استاد امام دین گجراتی (جم: 15 اپریل، 1870ء - وفات: 22 فروری، 1954ء) پاکستان نال تعلق رکھݨ واݪے پنجابی زبان تے اردو دے شہرۂ آفاق مزاحیہ شاعر سن ۔
حالات زندگی
امام دین گجراتی 15 اپریل، 1870ء نوں گجرات، برطانوی پنجاب، (موجودہ پنجاب، پاکستان) وچ پیدا ہوئے۔ اوہناں دا اصل ناں امام الدین سی[۱][۲]۔ انہاں دی تعلیم صرف پرائمری تک سی۔ اوہ بلدیہ گجرات دے شعبا محصول چونگی وچ ملازم سن ۔
ادبی خدمات
امام دین گجراتی دے کلام نوں پنجابی تے اردو شاعری وچ اک منفرد مقام حاصل اے۔ ابتدا وچ اوہ پنجابی شاعری کردے رہے مگر بعد وچ اپنے قریبی سجݨ، شاعر تے صحافی راحت ملک دے وڈے بھائی ملک عبد الرحمان خادم دے اصرار اُتے اردو وچ وی شعر کہݨ لگ گئے۔ چونکہ اوہ اردو بولی اُتے ملکہ نئيں رکھدے سن لہٰذا اوہناں نے اپنی شاعری لئی اردو تے پنجابی دی آمیزش توں اپݨا وکھ انداز ایجاد کر ليا جو اودوں وی کافی مقبول ہويا تے اج وی بے انتہا مقبول اے حتا کہ اج بہت سارے شاعر استاد امام دین گجراتی دا انداز اپنا کے کافی شہرت حاصل کرچکے نيں۔
اوہناں دے مجموعا ہائے کلام وچ بانگ دہل، بانگ رحیل تے صور اسرافیل دے ناں توں شائع ہوئے نیں۔ اس توں علاوا اوہناں نے اک کتاب شاعری دا پرنسپل وی مرتب کيتی سی۔[۲]
لکھتاں
وفات
امام دین گجراتی 22 فروری، 1954ء نوں گجرات، پاکستان وچ وفات پاگئے۔[۱][۲]
حوالے
