پِیرو پریمن 19ویں صدی دی اک پنجابی شاعرہ سی۔
پیرو پریمن (اندازا 1832 - 1882) نوں پنجابی دی پہلی شاعرہ منیا جاندا اے۔ اس دا ذکر پہلی وار ڈاکٹر. دیوندر سنگھ ودیارتھی نے اپنے کھوج پتر "پنجابی دی پہلی استری کوی" وچ کیتا سی اتے پیرو دا سماں 1832 توں 1882 تک متھیا اے۔
جیون
پیرو دے جیون بارے بہت گھٹ جانکاری ملدی اے۔ پاکستان دے لکھاری اقبال قیصر مطابق اسدا جم 19ویں صدی وچ کسے وقت کسے فقیر دے گھر ہویا سی اتے اسدی ماں دی موت جلدی بعد ہو گئی سی۔ فقیر پیؤ اسنوں تھاں تھاں مذہبی تھاںاں تے نال لے جاندا سی۔ اتے اسنے لاہور دے کسے بندے نال اسدا ویاہ کر دتا سی۔ پر اس لاہوری نے پیرو نوں ہیرا منڈی وچ ویچ دتا سی۔[۱] اتھوں اوہ بچ نکلن وچ کامیاب ہو گئی اتے ضلع قصور (ہن پاکستان وچ) دے اک نگر وچ گلاب داس دے ڈیرے چلی گئی۔
شعر رچنا
پیرو دیاں 160 کافیاں ملدیاں ہن، جنہاں وچ مذہبی مارگاں دیاں رہُ-ریتاں اتے عورت دے مثلیاں نوں پیش کیتا گیا اے۔ حاشیے دے حاصل نام ہیٹھ ڈاکٹر۔ راجندر پال سنگھ براڑ اتے ڈاکٹر۔ جیت سنگھ جوشی دی سنپادت کتاب وجوں شائع ہو چکیاں ہن۔ پیرو دیاں ہتھ لکھتاں گلاب لونڈی پنتھ دے موجودہ گدی نشین وجندر کمار کول ہن، جو ہریانہ (بھارت) دا بشندا اے۔ لاہور رہندے اقبال قیصر کول ایہناں ہتھ لکھتاں دیاں فوٹو کاپیاں ہن۔ [۱] ڈاکٹر شہریار نے پیرو بارے کئی لیکھ لکھے اتے سوراجبیر نے 'پیرو پریمن' نام دے اپنے ناٹک وچ اسنوں موضوع بنایا۔
حوالے
- ↑ ۱.۰ ۱.۱ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
بارلے جوڑ
