Daewoo Tico – tyłDaewoo Tico SX z nielakierowanymi zderzakamiDaewoo Tico jako taksówka w Syrii
Produkcję Daewoo Tico w Korei Południowej rozpoczęto w 1991 jako licencyjna wersja japońskiego Suzuki Alto, oferowanego równolegle od 1988. Pojazd charakteryzował się 5-drzwiowym nadwoziem, wyróżniając się na tle trzydrzwiowych samochodów konkurencyjnych, takich jak np. Fiat Cinquecento. Tico charakteryzowało się również stosunkowo bogatym wyposażeniem standardowym – topowe wersje posiadały centralny zamek, elektrycznie sterowane szyby przednie i radioodtwarzacz. Do wad Tico zaliczano niski poziom bezpieczeństwa[2].
Nadwozie charakteryzowało się znaczną sztywnością. W celu podniesienia bezpieczeństwa w drzwiach przednich zastosowano wzmocnienia. Podczas przeprowadzanych testów wysoko oceniono niezawodność układu hamulcowego. Przednie koła wyposażono w hamulce tarczowe, a tylne w bębnowe. Promień zawracania wynosił 4,4 m[1].
Pojemność bagażnika wynosiła 120 l[3], lecz po złożeniu tylnego siedzenia można ją było zwiększyć do 450 l. Zaletą był szeroki tylny otwór, który ułatwiał załadunek. Ładowność Tico wynosiła 375 kg, masa całkowita 1015 kg[4].
Tico było sprzedawane w wielu państwach świata, w tym także w krajach Ameryki Łacińskiej, gdzie występowało pod nazwą Daewoo Fino.
Polska
Rynkowy debiut Tico w Polsce miał miejsce w czerwcu 1993[5]. Do 1995 import i sprzedaż prowadziła firma Ticar z Warszawy, działającą w ramach holdingu Polmot[5]. Do Polski sprowadzano samochody w wersjach wyposażenia: PM, SR, SX, DX oraz DX Automatic[5]. W pierwszym roku sprzedaży klientów znalazło 1471 egzemplarzy, co zapewniło mu 0,6% udziału w rynku[5].
Prawdziwy „boom” na ten niewielki i dynamiczny samochód rozpoczął się jednak w 1996, kiedy to Daewoo-FSO zajęło się jego dystrybucją, a w późniejszym czasie montażem w systemie SKD po przejęciu fabryki FSO na warszawskim Żeraniu.
Wiosną 2001 oficjalnie zakończył się montaż Tico w Daewoo-FSO, gdzie powstało 126 369 egzemplarzy[6]. W latach 1993–2001 do klientów trafiły 151 303 Tico, dzięki czemu model ten był najlepiej sprzedającym się samochodem marki Daewoo w Polsce[7].
Lifting
W 1998 wprowadzono na rynek model po liftingu (SX-DLX), który w wersji podstawowej posiadał lakierowane zderzaki oraz wlot powietrza, przyciemniane szyby, zegarek elektroniczny, tylny spojler, elektrycznie opuszczane szyby przednie, centralny zamek, dodatkową instalację car audio z dwoma głośnikami umieszczonymi w tylnej półce oraz szersze opony (155/70 R12).
Koniec produkcji i następca
Produkcję Tico w Korei Południowej zakończono w marcu 2001[8]. W latach 1998–2001 samochód produkowano w Krajowej w Rumunii, a w latach 1996–2001 w Asace w Uzbekistanie. Jego następcą rynkowym został Daewoo Matiz, który odziedziczył po Tico silnik i wiele innych elementów konstrukcji[1].
