3 جون 1947[۱] - 28 اگست 2005[۲]) پنجابی دا اک وڈا شاعر سی۔
جیون ویروے
اسدا جم چرن داس اتے جانکی دیوی دے گھر ضلع گرداسپور دے پنڈ مریدکے وچ ہویا۔[۲]
اسدا کپورتھلے سرکاری کالج وچّ پڑھدیاں 1962 وچّ ہونہار کوی سرجیت پاتر نال میل ہویا۔ اسنے جیون بیمے دی نوکری کردیاں ایوننگ کالج وچّ پڑھائی کیتی اتے اخبار نواں زمانہ وچّ ڈیڑھ سال پترکاری دا کم کیتا۔ پھر پنجاب یونیورسٹی چنڈی گڑھ توں ایمّ اے اتے پی ایچّ ڈی کیتی۔ 1980ویاں وچّ جالندھر دوردرشن دے پروگرام کچّ دیاں مندراں وچّ اپنی ساہتی سٹائل نال وی جانیاجاندا اے۔
اسدیاں کویتاواں دی اکو-اککو کتاب خالی ترکش (اوپینیئن میکرز، لدھیانہ، 1998) سرجیت پاتر دی پہل قدمی تے چھپی سی اتے بہت ساریاں رچناواں اجے شائع نہیں ہوئیاں۔ اسدا ناں امتوج پاتر نے ہی رکھیا سی۔[۳]
1971 وچّ بنگلہ دیش دے مکتی سنگرام دے دوران امتوج نے ڈھاکا یونیورسٹی دے اک طالب علم لئی اک شردھانجلی وجوں روشنارا ناں دی اک کویتا لکھی سی، جو اک پاکستانی ٹینک ولوں کچل دتا گیا سی۔ اس کویتا یوئینائی نے دیش بھر وچّ جاری کر دتی سی اتے ایہہ ویاپک طور تے صلاحی گئی گئی سی۔[۴][۵]
لاہور دے ناں خط، بڈھا بولد، خالی ترکش اتے گریٹنگ کارڈ ورگیاں انیکاں خوبصورت کویتاواں اس نے لکھیاں۔ برتولت بریخت دے ناٹک کاکیشیئن چاک سرکل دا پنجابی روپ پرائی ککھّ امتوج دے گیتاں صدقہ بڑا مشہور ہویا۔[۶]
شعری نمونہ
کندھ ’تے ٹنگیا خالی ترکش ہسّ رہا ہے
کندھ ’تے ٹنگیا خالی ترکش کی کی دسّ رہا ہے
پہلی کانی ماں نے بھنھی گھول کے دودھ وچّ لوری
دوجی کانی بن گئی بڈھے باپ لئی ڈنگوری
سولاں تیر توڑے مدرسے باقی توڑے یاراں
صاحباں دے ہتھ اک نہ آیا مرزا کرے وچاراں
حوالے
